Share

Chapter 33

“I’m totally fine. Hindi mo na kailangan pang mag-alala.”

“Who the hell told you I’m worried?”

I rolled my eyes. Tumayo ako at umikot sa harap niya. “I am fine now, okay? Wala na, oh? Hindi na ako nanginginig. I am fine now so you can leave now.”

Sinamaan lang ako nito ng tingin. Hindi ko talaga makuha-kuha ang tumatakbo sa isip ng lalaking ‘to. A moment he’s very caring and then he would suddenly act rude to me. Hindi ko alam kung may sayad ba ito o ano?

Tinitigan ako nito na para bang sinusuri ako kung nagsasabi ba ako ng totoo o hindi kaya mas pinag-igihan ko ang pagngiti. Ewan ko ba sa kanya kung bakit pa ito bumalik. He was just hugging me the whole time until I calmed down.

“Yeah? And you think I will believe you?” pamimilosopo nito.

Tinaasan ko siya ng kilay. “May sira ka ba sa utak? Maayos na ako, oh. At saka, bakit ka pa ba kasi bumalik? Nag-aalala ka bas a ‘kin? Crush mo ba ako?”

Halos hingalin na ako sa sunod-sunod na tanong na aking binitiwan. Hindi ko maintindihan k
SenyoritaAnji

Ehem ratings po ehem hehe

| 3
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (5)
goodnovel comment avatar
Grace Funtalba
ganda po ng kwento
goodnovel comment avatar
Jean MaryA
sana merun uli mamaya.hihi
goodnovel comment avatar
Aqui Reyes
sna Meron uli Mya n ud......
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status