Share
Chapter 12
“Mayari! Mayari wait!” pagtawag ni Aman sa pangalan ni Mayari, kasalukuyan niya itong hinahabol palabas ng bahay nila.
“Sinadya mo ‘yon eh!” sigaw niya at huminto sa tapat ng sasakyan ni Aman. “Sinadya mo!” muli niyang sigaw at hinampas ang dibdib nito.
“Alam mong engagement party ng kapatid mo ‘yon, of all people ako pa ‘yong niyaya mo! Sinadya mo ‘yon because you’re an asshole! You’re an asshole, Aman! You keep on telling me that I shouldn’t trust Apollo but it’s you—it’s always been you! You’re the bad guy,” naiiyak na sambit ni Mayari, hindi niya na napigilan ang nararamdaman. She feels betrayed by both Aman and Apollo.
Aman stopped her hands from punching him. “Oo! Oo, sinadya ko. Para makita mo kung ga’no kawalang kwenta si Apollo, kung ga’no siya kawalang pakealam sa nararamdaman ng ibang tao. You don’t get to tell me that I’m the bad guy—you’re not the only one hurting, Mayari! The girl on that jerk's arms was mine to hold! The girl you saw with him i
Related chapters
Letters to the love that never came home Chapter 13
Tatlong araw matapos ang pangyayari, nanatili lamang si Mayari sa loob ng kanyang kwarto habang pinaghahandaan nila ng kaibigang si Chloe ang pagpunta nilang Batanes. Ni hindi siya nagpakita sa opisina. Alas otso ng umaga, ngayon ang napag-usapan nilang araw ng pag-alis at kasalukuyan silang nasa likod ng sasakyan ng mga magulang ni Chloe papuntang airport. “You girls take care, okay? Sure ba kayo na may matutuluyan kayo ro’n?” tanong ng ina ni Chloe na nasa passenger seat at nilingon ang dalawa sa backseat ng sasakyan. “Mom, home town ‘yon ng mother ni Mayari. She has a lot of relatives there,” sagot ni Chloe. “H’wag po kayo mag-alala tita, ako pong bahala kay Chloe. Mag-iingat po kami,” nakangiting paninigurado ni Mayari sa mga magulang ng kaibigan. She’s kind of envious—to have parents that will worry about you, someone who will ask you where you are going and what time are you going home five minutes after you left. She missed being annoye
Letters to the love that never came home Chapter 14
Ikalawang araw nila sa isla ay agad nilang sinulit ang bakasyon, abala sina Apollo at Chloe sa pagkuha ng litrato habang tahimik na naka-upo si Mayari sa isang tabi, hawak ang bote na may lamang sulat. “You good?” tanong ni Apollo at umupo sa tabi niya. It was eleven in the morning and the heat of the afternoon sun collides with the cold breeze from the sea. They’re looking at the sea from above the mountains, making their name “Apollo” and “Mayari” started to make sense, it almost feels like they are watching their own creations from the skies. “I really feel like the God of Sun right now,” Apollo said then looked up. “We’re talking now?” Mayari raised her eyebrows. Apollo took the bottle from her hand. “Balik tayo sa Angel’s,” he said while looking at the letter. “Do you like her?” Mayari asked “Is that your hobby? Bothering someone’s life because you like them and when they’re starting to like you back, suddenly, you’re secret
Letters to the love that never came home Chapter 15
Kinabukasan ay agad silang bumalik sa bahay nina Angela, maaga pa’t marahil nasa palengke pa ang dalaga kaya’t matiyaga silang naghintay sa labas ng bahay nito. Hindi na rin nila isinama si Chloe at nagsabi itong sasama sa mga pinsan ni Mayari na magpunta sa bayan at mamamalengke. Tahimik lamang na nag-aantay ang dalawa, wala ni isa sa kanila ang nagbabalak basagin ang katahimikan. “Would you run away with me?” Apollo was the first one to break the silence. Nabigla si Mayari sa tinuran ng binata, matapos ay malakas na tumawa. “You realize that I’m not kidding, right?” kunot noong tanong niya sa dalaga. “Yeah, and I find it funny,” tumatawa pa ring saad niya “Stop messing around, I don’t find it attractive,” she said then tap his shoulders. Tumayo siya at akmang lalayo kay Apollo subalit hinawakan ng huli ang kamay niya. “I want to be with you,” saad nito “Fix your shits, Apollo. Don’t leave her hanging after pro
Letters to the love that never came home The Second Eclipse
“Kailan nagsimula?” tanong ni Mayari, kasalukuyan silang naka-upo sa tabi ng bintana ng kwarto. “Before I met you do’n sa shooting niyo, no’ng una akala ko panaginip lang hanggang nakita kita no’n. Mas naging malinaw ‘yong scenarios, mga lugar, pati ikaw. Do’n ko napagtantong hindi na lang ‘yon bastang panaginip, those were memories,” saad ni Apollo at muling tinignan si Mayari. “So no’ng naghahanap tayo ng source tungkol sa sulat, alam mo na?” tumango lamang si Apollo at ngumiti na animo'y humihingi ng paumanhin. “At hindi mo sinabi sa’kin?” dagdag niya. “Ano pang naalala mo tungkol kina Diana?” tanong ni Mayari, kumuha siya ng notebook sa bag at inihanda ang recorder ng kaniyang telepono. “Are we really going to do this?” tanong ni Apollo “If you lived a life as Cyrus, we have to know what happened to them,” “To us,” pagtatama ni Apollo, hindi ito pinansin ni Mayari. Hanggang ngayon ay itinatanggi niya pa ring maniwala kay Apollo.
Letters to the love that never came home Chapter 17
Taong 1973 Limang buwan matapos idineklara ang batas militar. Ilang buwan din matapos magkakilala nina Cyrus at Diana, madalas na rin silang nagkikita sa mga meeting ng grupo. Tulad ng kasalukuyang ginagawa nila ngayong araw. “Hindi naman natin maitatanggi na tumaas ang ekonomiya sa ilalim ng rehemeng ‘to!” panibagong pagtatalo ang umuusbong sa grupo, marami sa kanila ang natatakot na para sa sariling kaligtasan at nais na ring suportahan ang diktadurya. “Mangmang!” sigaw ni David sa kasamahang si Anton. “We can see the progress, David! Isn’t that enough reason to believe that somehow it’s what we needed?” sigaw pabalik ni Anton. Hindi na bago sa kanila ang ganitong pagtatalo. Karamihan sa kanila’y katatapos lamang ng kolehiyo, ang ilan ay nag-aaral pa. Natatakot sila sa mga posibilidad na mangyari sa gitna ng kinahaharap ng bansa. “And you became a victim of an illusion! It’s just a magic show that made a fool like yo
Letters to the love that never came home Chapter 18
“Mayari!” sigaw ni Chloe at bahagayang inalog ang natutulog pa ring si Mayari. “Ano ba ‘yon?” Mayari said with her morning voice and covered her face with a pillow. “Bumangon ka na raw diyan sabi ng lola mo, pupunta raw tayo sa light house ngayon!” sabik na sabi ni Chloe at inalis ang unan sa mukha ng kaibigan. “Dali na, bumangon ka na r’yan,” dagdag nito at saka iniwang nakahiga si Mayari sa higaan. “Puyat kayo ni Apollo kagabi huh,” mapang-asar nitong sabi habang naglalakad palabas ng kwarto “Umalis ka na nga rito!” isang lumilipad na unan ang tumama sa mukha ni Chloe matapos itong ibato ni Mayari. Pansamantala siyang tumulala sa kisame at muling inisip ang napag-usapan nila ni Apollo kagabi. Masyadong nang madaming na
Letters to the love that never came home Chapter 19
“Sigurado ba kayong wala na kayong nakalimutan?” tanong ng Lola ni Mayari sa kanila. They’re going back to Basco today and unfortunately, Chloe received a call from her parents that they have an emergency and she need to go back to Manila. Mayari told her that they can come home with her but Chloe insisted, telling them to enjoy their remaining days in Basco. “Oh siya, anak, mag-ingat ha? Ikumusta mo na lang ako sa mga kapatid mo,” bilin ng Lola ni Mayari at bahagyang hinaplos ang pisngi niya. “I will, Lola. Mag-ingat rin kayo rito. Sa susunod na balik ko isasama ko na sila Michael,” saad niya at yumakap sa kaniyang Lola. Sakto namang may dumating na tricycle kaya’t sumakay na sina Mayari rito. Bahagya na lamang niyang tinanaw ang kanilang bahay hanggang sa mawala ito sa paningin niya. “Can we visit Angela? Just to say goodbye?” Apollo asked. He and Angela doesn’t have a certain connection except that he has her Father’s memory
Letters to the love that never came home Chapter 20
April 5 1973 “David! David tulungan mo ‘ko parang awa mo na!” nag-e-echo ang boses ng isang babae sa loob ng abandonadong building kung nasaan ang ‘hideout’ nina Cyrus. “Sandali, ano ba ‘yon?” tanong ni David habang papalapit sa pintuan, sina Diana at Cyrus naman ay hinihintay kung sino ang iluluwa nito. Pare-parehas silang kabado sa kung anong dahilan ng pagkatok. Isang babaeng naliligo sa pawis ang umakap sa paanan ni David pagkabukas niya ng pintuan. “David parang awa mo na tulungan mo ‘ko,” nagsusumamong sambit nito. “Martha! What happened?!” alalang tanong ni Cyrus at agad na nilapitan ang kaibigan. “Tulungan niyo ‘ko, m-may mga armadong lalaki sa bahay namin ngayon,” umiiyak na sambit nito. “Maupo ka, anong nangyari?” tanong ni Diana at inakay si Martha papunta sa upuan. “M-May nagpuntang mga armadong lalaki sa bahay, hinahanap ang kapatid kong si Alfred. Hinalughog nila ‘yong buong bahay. Nakataka
Latest chapter
- Letters to the love that never came home Chapter 22
- Letters to the love that never came home Chapter 21
- Letters to the love that never came home Chapter 20
- Letters to the love that never came home Chapter 19
- Letters to the love that never came home Chapter 18
- Letters to the love that never came home Chapter 17
- Letters to the love that never came home The Second Eclipse
- Letters to the love that never came home Chapter 15
- Letters to the love that never came home Chapter 14
