Chapter 12

"Ate, gaano mo kakilala si Rogerr?" tanong ko kay Ate habang nag hahapunan kami. Napatigil siya sa tanong ko.

Naisip ko lang kasi kanina habang kumakain kami sa labas ni Rogerr. Hindi ko pa talaga siya kakilala. Oo, nakakausap ko siya pero bilang tao lang. Yung wala namang koneksyon, dalawang tao lang na nagkakausap. Yun lang.

"Kakilala ko siya." ani ni Ate at sumubo ng pagkain.

Napanguso ako. Hindi naman kasi niya sinagot yung tanong ko. "Alam ko Ate.. Pero.. ibig kong sabihin.. Alam mo ba yung pagkatao niya?"

"Ha? Oo naman.. Kaibigan ko si Rogerr pati yung pinsan niya na si Matias.

Simula college hanggang ngayon. Bakit mo naitanong?"

"Napansin ko lang kasi na masyado mo siyamg pinagkakatiwalaan.."

"Aahh! Yun ba?" aniya "Pinag kakatiwalaan ko talaga siya. Parang kapatid ko na kasi talaga siya. Kaysa pa nga ata kay Cita.."

"Ate naman.." kawawa naman yung kaibigan kong iyon.

"Biro lang. Pero seryoso Charlene, alam mo.. Kung iisipin ko ngayong mabuti, hindi ko rin alam kung bakit tum