Chapter 53

Gaya ng sinabi ni Lenny, inihatid na nga ang Mama ko sa huling hantungan. Lahat ay nakiramay, mula sa kamag anak hanggang sa mga kaibigan.

Ganito pala ang pakiramdam na mawalan ng ilaw ng tahanan. Masakit, nakakapanghina, hindi makapaniwala at parang unti-unting nauupos. Hindi ako lumuluha, ngunit ang puso ko ay halos madurog sa sobrang sakit. Hindi ako pwedeng masaktan at umiyak, hindi rin pwedeng makaramdam ng stress... But by the end of the day, my feelings and emotion was valid. Kung kayat okay lang masaktan, okay lang umiyak, okay lang makaramdam ng pighati. Sa huli, mawawala rin ang sakit at mapapalitan ng ngiti.

"I'm always here for you and for our baby my love." Justine kiss the top of my head as we went inside my room.

Matapos naming ihatid si Mama ay kaagad rin kaming umuwi. Kasama ang mga kaibigan niya pati na rin si Lenny at Ayesha, ay narito kami ngayon sa Rancho Mejia upang mag pahinga saglit. S