Alessia's POV"TAHAKIN mo ang daan na ito at pulutin mo ang mga kahoy na makikita mo. Tahakin mo lang din pabalik ang daanan at makakabalik ka dito. Doon ako sa kabila para mas mabilis tayo." Saad naman niya sa akin kaya napatango ako.Agad na naghiwalay kami ng landas ni Erigor at tinahak ko ang daan na sinasabi niya. Hindi ko alam kung may mga kahoy ba akong makikita sa lugar na ito. Bato ang marami dito at hindi kahoy.Sa halip na magreklamo ay naghanap ako ng mga kahoy. May nakikita akong mga kahoy ngunit hindi iyon matino, parang malilit lang ito na mga sanga na tinangay ng malakas na hangin. Ngunit pinulot ko pa rin iyon dahil makakatulog na rin ito sa paggawa ng apoy. Malaki man o maliit, importante iyon lalo na at nasa ganitong sitwasyon. Kagaya nga ng sinabi nila, you will only see it's value in time when you already lost it.Patuloy ako sa paglalakad at namumulot ako ng mga kahoy. Hindi ko alam kung tatagal ba ang mga ito ng buong gabi dahil pakiramdam ko ay hindi. Kokonti p
Alessia's POVRAMDAM ko ang init mula sa siga. Nakasiksik ako ngayon sa isang sulok habang si Sushi naman ay wala pa rin malay. Nakakaramdam na ako ng pagkabahala dahil sa hindi pa rin siya nagigising hanggang sa ngayon. Humihinga naman si Sushi, at wala naman akong makitang ibang senyales na mas lalong makakapagpabahala sa akin. Ang alam ko lang ngayon ay kailangan ko siyang protektahan.Siguro ay lilipas din ito at magiging maayos din ang lahat. Magigising din si Sushi na tila walang nangyari. Umaasa ako na pagkagising ko bukas ay maayos na siya.Naalala ko naman ang nangyari kanina mula ng makabalik ako galing sa lungga ng Cerberus."Ito lang ang nakuha ko." Pilit kong huwag mautal habang kaharap si Erigor na maraming dalang kahoy na higit pa na mas marami kaysa buong nakuha ko bago pa ako inatake ng Slither."Kaunti lang ba ang kahoy doon?" Nagtatakang tanong niya sa akin. Nilapag naman niya sa sahig ang mga nakuha niya."Oo, ito lang talaga ang nakuha ko." Sagot ko sa kanya.Napa
Alessia's POVNAKAHARAP kami ngayon sa isang matarik na daan, o kung matatawag pa itong daan dahil literal na aakyatin ito kung gugustohin mo mang pumunta sa tuktok. Masyado itong matirik para sa isang daan."Dito tayo dadaan." Saad niya sa akin.Hindi mabilang ang mura na napakawalan ko sa aking isipan. Kakasabi ko lang sa sarili ko na hindi ako marunong umakyat sa mga matatarik na lugar at heto kami ngayon, aakyatin ito na ito."W-wala bang ibang daan dito?" Nagdadalawang isip na tanong ko sa kanya. Parang hindi ko na gustong makita ang lugar na sinasabi niya dahil sa matarik na daan."Walang madaling daan patungo sa magandang lugar, Ales. Laging mahirap ang patungo doon dahil hindi matawarang ganda ang sasalubong sa iyo oras na malagpasan mo iyon." Saad niya sa akin sa malalim na paraan. Pakiramdam ko, bawat katagang binibitawan niya ay may kahulugan. Totoo naman may kahulugan iyon, ngunit hindi ko ito inaasahan mula sa kanya."Sa bawat saya, may mapait na nakaraan...yan ba ang ibi
Alessia's POVNAKATULALANG kumakain ako ng inihaw na karne. Hindi pa rin ako makapaniwala na panaginip lang ang lahat ng iyon. Pakiramdam ko ay totoo ang nangyaring aksidente sa akin. Kahit pilitin kong kumbinsehin ang sarili ko, may kung ano sa kalooban ko na nagsasabing totoong nangyari ang mga iyon.Ngunit mas naging magulo ang isipan ko dahil sa hindi ko inasahan na panaginip—ang tungkol sa mga diwata na siyang unang nanirahan dito sa Wysteria.Ang Agamemnon na nasa panaginip ko ay malayong malayo sa inaasahan ko. Sa isipan ko o imahenasyon, punong puno siya ng kadiliman at nakakatakot. Ngunit kabaliktaran siya sa aking panaginip. Isa siyang napakagandang nilalang na kayang gawin ang lahat upang maprotektahan ang kanyang anak. Isa lang siyang ama na mahal na mahal ang anak. Ngunit ano ang sinasabi nila Sushi na si Agamemnon, ang hari ng dilim ay siyang maghahatid ng kapahamakan ng lahat?Pinaglalaruan lang ba ako ng aking isipan? Dreams are not real, kaya posibleng gawa gawa lang
Alessia's POV"NAKARATING na ako dito!" Halos maisigaw ko iyon na ikinahinto ni Erigor at napatingin pabalik sa akin.Kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. "Anong ibig mong sabihin?" Nagtatakang tanong niya sa akin habang ang kanyang mga kamay ay nasa mga isinumpang bulaklak. Hindi natatakot sa kamalasan na hatid ng mga ito.Napalunok ako. Hindi ko napigilan na maisigaw iyon lalo na at gumugulo sa isipan ko ang panaginip na iyon at ngayon, makikita ko ito dito. Hindi ko maiwasan na maisip na may makahulugang mensahe ang hatid ng panaginip na iyon."N-napanaginipan ko ito—kagabi. Ang lugar na ito, ganitong ganito, tapos may mga—""—diwata. Tama ba ako?" Natigilan ako dahil sa pagputol ni Erigor sa sinabi ko. Hindi lang iyon, kundi dahil din sa sinabi niya na tungkol sa diwata."P-paano mo nalaman?" Hindi ko maipaliwanag kung ano ang nararamdaman ko ngayon. Masyado akong nagugulohan sa mga nangyayari. Mas lalong gumugulo ang lahat habang tumatagal.Ngumiti naman si Erigor sa akin na
Alessia's POVI WILL die...Pinanghihinaan ako ng kalooban dahil sa katagang iyon na lumulunod sa isipan ko. Paano kung oras na hawakan ko ang bato, mamamatay ako? Ano ang silbe ng pagpupumilit ko na mabuhay, kung sa huli ay masasayang lang din naman iyon? Nasa isang mahirap ako na sitwasyon na kailangan kong mamili. Kaya ko bang isugal ang buhay ko para makatakas ako? Aanhin ko pa ang kagustohan na makalabas dito, kung mamamatay din naman ako?"Is...there any other way for me to get out of here?" Hindi ko mapigilan na tanong. Natatakot akong tumaya. Alam ko na naduduwag ako, ngunit mahirap sumugal sa isang bagay na hindi mo alam ang mangyayari at walang kasiguradohan.That's the only way and choice thee has't, daught'r of eve.Pinanghihinaan ako ng kalooban at kinakain ako ng takot. Ngunit kung wala akong gagawin, habang buhay akong makukulong sa lugar na ito. Ni hindi ko na pinagkaabalahan ang pagtawag niya sa akin ng daughter of eve. That's the very least of my concern.Paano mo ma
Alessia's POVKATAHIMIKAN ang namayani sa pagitan namin ni Erigor. Hindi ko nagawang magsalita dahil lahat ng atensyon ko ay nasa kanya. Natatakot ako na baka malingat ako ay ikakapahamak ko na kaagad. Hindi ko kayang maliitin ang kanyang kakahayan, dahil isang malaking pagkakamali na maliitin siya.Pareho kaming naghihintay kung sino man ang mauunang umatake. Ngunit wala akong balak na mauna. I will be in the disadvantage position if I will attack first. Napatingin naman ako kay Sushi na mabangis pa rin ang mukha niya.Mine own mistress, receiveth out from th're! Thee has't nay chance 'gainst yond creature!Ramdam ko na totoo ang sinasabi ni Sushi. Kung tutuosin, wala akong laban kay Erigor lalo na sa pangangatawan nito na halatang batak na batak. Pero kung hindi ako lalaban, ano ang gagawin ko? Hahayaan ko lang siya na saktan ako at gawin ang gusto niya? Hindi naman ako makakapayag doon.Sa kalagitnaan ng pag-iisip ko ay biglang umatake si Erigor at tinamaan nito ang aking sikmura k
Alessia's POVKATAHIMIKAN ang namayani sa pagitan namin ni Erigor. Hindi ko nagawang magsalita dahil lahat ng atensyon ko ay nasa kanya. Natatakot ako na baka malingat ako ay ikakapahamak ko na kaagad. Hindi ko kayang maliitin ang kanyang kakahayan, dahil isang malaking pagkakamali na maliitin siya.Pareho kaming naghihintay kung sino man ang mauunang umatake. Ngunit wala akong balak na mauna. I will be in the disadvantage position if I will attack first. Napatingin naman ako kay Sushi na mabangis pa rin ang mukha niya.Mine own mistress, receiveth out from th're! Thee has't nay chance 'gainst yond creature!Ramdam ko na totoo ang sinasabi ni Sushi. Kung tutuosin, wala akong laban kay Erigor lalo na sa pangangatawan nito na halatang batak na batak. Pero kung hindi ako lalaban, ano ang gagawin ko? Hahayaan ko lang siya na saktan ako at gawin ang gusto niya? Hindi naman ako makakapayag doon.Sa kalagitnaan ng pag-iisip ko ay biglang umatake si Erigor at tinamaan nito ang aking sikmura k