KABANATA 36.2 — PAGBABALIKAN

I huged him tight and whispered to his ear. “I love you my Bunny”, then he replied “I love you more my Wolf.”

Nagpatuloy kami sa pagyayakapan, talagang kapansin-pansing sabik na sabik kami sa isa't-isa.

“Ahem...”

Sabay kaming napalingon sa pagsingit ng boses sa aking likuran.

“Ahh... May gusto rin sana akong sabihin sa inyo.” wika ni daddy.

Nagulay kami sa biglaang pagsulpot ng buong pamilya namin ni Spencer. Kasama na rin ang bestfriend king ng si Kevin at ang mga kaibigan ni Spencer na sina Larah, Raffy, at Richard.

“Dad? Tito? Tita?”

“Son, I realized my miatakes! I want to apologize sa inyong dalawa, mga anak!”

Matapos sabihin ni daddy iyon ay parang nawala ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib. Seems like the sharp thorns in my heart vanished because of his words. Ang pagtanggap lang pala niya ang makakapagtanggal no'n.

“Aaron anak, Spencer. Mapapatawad n'yo ba ko—”