"So anong score?" Tanong sa akin ni Lenny habang kumakain at umiinom dito sa Club-V.
Ilang oras din akong naghintay sa kaniya kanina hanggang sa iwan na ako ni Blue. Ngayon, heto kami sa Club-V kung tawagin nila. First time kong nakapunta sa ganitong lugar. Lenny said, I should try to relax like this for a while. And I think she's right. But this place is too crowded. Halos mag sigawan na nga kami upang marinig ang isat-isa.
"Anong score? Para saan?" Nagtatakang tanong ko sa kaniya.
"Score sa exam mo! Natural sa inyong dalawa ng amo mo!" Malakas na sagot niya. Aba ang lukaret na ito, kung sigawan ako akala sumisigaw sa bingi ah!
"From 1 to 10, 10 ang pinakamataas na rate," dagdag niya pa bago sumubo ng cheesecake.
"Ahm siguro 1, naghihingalo pa!" Pasigaw ri
'Ayudame, No quiero casarme.' Iyon ang paulit-ulit na sinasabi ni Zafy kagabi, habang pinupunasan ko ang kaniyang mukha. Halos umiyak din siya habang sinasabi niya iyon. Nasasaktan ba siya? Is she in trouble? Bakit may pakiramdam ako, na napakaraming sikreto sa likod ng maskara ng aking yaya? Is she really a nanny?Sa kaisipang iyon, nagtanong ako sa mga kaibigan ko. Baka sakaling alam nila ang ibig sabihin ng mga salitang binigkas ni Zafy kagabi. "Macho gwapitos:"Justine cute: "What does ayudame no queiro casarme means?"Akala ko'y walang sasagot sa kanila. Ngunit ang mga ungas ay halos sabay sabay na sumagot. Daryl d' great: "I think that was Spanish word or language."
Mabilis na lumipas ang araw at parang naging normal na lang rin ang araw araw na bangayan namin ng amo ko. Daig pa namin ang mag asawa. Pero hanggang ngayon hindi pa rin maalis alis sa isip ko 'yong balitang napanood ko, tungkol sa akin dalawang linggo na ang nakalipas.Habang si Justine ay ginugugol ang buong araw niya sa trabaho, ako naman ay parang preso na naghihintay lang dito sa bahay. Para na rin walang makakilala sa akin.Abala ako sa pag hahanda ng sopas na si-nearch ko pa talaga sa google youtube at pati na rin sa online cooking show. Habang iyong dalawang kabayo naman ay abala sa pag lalaro ng mobile legends. Ako dito'y hirap na hirap na sa lahat ng gawain, dahil may mga bisita raw ang masungit kong amo."Bro! Baba! Tangina, iniwan mo 'ko mag-isa apat 'yong naroon isama pa 'yung tore!" Rinig kong sigaw ni Blue, at ng
Justine saw the news paper that Nico brought. Since hindi na masyadong napapansin ang mga babasahin tulad ng diyaryo o kaya naman magazine dahil na rin sa mga naglipanang gadgets, I also dont mind reading some articles in newspapers.But I got stunned when I saw Zafy's face on the first page of the news paper. Almost half of the newspaper has her face that says. "Zafira Mejia, the heiress of Mejia International Import and Export was kidnapped by unknown."Shit! I read it not once but trice! Sa halos dalawang buwan na pag tatrabaho ni Zafy dito sa akin, ngayon ko lang din napagtanto na kaya pala lahat ng gawin niya maliit man o malaki, ay palpak dahil hindi naman niya talaga ginagawa iyon.Ni minsan kahit na may kutob o hinala na ako sa kaniya, hindi ako nag dalawang isip na hindi siya pagkatiwalaan. She almost melted my fu
"Nalunok mo na ba ang dila mo kaya 'di ka na makapagsalita riyan?" Biglang tanong ni Nico sa tabi ko habang nag mamaneho.Ilang oras pa ay bumungad na sa amin ang 'Bienvenida a hacienda Mejia.' That says welcome to Hacienda Mejia. Ilang minuto pa ay mararating na namin ang Rancho. Ang lugar na tinakasan ko ng halos dalawang buwan para lang sa inaasam kong kalayaan."I dont like you, and I dont want to marry you." Prangkang sagot ko kay Nico while thinking a great alibi and scape for my father. I know that he's mad. At iyon ang kinatatakutan kong mangyari."Same here mi Siniorita. Hindi ikaw ang klase ng babaeng gusto kong makasama habang buhay. Baka maging paru-paru ako kung araw araw mo akong pakakainin ng mabulaklak mong lutuin!" Pang uuyam pa ng hayop na Nico.
Its been two weeks since Zafy left my house and yes I'm still thinking and missing her. There are things that I done such as working nonstop, meet my friends at Club-V except Janrick which is happily married. I also drink and date a lot. Pero isa lang ang hinahanap hanap at hindi maalis sa sistema ko. Ang mulala kong yaya.Halos araw-araw ko ring binabasa ang sulat na binigay ni Pauline. At ngayon nga'y malaya ko nang masasabi na nakamove on na ako. Hindi ko rin alam kung paano, at naging napakabilis ng pang yayari. But I'm still looking forward to meet her for a formal closure. We can still be friend's if she want's.Kahit naman ayaw niya, mananatili siyang ispesyal para sa akin. Ngayon maluwag na maluwag na ang pakiramdam ko, at napakalaki na ng space sa puso ko, isa na lang ang hinihintay ko. Ang nag-iisa at namumukod tangi kong yaya!Kung nasabi ko
"Empresa de Importación y Exportación Mejía"Iyon ang bumungad sa akin pag baba ko ng BMW. Ang sarap sana sa pakiramdam basahin ng paulit ulit 'yong pangalan ng kumpanyang dati ay sa amin. Ngayon ko lang nakita at narating itong kumpanyang 'to. Kaya naman namangha ako ng makita ko kung gaano kataas ang gusaling nakatayo sa harap ko ngayon. I spend almost of my life living in our Ranch, that no body knows that I'm exist. Now I feel like I was born yesterday. Ito na yon! Iyong buhay na hindi ko kinagisnan, at dapat kong pakitunguhan araw araw simula ngayon. "Jusko sess ang gwapo pala ng C.E.O natin ngayon!" Rinig kong sabi ng isang babaeng katabi at kasama ko sa loob ng el
"Zafy, inside my office now!" Rinig kong sabi ni Justine sa intercom. Ano na naman bang kailangan ng boss kong 'to? Kanina niya pa ako pinapabalik-balik sa opisina niya. Tapos wala namang ipapagawa o sasabihing maganda mang aasar lang bwisit!"Ano na namang kailangan mo?" Mataray na tanong ko sa kaniya ng buksan ko ang pinto ng opisina niya.Mukha siyang stress at pagod na pagod. Anyare? Parang apat na oras palang naman siyang nakaupo sa upuan niya at nag kukuyakoy, pero na laspag na siya."Zafy lahat ng papeles na kailangan ng perma ko, hindi mo man lang nireview! Tapos ito pa, kailan pa ako naging married? Sa pagkakaalam ko 'yong pakakasalan ko, hindi ko pa na uumpisahang ligawan! Sana naman dino-double check mo muna 'yong mga papel, bago mo sagutan ng kung ano-ano. At higit sa lahat, sa dinami rami ng gagawin ko ni hindi mo m
As morning come's. Ang magaling kong pinsan ay ni hindi man lang ako ginising, habang siya'y payapa at masaganang nanginginain. Oh diba?! Kung 'di baga naman saksakan ng pagiging makasarili ang gagang Lenny na 'to. Bahagya kong hinila ang buhok niya ng makalapit ako sa kaniya, na kalaunan ay umalma naman."Aray huh! Tanghali ka na wala ka bang trabaho?" Maang na tanong niya. At ang lakas pa ng loob mag tanong, alam niya naman palang may trabaho ako. Hindi man lang ako ginising, alas dies pasado na. Mukhang masasabon ako ng boss ko nito."Lenny, ako nga'y 'wag mong ma arte artehan diyan huh! Huwag ka rin mag panggap na para bang wala kang alam! Ni hindi mo nga ako ginising, tapos ngayon kumakain ka na parang walang kasama. Ni alukin man lang sana ako kahit kaplastikan lang ni hindi mo magawa!" Mataray na sagot ko sa kaniya, habang iirap irap at may pa bulong bulong naman ang gaga.Paano ko ba naging