Kabanata LII

“M-Misis mo?” Nauutal na tanong ko pero imbis na sagutin ay tinanggal niya ang kaniyang kanang kamay sa aking baywang. Ibinaba niya ito sa kaniyang hita bago bagyang tapik tapikin. Tila inaanyayahan akong maupo roon.

“Sit.” Malalim ngunit malumanay niyang utos na kaagad kong tinanggihan. Bakit ako uupo roon? Sa.. hita niya?

“Still so hardheaded, huh?”

“Ah.. ano Tyler. Nandito ako para makipag-usap sa iyo.”

“Sit here and we'll talk.” Tumaas ang kilay ko sa pamimilit niya.

“Bakit kailangan pang kumandong sa iyo kung may mauupuan naman.”

Umayos niya ng upo at nag dewatro bago humawak ng panulat at muling binigyang pansin ang laptop sa kaniyang harapan. Mula sa aking kinauupuan ay tanaw ko ang kaniyang awtoridad. Siya ang tipo ng taong kahit walang ginagawa ay makikita mo sa kaniyang presensya na hindi siya basta bastang businessman lamang. Sa unang tingin pa lang niya ay maaari kang matakot dahil sa lamig nito. Siguro ay isa iyon sa dahilan kung bakit ilag sa kaniya ang ibang tao, nakaka