Share
Chapter17
Nakakapagtakang hindi pumasok sa trabaho si Diego.May usapan kaya kaming magtutungo sa bahay ng Mommy at Daddy nito.Parang kahapon lang ay ito na mismo ang nagsabi sa akin tungkol doon pero bakit ni isang tawag o text ay wala akong natanggap mula dito upang ipaalam ang dahilan kung bakit.
Pagkatapos ng trabaho ay nagmamadali akong nagtungo sa bahay nito.Marahil may mahalaga itong rason kung bakit hindi ito tumupad sa usapan.
Nakailang pindot rin ako ng doorbell bago ako pinagbuksan ng isang kasambahay.
"Nandiyan po ba si Diego?" bungad kong tanong sa kasambahay.Kaagad naman itong tumango at pinapasok ako sa loob.
"Sandali lang po,tawagin ko lang po si Sir Diego."
"Sige po,"
Kaagad na tumalima ang kasambahay.Ilang minuto din akong naghintay sa salang kinaroroonan ko ngunit hindi pa rin bumabalik ang kasambahay.
"Walang lihim na hindi nabubunyag, Diego!"Napalingon ako sa isang silid kung saan ay parang may narinig ak
Kaugnay na kabanata
In The Name Of Love Chapter18
Lutang at hindi ko alam kung ano ang gagawin sa mga sandaling iyon.Parang biglang kay laki ng kulang sa buhay ko simula ng matuklasan ko ang napakalaking kasinungalingan ng magkapatid. "If you think, na hindi mo minahal si Daniel, try to remember your memories with him.Kung paano ka bumalik sa dating saya at sigla.Balikan mo ang lahat ng iyon na kasama siya hindi bilang si Diego 'kundi bilang si Daniel." natatandaan ko pang payo sa akin ni ate Veron noong minsan akong nakipag-video call sa kaniya. Sa totoo lang, hindi ko talaga alam kung paano ko gagawin ang bagay na iyon kung puro Galit at poot ang nangingibabaw mula sa loob ng aking puso. "Kung susumahin, mas marami pa nga ang magaganda memories niyo ni Daniel kaysa kay Diego.Hindi mo ba natatandaan ang lahat ng pasakit na ibinigay sa'yo ni Diego sa buhay mo noon?" naalala ko ring saad sa akin ni Joy noong minsan niya akong dalawin dito sa bahay. Humalukipkip ako at tumingin
In The Name Of Love Chapter 19
Hindi na ako nakapaghintay pa sa service crew ng restaurant ng DB kasi kinailangan kong magmadali at magtungo ng clinic.Kailangan kong makasiguro kung buntis nga ako. "You are three weeks pregnant,congratulations!" anunsiyo ng doktor.Sa totoo lang, hindi ko talaga alam kung ano ang mararamdaman ko sa mga sandaling iyon.Tandang-tanda ko pa ang huling pagniniig namin ni Daniel at tugma iyon sa weeks ayon sa sinabi ng doktor. "Thank you!" saad ko at pilit na ngumiti.Hindi na rin ako nagtagal doon dahil gustong-gusto ko nang kumain ng manggang hilaw kaya dumaan muna ako sa palengke kaso, hindi ko na rin naituloy ang balak ko kasi hindi ko nagustuhan ang amoy na sumalubong sa akin.Umuwi na lang ako ng bahay.Nagtaka ako kung bakit nakabukas ang pinto ng bahay.Dahan-dahan akong pumasok sa loob ngunit wala namang tao, siguro nakalimutan ko lang isara iyon.Kinailangan ko na rin tanggalin ang maid ko dahil wala na akong trabaho simula ng umalis ako sa dati kong pinagtatrabahua
In The Name Of Love Chapter 20
Walang pagsidlan ang puso ko sa labis na saya. Daniel is super sweet and caring. Palagi nitong itinatanong ang kalagayan naming mag-ina sa tuwing nasa trabaho ito. At sa tuwing dumadalaw ako sa aking OB, sinasadya talaga nitong lumiban sa trabaho para lang masamahan ako. Napagdesisyunan din nitong ilipat ako sa kaibigan at kakilalang OB-Gyne. Hanggang sa unti-unti na ngang lumalaki ang tiyan ko. Halos hindi na ito humihiwalay sa akin at hindi ito nagpalahuli sa pagsama sa akin sa OB-gyne ko. "Excited na akong ipakilala ka sa parents ko," narinig kong malambing na saad ni Daniel atsaka ito umakbay sa akin. Dahil sa sobrang excitement namin pareho, hindi namin napansin na masyado kaming naging advance sa pagpunta sa OB. Alas sais pa lang ng umaga samantalang, alas siete pa magbubukas ang clinic. "Matagal naman na nila akong kilala hindi ba?" "Oo alam ko iyon pero, gusto kong ipakilala ka as my new girlfriend and bride soon." Hanggang ngayon kasi, lingid pa rin sa kaalaman ng mga mo
In The Name Of Love Chapter 21
Dumating na nga ang araw na pinakahihintay namin ni Venice. She give birth sa pinakamalusog at pinaka-cute na sanggol. Paglipas ng ilang araw na pananitili sa hospital, umuwi na rin kami sa bahay ko. Hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang anak ko na ngayon ay mahimbing na natutulog. "Oh god! I can't imagine myself as a daddy now!" natatawa nitong wika. Hinaplos ko ang kamay ng sanggol at kapagkuwan, tumitig ako sa pinakamagandang babaeng nakilala ko. "I promise that I will be a good father to our son, and a good husband to you," "Will you marry me?" dahil sa sinabi ko, gulat na napatingin sa akin si Venice. Inilabas ko ang singsing na kabibili ko lang kamakailanlang. Humahanap lang ako ng magandang tyempo at sa tingin ko, ito ang pinakamagandang pagkakataon para magpropose. "Gusto ko munang ayusin natin ang lahat bago tayo magpakasal. Let's talk your parents first." nag-aalalang tugon nito habang nakatitig sa hawak kong singsing. "Okay, If you want
In The Name Of Love Chapter 22
Mom and Uncle Bernard did not let us go back to Philippines. They suggested me and Venice to be married earlier. The invitation was limited only to their friends here in America. Siyempre dahil sa sobra kong pananabik na maging legal kami ng babaeng mahal ko, hindi na rin ako nagdalawang-isip pa. We got married in just a simple wedding. Gusto ko man ng bonggang kasal, ngunit, para kay Venice, hindi na daw mahalaga kung gaano kasimple ang aming kasal. Sapat na raw para dito na maging legal kaming mag-asawa at ang pinakaimportante sa lahat, ay mahal namin ang isa't-isa. Siyempre hindi nakalimutan ni Venice ang kaniyang nakatatandang kapatid na si Veron mula pa Canada na imbitahan sa aming kasal. Hindi na rin namin ipinaalam ang kasalan sa mga kaibigan at katrabaho namin doon sa Pilipinas. Nakikita ko ang sobra-sobrang pananabik ng dalawang magkapatid. "Sana hindi na kayo bumalik ng Pilipinas. Mabuti na lang at saktong free ako this week," nakangiting saad ng ate Veron nito. Hindi
In The Name Of Love Chapter 23
Habang tumatagal na paninirahan namin ni Daniel dito sa america na kasama sina Anna at Diego sa iisang bubong, ay napapansin ko naman ang pagliit ng mundo sa pagitan ng magkapatid.Nandito ako sa island kitchen dahil maghahanda lang sana ako ng pagkain ngunit, binulabog ako ng sigawan ni Daniel at Diego mula sa sala.Wala ang parents ng mga ito dahil maagang umalis patungo sa kanilang trabaho at si Anne naman ay may pinuntahan sa labas."Past is past, Diego! Married na kami ni Venice at may anak na rin kami!""I don't care! Nagsisisi na ako! Everyday kinakain ako ng konsensiya ko! Bakit nagawa kong ipagpalit si Venice? I found myself longing for her love as my wife just like the old times!"
In The Name Of Love Chapter 24
Nagising ako dahil sakit ng ulo ko. Mabilis kong sinulyapan ang wall clock. Alas dose na ng gabi. Kunot ang noo ko habang inililibot ang paningin ko sa paligid. Wala ako sa kwarto namin ni Daniel. Nandito ako ngayon sa bakanteng room na katabi sa room nina Diego at Anna. Pero bakit ako nandito? Bakit dito ako dinala ni Daniel noong malasing ako? Bakit hindi niya ako ideneretso doon sa Kwarto namin? Bigla kong naalalang, ganoon ako kabilis nalasing kagabi. Parang may kakaiba sa alak na ininom ko. Pero bakit ko naman pagdududahan si Daniel gayong asawa ko naman ito? "Tell me! Anong ginagawa niyo sa bakanteng room na iyan?" Napakunot ang noo ko dahil sa narinig kong boses ni Daniel mula sa labas ng kwartong kinauukupahan ko. "I'm sorry, pareho kaming lasing ng asawa mo kagabi." Boses naman iyon ni Diego. Tila biglang umahon ang kakaibang kaba mula sa puso ko ng marinig iyon. Mabilis akong tumayo ngunit, bigla akong napahinto ng mapag-alaman kong hubo't-h***d ako. Nanginig ang
In The Name Of Love Chapter 25
Chapter 25Tatlong buwan na simula nang makauwi ako pabalik ng pilipinas. Sa loob din ng tatlong buwan na iyon, walang oras at minuto na hindi ako umiiyak at nagmumukmok sa kwarto ko.Ang sakit-sakit lang isipin na hindi ko na makakasama ang anak ko. Ang sakit na pati si Daniel ay hindi ko na makausap dahil pinalitan nito ang kaniyang cellphone number. Maging ang telephone number nito ay hindi ko na matawagan. Hindi ko maiwasang malungkot dahil alam kong hindi na ito babalik pa ng pilipinas. Wala na akong pag-asang bumalik pa ang lahat ng magagandang pinagsamahan namin.Naisipan kong bisitahin si Joy sa kaniyang bahay. Gusto kong may mahingan ng bigat sa dibdib dahil pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko dahil sa matinding problema at pangungulila sa mag-ama ko.
Pinakabagong kabanata
