Kabanata 39

Mabilis kong binuksan ang aking mata nang maramdaman ko ang sensasyon na parang hinuhukay ang aking tiyan. Tumakbo ako sa banyo ng opisina at sumuka sa lababo. 

Hindi ko namalayang nakatulog pala ako kakahintay kay Juancho. It was already three in the afternoon pero hindi parin siya nakakabalik. Hinimas ko ang aking leeg, kailangan ko yata ng tubig. Good thing there was drinkable water here. Sumama yata ang pakiramdam ko sa buong maghapong pananatili dito sa opisina. After all, I was used to being outdoor and around flowers.

“Hello, Kito?” Napagdesisyunan kong tawagan si Kito upang alamin ang kalagayan ng mga bata.

“Dinala ko na sila pauwi, don’t worry they are safe,” sagot niya sa kabilang linya.

“Mabuti naman. Sabihin mo sa kanila na pauwi narin ako, I’ll see them later.” Ibinaba ko na ang tawag at lumabas sa opisina.

Nag- iwan ako ng note kay Juancho na nagsasabing pupunta muna a