CHAPTER FOURTEEN: MISSING✧FAITH ZEICAN LEE✧“PANLALAKI po ba, sir? Para po ba sa inyo?” tanong sa ‘kin ng saleslady na siyang nag-a-assist sa ‘kin habang iniikot ko ang tingin ko sa mga naka-display na phone cases. Katatapos ko lang bumili ng bagong phone, at ngayon, phone case ang hinahanap ko.I shook my head. “Hindi. Pambabae ang kailangan ko. Ano ba ang design na sa tingin mo p’wede sa isang . . . uh, seventeen years old? Ipangreregalo ko kasi.” Nabanggit ko naman na sa kaniya ang unit na kailangan ko kaya hindi na siya mahihirapan mag-isip. Design na lang ang iisipin niya.“Depende po kasi, sir, eh. Ano po ba ang hilig n’ya?”Natahimik ako at napaisip, kasunod ang pag-iling ko. “I don’t know.”“How about color po? Gusto n’yo po bang sa color na lang po tayo magbase? Baka po alam n’yo ang favorite color n’ya?”Hindi rin ako sure sa bagay na ‘yon, pero naalala ko na kulay pink ang suot niyang lumang T-shirt noong una kaming nagkita sa party. “Pink na lang,” I told her.Tumango siy
CHAPTER FIFTEEN: WHERE'S POPPY?✿ SUMMER ✿ISANG oras pa lang mula nang makaalis sina Kuya Faith at Ate Chloe nang dumating si Tito Ryan at Tita Wynter sa bahay para ihatid si Meng at Sunny.“Uy! Narito na pala ‘yong pinsan naming Disney Princesses!” Natatawa si Kuya Hope na sumalubong sa kanila. Kasama rin nila Tito Ryan si Moy, pero ‘yong dalawang girls lang ang nakagayak dahil for girls only ang lakad namin ngayon. Pumayag sila dahil alam nilang kasama rin namin si Tita Baby. Pero wala pa ito, papunta pa lang.“Kuya Hope, lumayo-layo ka muna. Maaga pa para manghiram ka ng mukha sa aso. Ganitong ka-a-attend ko lang ng Krav Maga lesson ko kahapon, sinasabi ko sa ‘yo. Kahit ikaw ang pinakapaboritong pamangkin ni Daddy, hindi kita sasantuhin,” lakas-loob na sabi ni Meng sa kaniya kaya natawa si Moy at ang parents niya.“Ito naman! Gusto ko lang naman kayong ipakilala sa bago naming kapatid. Kay Sugarpops pampiyam-piyam!” Binalingan niya si Poppy sa tabi ko. Lahat sila ay nakatingin kay
CHAPTER SIXTEEN: FOUND POPPY✧FAITH ZEICAN LEE✧I DIDN’T have difficulty requesting the security department for a temporary lockdown because they recognized me when I showed my ID. Nalaman nilang anak ako ng may-ari ng mall, so they also granted my request to review the CCTV footage to find Poppy. Pinili ko muna na ipa-lockdown ang mall para masigurong hindi makakalabas si Poppy. And since they didn't know Poppy, I joined them in monitoring the screens to search for her.Habang nakatutok ang mga mata ko sa screen, patuloy ko rin pinag-ri-ring ang phone ni Poppy dahil naka-save naman na sa ‘kin ang number niya. Pero maging ako ay hindi niya rin sinasagot.After a few moments, I spotted Poppy's familiar figure on the screen. I knew it was her because of what she was wearing. White jeans, blouse with collar na kulay cream at sneakers. Kasama niya si Sunny na pumasok at lumabas sa women’s restroom.“Ito s’ya.” Tinuro ko si Poppy sa mga kasama kong security para matulungan nila akong sundan
CHAPTER SEVENTEEN: NEGLECTED CHILD✧FAITH ZEICAN LEE✧NAPATITIG ako kay Poppy matapos ang sinabi niya. Hindi siya marunong magbasa? Kaya pala. Ngayon, malinaw na sa ‘kin kung bakit tila wala siyang ideya kanina na ako ang tumawag sa kaniya. Malinaw na kung bakit hirap din siyang gumamit ng cell phone. Dahil ang isang taong marunong bumasa, kayang sundan at i-explore ang isang gadget kung nababasa niya ang mga dapat pindutin. Pero si Poppy, wala siyang ideya sa mga nakasulat doon.‘Yon din ang nakikita kong dahilan ngayon kung bakit siya naligaw kanina. Dahil hindi niya kayang basahin kung nasaang palapag na siya, gayong mayroon namang mga signages na matatanaw sa taas. Pero bakit? Bakit hindi siya marunong magbasa? Hindi ba siya pinag-aral ng parents niya?My chest tightened as I pondered that thought. It felt like I wanted to confront Chloe right then about her sister's situation. Kung bakit hinayaan nila ito na hindi matutong bumasa gayong seventeen years old na ito. Another troublin
INTRODUCTION:Para po sa mga bago kong mambabasa, ang istoryang ito po ay second generation nina Prof Lee at Keycee. Si Faith po ay isa sa kanilang anak na triplets. Sa mga hindi pa po nakakabasa ng kuwento nila, kindly search ninyo po sa D****e app ang MY STRICT TEACHER IS MY HUSBAND (iyon pong may 1.8M reads ay tagalog) para po kahit papaano ay magkaroon kayo ng idea sa mga characters na babanggitin sa story na 'to at para magkaroon din po kayo ng idea sa personality ng mga characters kasi hindi ko na po iyon masyadong idedetalye rito since ang triplets po ay nasa book ng parents nila hanggang sila ay thirteen taong gulang. Malalaman ninyo rin po sa book ng parents nila kung bakit Faith, Hope at Love ang pangalan nila at kung sino sa kanila ang isang gala na hindi na-detect noon sa ultrasound dahil gumagala pa sa labas ng mundo para sumagap ng tsismis. Haha.Ang tito po nila na tinatawag ditong Tito Betlog ay si Ryan, na mayroon din pong bukod na story sa D****e app, na ang title ay
CHAPTER TWO: ENGAGEMENT HAS BEEN DECIDED ✧THIRD PERSON's POV✧ "Hi, darling!" Sunud-sunod na b****o si Stephanie sa kaniyang mga guwapong apo, sa triplets, habang malapad ang ngiti. Ganoon din kay Summer. "Kumusta kayo?" Nasa likuran nito ang mister na si Carlo Vivar, kilala ring businessman, at ang bunso nilang anak na si Amethyst, na kung tawagin ng triplets at ni Summer ay Tita Baby. Twenty-three na ngayon si Amethyst dahil isang taon lang naman ang age gap nito sa triplets. "We're fine, Mommyla. Pero si Faith, not so fine." Bumungisngis pa si Hope kaya napukol ito nang masamang tingin ng kanilang Daddy na si Ace. Pisting yawa kasi itong si Hope. Kinakabahan na nga ang kapatid na si Faith, lalo pa itong hindi mapanuto dahil sa kaniyang panunukso. Alam na kasi nila ang rason ng pagpunta ngayon dito ng kanilang Mommyla. Ipinagpatuloy nila ang kumustahan habang patungo sila sa dining area. Nauuna ang dalawang mag-asawa, habang nasa likuran naman ng mga ito ang kanilang mga bagets.
CHAPTER THREE: FAITH'S DATE ✧FAITH ZEICAN LEE✧ KASALUKUYAN akong busy sa opisina ko, may ni-re-review akong spreadsheet nang may kumatok sa pinto, kasunod ang pagbukas no’n. Hindi ko na kailangan pang magtanong kung sino ‘yon dahil secretary ko lang naman na si Colleen ang kadalasang pumapasok dito. Bago rin may makapasok na iba, daraan muna sa kaniya para i-inform ako kung mayroon man naghahanap sa ‘kin. “Sir Faith.” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Mas matanda siya sa ‘kin nang dalawang taon kaya naiilang ako kapag tinatawag niya akong Sir. Pero siya naman ang may gusto n’yon. Sinabi ko na sa kaniya dati na kahit Faith lang ang itawag niya sa ‘kin ay walang problema. Pero ang katuwiran niya, kailangan niya raw akong i-address nang tama. “May naghahanap sa ‘yo." Dati rin siyang gumagamit ng 'po' at 'opo' sa akin noong bago pa lang siya, pero 'yon ang sinikap kong ipaalis sa kaniya dahil hindi talaga ako sanay na may nag-po-po at opo sa akin na mas may edad sa akin. Gayon pa man
CHAPTER FOUR: ENGAGEMENT PARTY ✧FAITH ZEICAN LEE✧ ISANG buwan na kaming nasa dating stage ni Chloe. Sinamantala ko ang pagkakataong 'yon para kilalanin siya, and so far, I'm starting to like her. Why not? She's a sweet girl. Kung noong una ay kinakabahan pa ako kapag nakakaharap siya, ngayon ay naging panatag na ako dahil hindi siya mahirap pakisamahan. Magaan siyang kasama at marunong siyang bumuhat ng usapan kapag napapansin niyang natatahimik ako dahil may pagkamahiyain ako minsan. Bulok ang source ni Tito Betlog na napag-alaman kong 'yong assistant niya, dahil may kaibigan daw ito na nagtatrabaho sa Herald company kaya nito iyon nasabi. Pero taliwas ang nasagap nilang balita sa nakita ko kay Chloe. She's kind and sweet. Mayroong pagkakataon na may nadaanan kami sa lansangan, isang matandang namamalimos. Usually, kapag may nakikita akong pulubi, humihinto talaga ako para magbigay. Pero no'ng time na 'yon, tiniis kong hindi muna huminto dahil naalangan ako na baka hindi maging ko