“Hey kanina ka pa tahimik, ano ba ang bumabagabag sa’yo? Tell me please Adi.” he pleaded. “Nothing Adi. Hindi ko lang siguro ineexpect na makikita ko ulit si Sibyl ngayon after so many years. Hindi rin kasi nagku-krus landas namin dalawa though we have the same condo din.” I sighed. “Don’t worry about it. Okay naman na ang lahat. You have nothing to worry about. Nasa iyo naman na ako. She regrets everything she does. She admits all her mistakes,” he said. “Mabuti naman kung ganoon, napatawad ko na rin naman siya sa mga ginawa niya sa’kin, kahit ang sakit no’n,” I said. “Nandito naman na ako Adi, hindi ko mapapangako na hindi kita masasaktan, gaya no’n. Ngunit ngayon…mananatili na ako,” he reached for my hands while his left hand are on the stir. He kissed it. “Mananatili ako, gaya ng pangako ko sa’yo noon,” he said. I look at him; His eyes are full of sincerity—the lust of Love. I smiled at him. “I can’t lose you this time,” he said. “Gusto ka na makita ni Mommy,” he added. Nagul
“Kumusta nga pala turuan ang anak ko?” Kuya Grey asked. Kilala ko na siya kasi nakasama na namin siya minsan saka ‘yung ibang pinsan niya. Natawa naman ako ng makita itsura ni Lyria. “Okay naman po. Active nga po siya sa klase namin. Magaganda din po ang mga scores niya sa subject ko po at sa ibang subject po niya. Nakaka-tuwa lang po kasi bihira po ang ganiyan mga estudyante,” I explained. “Wow Lyria. Ang galing mo naman,” Linderio said. “S’yempre Tito, mana ako sa inyo ni Daddy.” she giggled. “Sa’kin ka lang dapat magmana,” Kuya Grey hissed. “Daddy naman,” Lyria pouted. “Mamaya na kayo magtalo dahil lalamig ang pagkain na inihain namin,” Tita Eliana said. Natawa naman ang mag-ama at pumunta na sa table kung saan madaming pagkain na inihain. Akala ko may fiesta sa sobrang dami. Mukhang pinaghandaan ni Tita Iris ang pagdating ko. Hindi naman niya kailangan magluto ng utod ng dami. Nang makaupo beside Linderio. “So, how’s your work now Rachel?” Tito Arden suddenly asked ng magsimula
“Ganda ng ngiti mo ah,” bungad ni Lariza ng makapasok ako sa unit namin. “Oo, nakakatuwa kasi ang pamilya ni Linderio, akala ko kasi kami lang ng parents niya ang mag-didinner hindi ko alam na kasama pala pati ang angkan niya,” natatawa kong sambit. “Wow, meet his whole family pala ang peg,” Zaynab said. “Hindi ko rin naman alam na makikilala ko agad ang buong pamilya niya. Nagulat din ako kasi alam ni Lyria ang sa amin ni Linderio,” I sighed. “Naks naman.” pang-aasar ni Lariza sa akin. “Iyon din ang nakalimutan kong itanong kay Linderio. I‘m still wondering paano nalaman ni Lyria about us,” I shrugged. “Maybe Linderio tell her,” Lariza said. “I‘m still figuring out that.” I said. “Hayaan mo na. Masaya naman ata siya noong nalaman niya na ikaw ang fiancé ng Tito niya,” Zy said. I shrugged. Hindi ko alam. Baka nga. Ewan. “Ano pa ba kinakatakot mo diyan?” Zaynab aked. “Hindi ko din alam bakit kailangan ko pa mangamba sa lahat ng puwedeng mangyari. Natatakot lang ako kapag nalaman n
—Friday— Nag-text naman ako kay Mama na uuwi ako ngayon, may sasabihin din kako ako sa kaniya. Kinakabahan daw siya kung ano iyon natawa na lang ako. Hindi na rin naman ako nag-pahatid at pasundo kay Linderio dahil uuwi ako ngayon. Nang makarating ako sa bahay. May dala pa akong cake dahil galing ito kila Lyria. Nagpasurprise pa bago ako umuwi. Talagang mahal na ako ng mga estudyante ko kaya nila ginawa iyon. “Ate!” masayang sambit ni Theo. Agad din akong sinalubong ng yakap. “Si Cindy po?” I asked Mama. “Ay naku nandoon sa taas, gumagawa ng assignment. Hindi ko muna pinalabas ngayon. Hindi pa pala tapos ang assignment niya,” napapailing na sambit ni Mama. Natawa naman ako dahil doon. “Cindy! Nandito na Ate mo!” sigaw ni Mama sa taas. Narinig ko naman bumukas ang kaniyang kuwarto. “Ate!” yakap niya sa’kin ng makarating siya sa’kin. 2 weeks kasi akong wala, hindi ako naka-uwi dahil naging busy ako sa school. “Ang tagal mong hindi umuwi Ate,” malungkot niyang sambit. “Naging bus
Linderio’s Pov It’s my first day in school, may tungkulin agad ako. I-assign ba naman bilang President ng Council eh 1st year college pa lang ako. Hindi ko alam ano na-kain ng OIC at ako napili. Nangangapa pa din naman ako bilang college. Bumaba na ako sa kusina dahil papasok ako ngayon, unang araw ng school eh. “Oh Anak gising ka na,” Manang said. Hinanap ng aking mata ang magulang ko but hindi ko sila nakita. “Pumasok na Mommy at Daddy mo,” Manang noticed that hinahanap ko sila. I fake a smile. Ano pa ba aasahan ko? Eh ang labo na talaga para mahalin nila ako bilang anak nila eh. They are just not normal couples na mahal ang isa’t isa. Lolo Mateo and Lolo Jeremiah fix their marriage because of that fucking business. Doon na lang ba talaga iikot ang business? Kapag lumulubog na ang isang business, hahanap ng investor ‘tapos ‘yung anak nila ipapakasal lang para masagip ang kanilang business? “Hayaan mo na lang muna parents mo, nag-tatrabaho ang mga ‘yon para sa’yo ‘Nak,” Manang s
Nasa kalagitnaan ako ng. Pag-mumuni ng biglang nag-notif ang aking cellphone. Binuksan ko naman iyon, na sana hindi ko na lang ginawa. Tangina pinagkalat na talaga ng nanay ko about this arranged marriage, “Linderio Kryz Santos, the heir of the Santos Real Estate Company, is now engaged with the heir of Tomas Industrial Corp, Annalise Tomas.” Tangina talaga, nanay ko pa ba talaga iyon? Gusto ko ng maka-laya sa ganitong sitwas’yon. Umuwi akong tulala. Hindi ko din paano pa ako naka-uwi ng ayos dahil sa sobrang gulo ng nararamdaman ko ngayon. “Kung hindi ka makaka-hanap ng girlfriend mo, ipapakasal kita kay Annalise. This is your last chance,” Mom said. Iyon agad binungad niya sa akin ng maka-pasok ako ng bahay. “Sa loob ng 3 months at hindi ka pa nakakahanap. We don’t have a choice but to marry you with Annalise.” she said at umalis na siya. Fuck?! 3 months? Ganoon lang ba kadali magkaroon ng girlfriend sana panahong ‘to? Tangina naman pala. I told Klint about it. He said tha
Dinala ko siya sa Moa para naman para makapag-unwind na din kami. Madami na kasi nangyari sa amin noong nakaraang linggo. I want to see her smile again. Ayoko kasi ng pinipilit lang kahit hindi naman siya talaga okay. I accidentally kissed her, it wasn’t my intention to kiss her. She was fuming mad. “What the fudge, Linderio?! Don't you ever do that again or else you will never see me again," she yelled. Iniwanan niya ako doon ngunit nasundan ko rin naman siya agad. "Teka! Sandali hintayin mo ako," habol ko sa kaniya pero hindi pa din niya ako pinapansin. "Hindi ako natutuwa sa parusa mo okay lang sana Linderio kung iwan mo ako dito pero 'yung nakawan mo ako ng halik hindi ko nagustuhan may deal tayo do'n, wala sa kontrata iyon,” she groaned in frustration. "Look, I'm sorry sige hindi ko na uulitin ang ginawa ko kanina okay sorry," I apologize. "Buksan mo ito, gusto ko ng umuwi," malamig niyang sambit. I let out a heavy sigh. P*****a naman talaga. I’m still saying sorry to her. Ma
Ilang araw na niya kaming iniiwasan, nag-aalala na ako sa kaniya. Hindi ko na alam ang gagawin ko everytime lalapit ako bigla na lang siya umiiwas. Ganoon din kila Larisa. It still bothers me a lot. Gusto ko siya kausapin pero hindi ko magawa kasi lagi siyang lumalayo sa akin. Hindi ko na alam kung paano ko pa siya i-aaproach ngayon lumalayo na siya sa’kin. “Still no progress?” Klint asked habang nag-lalakad kami papuntang room namin. “Yeah, ayaw niya pa din ako kausapin. Hindi ko na alam gagawin ko,” napa-iling na sambit ko. “Let her take a rest for a while. She was too occupied lalo na sa ginawa sa kaniya ni Annalise, nahihiya lang iyon sa inyo pero kakausapin din kayo no’n,” Klint said. I let out a heavy sigh. Ang dami na talagang nangyayare sa amin ni Rachel. Wala naman kami pero bakit ganito kaming pahirapan. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. Mababaliw na ako. “You’re so serious on Rachel ‘no? Hindi ka naman gaganiyan kung hindi ka seryoso sa kaniya,” Klint said. “Oo, gusto