Chapter 26

Alessia's POV

IKINALMA ko ang aking sarili dahil parang wala ng balak tumigil ang panginginig ng aking katawan. Maraming mga nurse ang lumapit at tiningnan ang bata na ngayon ay wala ng buhay. Everybody was in terrified and at the same time, trying to calm down.

Umatras ako. "Balutin niyo ang bata at isaayos para mailibing siya. Ipaalam niyo rin sa kanyang mga magulang. I-disinfect ang kanyang higaan." Kalmadong saad ko. Agad naman na tumalima ang mga nurse na hindi magkada ugaga dahil sa mga gagawin.

Umatras ako at lumayo sa mga nagkumpulan. Lumabas ako mula sa isolation tent. I am praying hard silently that Stefano will arrive with the medicine in his hands. The infection could no longer wait without the medication. I'm afraid that the next attack will already cost hundreds of lives.

I have this big disappointment when I didn't see Stefano outside. The sentinels are guarding the tent with their life and when they saw me, they bowed. I did not bother answering them back.

"Get Stefano