Chapter 34

Nang makabawi ako sa aking pagkagulat ay bigla akong sumeryoso. Napatikhim muna ako bago nagsalita.

“Wala akong naalalang may nangyari sa atin Emery. Hindi ako ang ama ng batang dinadala mo,” sabi ko sa kaniya.

“Kailangan pa ba nating ulitin iyong nangyari sa atin noong huling gabi mo sa New York?” Tinaasan ako nito ng kilay. “Puwede rin naman, willing naman ako.”

“Shut the fck up, Emery. Wala akong maalalang noong gabing iyon. Ang alam ko lang ay may pinainom ka sa akin at bigla nalang akong nahilo at nahimatay. I don’t remember banging you!” Sigaw ko sa kaniya na nagpatawa ng malakas sa kaniya.

“Why are you laughing?” tanong ko sa kaniya.

“Nakakatawa lang kasi, obvious na obvious naman na saiyo ito dahil may nangyari sa atin. Sino ba sa atin ang hindi lasing ng gabing iyon? Hindi ba ako? Kaya alam ko lahat ng nangyari sa atin, Travis. I have a proof.” May kinuha siya sa