31

Kung kailan tupok na tupok na siya ay saka naman huminto si Chad. Ito ang kusang pumutol sa nakaliliyong tagpo. Napadilat siya at ganoon na lang ang pagsigid ng reyalisasyon. Nakabukas na pala ang harapan ng blusa niya. Hantad ang d****b niya sa nagnanasang mga titig ni Chad.

“I’m sorry,” paanas nitong wika sa magkalapat na mga labi nila. “I said we will take it slow.”

Pumapaypay ang mainit at mabangong hininga ni Chad sa mukha niya. Ang mga titig nito ay matitiim ngunit may bahid na ng pagsuyo ngayon. Ramdam niya iyon kahit sa paraan ng pagdantay at paghagod ng daliri nito sa balat niya.

“This jealousy is killing me inside, Van.”

Nagseseolos ito? Kanino? Kay James ba? Umayos ito ng tayo at maingat siyang inalalayang makaupo sa gilid ng mesa. Eratiko ang tibok ng puso nito, kagaya ng sa kanya. Kung gaano ito nagtimpi ay nakamamangha because right at that moment, batid niya sa sarili kung saan man ninais ni Chad na humantong ang tagpo, kusa siyang bibi