Chapter 40

Hanggang ngayon ay naririnig ko pa sa aking isipan ang sorry ng aking asawa. Hindi pa rin ako nakakamove on sa sinabi niya, isang sorry lang iyon pero tumatak iyon sa aking isipan.

“Isang sorry lang ay bibigay ka na agad, Dahlia? Napakarupok mo naman!” sabi ng aking isipan.

Bumaba ako para uminom ng tubig, nakaramdam kasi ako ng uhaw.

Nakita kong nanunuod ng TV si Emery, alas nuebe na ng gabi at gising na gising pa siya. Masama ang magpuyat sa buntis. Lumapit naman ako rito at napalingon siya sa akin.

“Hindi ka pa ba matutulog? Masama ang magpuyat lalo na at buntis ka,” sabi ko sa kaniya.  

“Pakialam mo ba? Hinihintay ko si Travis,” sabi nito at inirapan ako.

“May pakialam ako dahil kung may mangyaring masama saiyo ay mas lalong magagalit sa akin ang aking asawa,” sabi ko sa kaniya at umalis na. Bahala siya riyan. Pinagsabihan ko naman na siya.

Nang umakyat na ako sa h