Share
Chapter 31
After a minute ay kumalas naman kami sa isa’t-isa. Napaseryoso naman ang aking mukha sa kaniya.
“Love, I’m really sorry.” Nawala ang kaniyang ngiti at napalitan ito ng pagkagulat.
“B-Bakit? Bakit ka nagsosorry? May nagawa ka bang mali?” tanong nito at naiiyak na. Oh God! I really love my wife!
“Hindi, I just want to say I’m really sorry for all the pain that I’ve gave to you. I didn’t mean to be cold and hurt you. Sobrang nadala lang ako ng inggit at insecurities ko noon dahil sa mga kaibigan ko. Iniisip ko lang ang sarili ko at hindi ko na naisip na may asawa pala akong nasasaktan. Honestly speaking, I blamed you, pero mali pala ako. Hindi mo kasalanan na hindi pa tayo nagkakaanak at walang may kasalanan sa ating dalawa. Maybe hindi pa talaga ito ang oras and we will wait for it. Magkasama tayong maghihintay kung kailan ipagkakaloob niya sa atin ang matagal na nating minimithi at iyon ay magkaroon ng anak. Mahal kita, Dahlia. At wala na akong
iampammyimnidaWARNING: Mature Content, please don't read unless you are +18.
Kaugnay na kabanata
His Suffered Wife Chapter 32
Sinulit naming ang aming araw, we watched movies, cuddle and you already know what’s next. Pagod na pagod kami kahit nasa bahay lang kami kaya naman ay nagpapadeliver nalang ako ng foods sa bahay. Kanina pa tawag ng tawag ang aming mga magulang pero hindi namin iyon pinapansin. Sabi ko naman kay mommy na sosolohin ko muna ang asawa ko eh. Ring lang ito ng ring kaya naman ay napalingon na sa akin ang aking asawa. Kasalukuyan kaming nanunuod ng movie at magkayakap kaming dalawa sa ilalim ng kumot. Wala ni isa sa amin ang may saplot. Hindi ko na siya pinadamit pa para madali ko lang siyang maangkin kung kinakailangan. “Love, sagutin mo na kaya iyong telepono mo. Baka pumunta pa si Mommy dito. Gusto mo ba iyon?” tanong sa akin ng aking asawa. Napakamot naman ako ng ulo, syempre ayoko namang pumunta si Mommy isturbo lang iyon dito eh. Kaya naman ay inabot ko na ang aking cellphone sa drawer at sinagot ito. “Hello Mom?” sagot ko sa linya. “Thanks God, Travis! Sumag
His Suffered Wife Chapter 33
Kasalukuyan kaming nasa sala ngayon at nakikipagkwentuhan. Panay naman ang kwento ni Emery sa aking asawa sa lahat ng experience niya sa New York pinapakita pa nito ang picture kung saan siya nakapunta. Kanina pa ako kinakabahan dahil baka maipakita niya ang picture namin doon sa Park. Mayroon kasi kaming isang picture na pinakuhanan niya sa isang couple roon sa New York. Wala naman akong choice kaya tumabi nalang sa kaniya.“Ang asawa ko ba ito?” tanong ni Emery na nagpakunot sa noo niya. Kinabahan naman ako ng sobra. Gusto ko sanang tingnan iyon.“Oo, noong last photoshoot namin ito.” Nakangiti namang sagot ni Emery si kaniya.“Eh, sino pa itong kasama niyo?” tanong ulit sa kaniya ng aking asawa.“Ah, si Mr. Cruz iyan. Isa sa mga investors ng kompaniya ninyo.” Napahinga naman ako ng maluwag nang maalala ko iyong picture na iyon. My staff take a picture of us—me, Emery and Mr. Cruz. Nakaakbay nga noon
His Suffered Wife Chapter 34
Nang makabawi ako sa aking pagkagulat ay bigla akong sumeryoso. Napatikhim muna ako bago nagsalita.“Wala akong naalalang may nangyari sa atin Emery. Hindi ako ang ama ng batang dinadala mo,” sabi ko sa kaniya.“Kailangan pa ba nating ulitin iyong nangyari sa atin noong huling gabi mo sa New York?” Tinaasan ako nito ng kilay. “Puwede rin naman, willing naman ako.”“Shut the fck up, Emery. Wala akong maalalang noong gabing iyon. Ang alam ko lang ay may pinainom ka sa akin at bigla nalang akong nahilo at nahimatay. I don’t remember banging you!” Sigaw ko sa kaniya na nagpatawa ng malakas sa kaniya.“Why are you laughing?” tanong ko sa kaniya.“Nakakatawa lang kasi, obvious na obvious naman na saiyo ito dahil may nangyari sa atin. Sino ba sa atin ang hindi lasing ng gabing iyon? Hindi ba ako? Kaya alam ko lahat ng nangyari sa atin, Travis. I have a proof.” May kinuha siya sa
His Suffered Wife Chapter 35
I looked at the clock beside me, I’ts 7:00 in the morning. Wala na rin sa tabi ko ang aking asawa, marahil ay naghahanda na iyon ng aming almusal. Sabado ngayon kaya wala akong pasok, it’s my day off. Pumasok ako ng banyo para maligo na at makababa sa kusina.Nang matapos ako ay nakita kong naghahain na ang aking asawa sa aming mesa. “Goodmorning, wife!” I said gently at nilapitan siya para mahalikan. Napangiti ako, kulang nalang talaga babies dito sa aming bahay. I can’t wait for that to happened.“Maupo ka na,” sabi nito. Umupo ako sa puwesto ko at umupo na rin siya.“Hmmm, ang sarap naman ng niluto ng aking asawa.” Inamoy-amoy ko pa ang niluto niya at hinainan siya bago sa akin. Nagpasalamat naman siya sa ginawa ko.Habang kumakain kami ay panay tunog ng aking cellphone. Napakunot ako kung sino iyong isturbo kaya ay tiningnan ko ito. It was Emery, ano na naman ba ang problema niya? Pinatay ko ito at
His Suffered Wife Chapter 36
Dahlia POV Pansin kong noong nagdaang araw ay sobrang busy na ng aking asawa sa opisina. Hindi naman siya ganito dati kabusy ngayon lang talaga. Minsan ay nasa opisina na niya ito natutulog. Hindi na rin niya nababanggit ang second wedding naming dalawa. Medyo nagtatampo ako pero hinahayaan ko nalang. Baka surpresahin ulit niya ako gaya noong nakaraan, nang umuwi siya ng Pilipinas. Sobrang saya ko noon dahil tumupad siya sa usapan namin na hindi siya magpapaabot ng isang buwan doon sa New York. That day was perfect dahil nag propose pa ulit ito sa akin. Doon ko narealize na nagbago na talaga ito at hindi na nito ako sasaktan kahit kailan. That day, binuo ko ang tiwala ko sa kaniya at pagmamahal. Narealize ko rin na kahit ano mang unos at problema basta’t magkasama kaming dalawa ay malalampasan namin ito dahil mahal na mahal naming ang isa’t-isa. Kasalukuyan akong nag-aayos ng aking sarili dahil may appointment ako ngayon kay Dra. Santos. Kahit
His Suffered Wife Chapter 37
Sa araw-araw na lumipas nag-iiba at nagiging malamig na sa akin ang aking asawa. Kung busy siya noong nakaraan, mas malala na ngayon. Halos hindi na siya umuuwi tuwing gabi at ang rason niya ay talagang busy lang sa kompaniya. Oo, nagtatanga-tangahan lang ako gayong alam ko ang rason kung bakit siya hindi na umuuwi dito sa bahay. Sobrang natatakot ako na baka isang araw, hindi ko na kilala ang aking asawa. Kasalukuyan siyang naliligo ngayon, ako naman ay nasa kama nag-aayos ng mga nilabhan kong damit. Napukaw ang aking atensiyon nang tumunog bigla ang kaniyang telepono. Ayaw ko sanang tingnan iyon pero may nag-aagaw ng atensiyon ko para kunin iyon. Hindi ko gawaing mangialam ng hindi sa akin pero parang may humihigop sa katawan ko para pakialaman iyong cellphone ni Travis. Nanginginig kong kinuha iyon at binuksan. Napahinga ako ng maluwag nang makitang wala itong password. Isang text ang aking nakita at nabasa. “Goodmorning Travis, magkita nama
His Suffered Wife Chapter 38
Simula noong nangyarng pagsugod ko sa kanila ay mas lalong naging mailap na sa akin ang aking asawa. Hindi na niya ako pinapansin, parang hangin nalang ang turing niya sa akin. Hindi na rin siya umuuwi rito sa bahay, naaawa ako sa sarili ko sa tuwing gumigising ako na nasa sala pa rin at naandoon na pala si Travis sa kama namin mahimbing ang tulog. Wala na talaga siyang pakialam sa akin. Gusto kong kausapin siya pero panay iwas naman ito.Kagaya ngayon panay ang sunod ko sa kaniya at pilit na kinakausap siya.“T-Travis, bakit ka ba nagkakaganiyan? Sabihin mo sa akin, mahal mo pa ba ako?” tanong ko sa kaniya pero hindi pa rin niya ako pinapansin.“Please naman Travis, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Alam kong mahal mo pa ako, okay lang para sa akin na naanakan mo si Emery. Huwag ka lang ganito. Huwag mo lang akong iwasan dahil hindi ko na kaya. Sobrang sakit sa puso. Hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin kina Mommy dahil
His Suffered Wife Chapter 39
Nang matapos silang kumain ay nakiramdam ako kung nasa kusina pa sila. Kanina pa ako gutom na gutom ngunit pinipigilan ko lang ito, dahil ayaw kong makita silang dalawa. Masasaktan lang ako. Nang narinig ko ang pagsara ng pinto ng kwarto ni Travis ay lumabas na ako. Dahan-dahan lang ang aking ginawang paglakad para hindi sila maisturbo.Nang makababa ako ng hagdan ay laking gulat ko na naandoon pa pala sa sala ang aking asawa, nanunuod. Siya lang mag-isa, nakapatong ang kaniyang paa sa mesa at nakasandal sa sofa. Hindi ko naman siya pinansin at dire-diretsong pumasok sa kusina. Alam kong nakita niya ako dahil nakita ko ang paglingon niya sa peripheral vision ko.Naghalungkat ako ng makakain sa kusina pero napasimangot ako nang makitang walang laman ang kaserola. Grabe naman naubos nila lahat ng niluto ko? Gano’n katakaw si Emery? Napailing-iling naman ako at hinugusan nalang muna ang mga pinggan habang nagpapakulo ako ng tubig. Magluluto nalang sigu
Pinakabagong kabanata
