I love you, Poppyyyyyy! :(
CHAPTER SEVENTEEN: NEGLECTED CHILD✧FAITH ZEICAN LEE✧NAPATITIG ako kay Poppy matapos ang sinabi niya. Hindi siya marunong magbasa? Kaya pala. Ngayon, malinaw na sa ‘kin kung bakit tila wala siyang ideya kanina na ako ang tumawag sa kaniya. Malinaw na kung bakit hirap din siyang gumamit ng cell phone. Dahil ang isang taong marunong bumasa, kayang sundan at i-explore ang isang gadget kung nababasa niya ang mga dapat pindutin. Pero si Poppy, wala siyang ideya sa mga nakasulat doon.‘Yon din ang nakikita kong dahilan ngayon kung bakit siya naligaw kanina. Dahil hindi niya kayang basahin kung nasaang palapag na siya, gayong mayroon namang mga signages na matatanaw sa taas. Pero bakit? Bakit hindi siya marunong magbasa? Hindi ba siya pinag-aral ng parents niya?My chest tightened as I pondered that thought. It felt like I wanted to confront Chloe right then about her sister's situation. Kung bakit hinayaan nila ito na hindi matutong bumasa gayong seventeen years old na ito. Another troublin
CHAPTER EIGHTEEN: BLUEBERRY COOKIES✧FAITH ZEICAN LEE✧KINABUKASAN. Sunday, ay bumisita muli ako sa bahay nila Chloe. May dala akong flower bouquet na para kay Chloe, at ang blueberry cookies na bineyk ni mommy para naman kay Poppy. Medyo marami ‘yon kaya makakatikim naman silang lahat.Hindi sana ako pupunta rito ngayon dahil kahapon lang ay kasama ko naman si Chloe. Pero dahil sa nalaman ko kahapon kay Poppy, mukhang kailangan kong dalasan ang pagdalaw rito sa bahay nila para malaman kung ano ang totoong sitwasyon niya rito sa kanila.Pagdating ko sa kanila, si Chloe ang sumalubong sa akin sa main door. Napangiti agad siya nang makita niya ang bitbit kong bulaklak. Ang totoo, nagkausap kami sa chat kagabi noong nakauwi na sila matapos silang sunduin sa amin ni Mr. Herald. Dahil napansin niya pala ang hindi ko pagkibo sa kaniya noong kumakain na kami sa restaurant matapos kong malaman ang tungkol kay Poppy. Tinanong niya ako kung ano’ng problema. Ang palusot ko, medyo badtrip lang ak
CHAPTER NINETEEN: TUTOR✧FAITH ZEICAN LEE✧SATURDAY, 7:30 A.M nang pumunta kami ni mommy, daddy at Summer sa mansyon nila Chloe. Naisip kong isama si mommy dahil nag-usap na kami na siya ang magpapaalam kay Mr. at Mrs. Herald para hiramin si Poppy. Dahil kahit papaano ay gusto kong i-consider ang mararamdaman ng fiancé ko. Ayokong saktan ang damdamin ni Chloe, lalo na at nagsisimula na siyang magduda sa akin sa pagbisita ko sa kanila nitong nakaraang linggo.Sa halip kasi na tatlong beses lang ako noon dumadaan sa kanila, naging araw-araw ‘yon simula nang bigyan ko ng pera si Poppy. Walang palya ang naging pagpunta ko sa kanila, at sa tuwing darating ako roon, bukod sa pasalubong na dala ko para kay Chloe ay lagi rin mayroon si Poppy. At kapag naroon na ako, lagi kong kinukumusta si Poppy, kaya pati ang parents nila ay mukhang nakahalata na rin.Nga pala, hanggang ngayon ay hindi pa rin nila alam na may cell phone na si Poppy. Noong nakaraang araw ay tumawag sa akin si Poppy bandang a
CHAPTER TWENTY: NAGBABAGANG BALITA NI HOPIA✧FAITH ZEICAN LEE✧HINDI ko alam kung gaano katagal akong nakaidlip sa kama ni Summer. Boses ni Poppy ang gumising sa akin dahil naririnig ko siya, kinakabisa niya ang alphabet from A to Z. Wala si Summer sa tabi niya, mag-isa siya ro’n sa study table. Wala na rin si Love at Hope sa tabi ko.Hindi ko makapa ang phone sa bulsa ko kaya ‘yong suot kong relo na lang ang inangat ko para tingnan ang oras. 1:22 P.M na pala. Bakit hindi man lang nila ako ginising?“Kuya Faith?” Nabaling ang tingin ko kay Poppy nang tawagin niya ako. Nakatingin siya sa akin at bahagyang nakangiti. “Kabisado ko na ‘yong A to Z,” proud niyang sabi, malapad ang ngiti niya.Ngumiti rin ako at bumangon sa kama para lapitan siya. Tumayo ako sa tabi ng inuupuan niya at tiningnan ang mga sinulat niya roon. Sa unang page ay puro letrang “Aa” sa ikalawa naman ay “Bb” at ang sumunod ay “Cc”. Naisulat na niya hanggang “Jj”. Hindi gano’n kaganda ang sulat niya, pero naiintindihan
CHAPTER TWENTY-ONE: CONTINUATION NG TSISMIS NI HOPIA✧FAITH ZEICAN LEE✧“Ano ‘yon?” nagmamadaling tanong ni Summer, na kay Hope pa rin ang tingin nito. Maging ako ay naiinis na dahil nabibitin ako sa kuwento niya. Para siyang nananadya.Hope leaned forward slightly, resting his elbows on his spread knees. His hands were clasped together under his chin, fingers intertwined. He paused for a moment, then turned to look at me with a thoughtful expression.“Faith, ano’ng gagawin mo kapag nalaman mong hindi pala dapat si Chloe ang fiancé mo?” tanong niya, dahilan ng pagkunot ng noo ko.“Ano’ng ibig mong sabihin?” I asked. Sa kaniya pa rin ako nakatingin—lahat kami ay nasa sa kaniya ang atensyon, habang siya ay nakabaling naman sa akin.“Alam mo ba kung bakit napaaga ang engagement mo? Dahil gusto ni Mr. at Mrs. Herald na si Chloe ang mapangasawa mo. Pero kung natatandaan n’yo ‘yong sinabi sa atin noon ni Lolo Don A, kapag twenty-five na raw tayo ay ‘tsaka natin ma-me-meet ang match n’ya par
CHAPTER TWENTY-TWO: A GLIMPSE TO POPPY'S LIFE✧FAITH ZEICAN LEE✧“It’s okay, Poppy. Hindi ka naman namin pipilitin magkuwent—”“Mahal na mahal po ako ni daddy dati,” mahibang sabi ni Poppy, dahilan ng pagtahimik ni Mommy. Nakayuko na muli si Poppy sa mga kamay niya at ‘yong daliri niya ang nilalaro niya. “Noong bata ako . . . s’ya palagi ‘yong kasama ko. Sabay kaming kumakain palagi. Kapag may sakit ako, hindi s’ya napapakali. Kapag malungkot ako dahil nami-miss ko si mommy, gagawin n’ya lahat para lang mapasaya ako. P-Pero . . . simula po noong dinala ni Mommy Jody si Ate Chloe sa mansyon . . .” napahikbi si Poppy, “—hindi na n’ya ako pinapansin. Lagi na lang s’yang galit sa ‘kin. Lagi n’ya akong pinagagalitan kahit wala naman akong . . . g-ginagawang masama. Tapos . . . simula noon, h-hindi na rin n’ya ako tinatawag na anak. Laging si Ate Chloe na lang. H-Hindi na rin n’ya ako gustong makasabay sa pagkain kaya lagi akong huling kumakain kapag tapos na sila. Tapos ‘yong pagkain ko .
CHAPTER TWENTY-THREE: POPPY’s POV꧁ POPPY ꧂KINABUKASAN. Linggo, ay maaga pa rin akong nagising kahit pa medyo late na akong nakatulog kagabi dahil sa dami ng mga inaral ko. Matapos kasi namin mag-aral ni Ate Summer, pagdating ko sa guestroom na inihanda sa akin ni Tita Keycee ay nag-aral pa ulit ako gamit ang mga learning apps na inilagay ni Kuya Faith sa cell phone ko. Buti na lang ay naituro niya ‘yon sa akin kung paano gamitin kaya naman ‘yon ang pinagpuyatan ko kagabi.Gayon pa man, kahit puyat ay nagawa ko pa rin magising nang maaga dahil sanay na ang katawan ko. Sanay ako na maikli lang ang tulog at kung minsan nga ay mababaw pa. Ewan ko kung bakit, pero simula noong nangyari ang isang insidente sa buhay ko noong five years old ako, ay hindi na ako nakakatulog nang mahimbing hanggang ngayong nag-seventeen ako.Nga pala, kumakailan ko lang nalaman na seventeen na pala ang edad ko. Noong tinanong ako ni Kuya Faith sa harap ng hapag-kainan sa mansyon noong nagkasabay-sabay kami at
INTRODUCTION:Para po sa mga bago kong mambabasa, ang istoryang ito po ay second generation nina Prof Lee at Keycee. Si Faith po ay isa sa kanilang anak na triplets. Sa mga hindi pa po nakakabasa ng kuwento nila, kindly search ninyo po sa D****e app ang MY STRICT TEACHER IS MY HUSBAND (iyon pong may 1.8M reads ay tagalog) para po kahit papaano ay magkaroon kayo ng idea sa mga characters na babanggitin sa story na 'to at para magkaroon din po kayo ng idea sa personality ng mga characters kasi hindi ko na po iyon masyadong idedetalye rito since ang triplets po ay nasa book ng parents nila hanggang sila ay thirteen taong gulang. Malalaman ninyo rin po sa book ng parents nila kung bakit Faith, Hope at Love ang pangalan nila at kung sino sa kanila ang isang gala na hindi na-detect noon sa ultrasound dahil gumagala pa sa labas ng mundo para sumagap ng tsismis. Haha.Ang tito po nila na tinatawag ditong Tito Betlog ay si Ryan, na mayroon din pong bukod na story sa D****e app, na ang title ay