Chapter Forty Four

"Ibaba mo ang iyong baril kung gusto mo pa ang mabuhay!"

"Sa akala mo ba ay susuko ako ng ganoon na lamang, De Luna? Tsk! Tsk! Marahil nga ay nautakan mo ako ngayon pero hindi pa tayo tapos!"

"Iyan ang akala mo, Vicente. Dahil kailanman ay hindi mo ako matatalo. Mula noon hanggang ngayon ay wala kang binatbat sa akin. Sa simpleng estratehiya ay palpak ka na, paano na lang kaya ang pangkalahatan? Kaya't bago ko pa kalabitin ang gatilyo ng aking baril ay ibaba mo na iyang sa iyo at sumuko ka ng maayos."

Kaso imbes na makinig ito ay mas pinili pa rin ang makipagsabayan. Kaya naman ay wala ng nagawa si Duncan kundi ang barilin ito kahit gusto sana niyang ipakulong ito upang mapagbayaran ang mga kasalanang nagawa. Lalong-lalo na ang aksidente noong araw ng kasal sana nila at naging sanhi nang pagkamatay ng kambal sa sinapupunan ng asawa niya.

SUBALIT sa pagkaalala niya sa mahal niyang asawa ay para siyang nasilihan sa paa. Dali-dali siyang kumilos upang hanapin sana ito kaso ang isa naman