Chapter 44WALANG NAGAWA si Frances kundi ang sumama na lang sa mga lapastangan na mga pulis. Habang nasa loob sila ng kotse, panay ang kaniyang iyak. Iniisip din niya kung pa’no ito nangyari sa kaniya.Nais niyang tumawag kay Jony. Nais niyang ipagbigay alam dito na may mga pulis na kumuha sa kaniyang hindi niya alam kung nagsasabi ba ang mga ito ng totoo. Kinakabahan na rin siya. Baka ay mangyari na naman ang nangyari sa kaniya noon. Baka ay kagagawan na naman ito ng sino man may galit sa kaniya.“Palawalan niyo na nga ako!” aniyang sigaw.Tila naman parang walang narinig ang mga ito.“Hindi niyo ba ako naririnig?” galit niyang sabi. Hindi niya alam kung paano na ito.Ilang sandali ang lumipas, bumaling sa kaniya ang isang pulis. “Sa presinto na kayo magpaliwanag, ma’am. Nandoon na rin ang may ari ng lupa at bahay.”Dahil sa sagot ng mga pulis ay mas lalo siyang napaiyak. Magkahalong iyak at galit ang kaniyang naramdaman na parang hindi yata mawawala sa kaniyang katawan kung
CHAPTER 45MASKI si Frances ay nagulat sa kaniyang ginawang pagsampal kay Jony bagaman dahil lamang iyon sa hindi siya makapaniwalang magagawa ito ni Jony sa kaniya. Hindi naman talaga siya ganitong klaseng tao na gusto ang sinosorpresa ng ibang tao. Pero hindi niya naman masisisi si Jony sa ginawa nito. Nais lang nitong pasiyahin siya sa effort nito. She would not deny it at all. Nagustuhan naman niya ang sorpresa nito. Sa una lang talaga hindi dahil sa ginawa nitong paraan sa sopresa nito. Hindi niya mapigil ang kaniyang sarili na maantig sa ginawa nitong sorpresa sa kaniya.But now, she guessed she loved him. Ito na yata ang hudyat na muli niyang minahal ang kaniyang asawa kahit pa na hindi niya pa naalala ang lahat. Hindi man niya pa ito naalala, ngayon, sa kaniyang harapan ay masasabi niyang napatunayan ni Jony na mahal na niya ulit ito. Napatunayan nito na may hanggan ang paghihintay nitong muli sa kaniyang muling pagmamahal. Siguro sapat na rin para sabihin kay Jony na mahal
CHAPTER 46HINDI alam ni Frances kung paano niya pahupain ang galit na namumutawi sa kaniyang katawan. Paanong naloko na naman siya ng kaniyang asawa? At bakit? Habang iniisip ang mga bagay na iyon ay dumaos-os sa mata niya ang mga luha. Ang luha na noon din ay kaniyang nailabas; noong niloko at pinagtaksilan siya ng kaniyang asawa at ng kaniyang matalik na kaibigan. Kahit hindi niya maalala iyon, parang ngayon, dito sa loob ng kaniyang bahay ay naramdaman na lamang niya iyon. Gusto niyang hindi umiyak pero kapag naisip niya ang nangyari ay parang may sariling buhay ang mga luha niya. Ang akala niya’y tapos na ang problemang iyon. Hindi pa pala. Akala niya’y magiging masaya na siyang muli sa piling ng asawa. Nais siya at galit. “Manloloko ka talaga!” hinampas niya ang unan habang patuloy sa pag-iyak. “Akala ko mahal mo talaga ako!” parang naghihinayang siya na muli niyang pinagbigyan si Jony. Sinubsob niya ang mukha sa unan at umiyak nang umiyak. Para siyang binaril sa puso. N
CHAPTER 47MAGKATABI silang dalawa at magkaharap. Titig na titig sila sa isa’t isa. “About yesterday night, is that true?” malumanay ang pagkakatanong niya dito.She would listen to everything he needed to explain. Iyon ang nakikita niyang paraan para maliwanagan siya sa lahat na nangyari kahapon. “No, that woman!” tila galit ito. “Hindi ko alam ang mga pinagsasabi no’n, hindi ko siya asawa. Kailanman ay hindi ako nagpakasal sa kaniya. Sa ’yo lang ako nagpakasal,” saad nito. Hinawakan ang kamay ni Frances.Hindi siya umalma. Sa naririnig niyang litanya mula rito, alam niyang sensero ito. “Hindi ko alam kung maniniwala pa ba ako sa ’yo. Nasaktan ako at hindi ko alam kung totoo iyon,” yumuko siya at ang luha ay pinipigilan na tumulo. Nais niya i-test ang asawa. Sana nga lang ay magiging successful ito. “Nasaktan ako ng sobra. Bawat nalalaman ko ay sumasampal sa akin at parang paniniwalaan ko na ito.” Tumingin siya kay Jony.“I love you Jony but sometimes kailangan kong m
CHAPTER 48NAGMADALI siyang pumasok at nagtanong sa nurse kung saan dinala si Jony. Ngunit biglang gumuho ang kanyang mundo ng sinabi ng nurse na na morgue daw ang katawan ni Jony. Nasampal pa niya ang nurse dahil niloloko lang siya nito. Mabilis niyang tinunton ang morgue. Sa oras na makompirma niyang wala sa morgue ang katawan ni Jony papatayin niya ang nurse na iyon. Mula sa sulok ng morgue ay may kaisa-isahang patay na katawan. Kasing haba ito ni Jony. Ayaw niya sana itong tingnan pero parang may tumulak sa kanya para tingnan ito. “Jony?” hindi makapaniwalang sambit niya. Ngunit sa pagbukas niya sa kumot na nakatuklob nito ay hindi si Jony ang nakita niya.Nasaan si Jony?Pabaling-baling si Frances sa loob ng morgue. Wala siya ni isang makitang katawan ni Jony.Tila naguguluhan siyan. Saan si Jony? Kung patay na ito, bakit wala rito?“Sino’ng hinahanap mo?” Isang malamig na boses ang kanyang narinig mula sa kanyang likuran pero alam na alam niya kung kanino iyon galing
Isang call girl si Frances. Hindi niya iyon ikinahiya sa maraming tao dahil alam niyang doon siya kumukuha ng kaniyang pantustos sa kaniyang araw-araw na pangangailangan. Bagaman sa sex at pera lang din naman ang umiikot ang buhay niya. Pero isang araw na may tumawag sa kaniyang Amerikano na nagngangalang Jony. Para sa isang gabi, paparausan siya nito, isang malaking halaga ang ibabayad nito. Hindi na nagpakipot si Frances. Pera at sex lang ang nasa isip niya at iyon ang kagustuhan niya.Bagaman, hindi niya alam na dahil sa kliyente niyang si Jony, unti-unting nagbago ang kaniyang buhay.Jony is a clingy, sweet, annoying, and wild.Ito rin ang dahilan kung bakit nalilito na siya sa kaniyang sarili dahil ang sabi nito, ito ay ang kaniyang asawa.Gayunpaman, hindi siya naniniwala. Lalo pa ay wala naman siyang naalala na naikasal siya sa isang Jony Guevara.
PROLOGUEYear 2000NOW Jondecided to do his big surprise for Frances. Mamayang eight P.M. pa sana kaso kanina pa kasi niya napapansin na parang walang kabuhay-buhay ang katawan nito at lukot na lukot ang mukha. Para kay Frances, ayaw niyang buong araw na malungkot ang nag-iisang reyna sa buhay niya. He hired an event organizer for this big surprise and to make this a very special day. Jon planned it one week ago. Planadong-planado niya dahil mahal na mahal niya si Frances. No one can change that. Matapos niyang matawagan ang event organizer ay pumasok muna siya sa kuwarto nilang mag-asawa. The event organizer would call him back to make sure everything was okay. It was already seven A.M. and around eight A.M. they will do the surprise. Kumuha siya ng gunting at color papers sa kabinet at sinimulan na niyang magsulat ng love letters para sa asawa. Hindi niya iniisip kung pambata ang ginagawa niya ang importante, sa simpleng effort, mapapasaya niya ito. That’s what only matters most. Ha
PROLOGUE 2An Eight Years Old Jony Guevara…“’NAY, malapit na ba tayo?” muling tanong ng batang si Jony kay Delia. Tatlong beses na itong nagtatanong sa kaniya mula pa kanina sa bahay nila. Binalingan niya ito ng tingin mula sa back seat. Inabot niya ang pisngi nito at kinurot-kurot iyon. She gave him a sweet smile. “We are almost there, baby,” tugon niya dito at muling kinurot ang pisngi ng anak. Tiningnan din niya ang kaniyang asawa para malaman kung nakatingin din ba ito sa anak. “Okay.” Tumango-tango ang batang si Jon-jon at muli na lang din itong naglaro ng laruang robot.Gumising ng madaling araw si Jon-jon dahil excited ito sa kasal kung saan sila a-attend. At dahil dito ay nagising na rin si Delia at Franco. Kinukulit silang dalawang mag-asawa nito na bumangon na para maghanda para sa gaganaping kasal ni Ben at Heyle. Hindi na lang din sila umangal at pinagbigyan kaagad ang anak. Mahal nila si Jon-jon kaya kahit anong gusto nito ay ibibigay kaagad nila. Ngunit alam ni Delia n