Chapter 26Mary Elise Nicolette's POV"Anak! May bisita ka rito. Lumabas ka na riyan sa kwarto mo!" narinig kong sigaw ni Papa mula sa first floor ng bahay.Hindi 'to kasing laki ng bahay ng mga Guevarra o ng dati naming bahay nung nawala si Papa. Maliit na two-storey house lang at tatlong kwarto, halos magkasama na rin ang kusina at dining area pero malaki naman ang bakuran.I've been living here for four years. Since the day I left them, niloko nila akong lahat. Kuya Amiel and Kuya Amstel knew that I am not just their step sister. Kaya pala they are so protective to me. Anyways, it's all in the past. Let's forget about it.May sarili akong kwarto rito at mas komportable kahit maliit lang. Magkasama naman sa kabilang kwarto si Nica at Nico. Madalas ay nakikitulog sa akin ang dalawa. Feel na feel ko nga ang pagiging Ate ko sa kanila. Nasanay kasi ako na ako ang bunso.Tumayo na ako mula sa pagkakahiga sa kama ko at kinuha ang hair tie sa bedside table saka ipinusod ang buhok ko. Hindi
Chapter 27"Elise! Apo, halika rito," tawag sa akin ni Lola Dahlia, ang Lola nila Kuya Colm, nang makapasok ako sa bahay nila.Agad niya akong pinugpog ng halik sa magkabipang pisngi ko nang makalapit ako sa kaniya. Dito lang din sila sa Batangas nakatira sila Lola, dito nga lang sila sa Calaca. Almost one hour drive from Nasugbu, depending on the traffic situations. Nasugbu is where I'm currently living. "Happy Birthday po," bati ko sa kaniya at ngumiti."Maraming salamat at salamat din sa pagdalo sa'king maliit na celebration. Ngunit, bakit naman napakaikli niyang suot mo?" aniya at tinignan ako mula sa'king paa hanggang sa ulo ko."Po? Si Danreb po ang bumili para sa'kin nito," sabi ko habang tinuturo si Danreb."I just paid for it, si Mitch ang pumili." Kaswal nitong sabi at nilingon ang kapapasok lang na si Mitch, hawak pa nito ang cake na binili ko para kay Lola.Nilapitan siya ni Lola at kinutusan sa ulo. Naguguluhan naman kaming tinignan ni Mitch dahil para mapatawa ang mga p
Chapter 28AXEL TOPHER'S POV"Hoy bilisan mo na, late na late na tayo."Inistart ko na ang sasakyan at nag-drive na ulit. Bakit ba naman kasi ngayon pa inatake ng kamalasan. Mabuti na lang ay may malapit na automobile repair shop kung saan kami nasiraan. Pero inabot din kami ng halos dalawang oras dahil wala pa silang technician at auto mechanic.Idagdag pa yung frustrations dahil sa kaartehan ng kasama kong 'to. Puro reklamo, dapat talaga ay hindi ko na sinamahan 'to e."Hay nako, baka gabihin na tayo niyan.""Ang OA mo, Tricia. Alas-singko pa lang, wala namang dalawang oras ang biyahe papunta sa Lipa." Hindi ko na napigilan ang sarili kong sagutin siya dahil magmula kanina ay wala na akong narinig sa kaniya kundi mga reklamo."Bakit ba kasi sa dami ng sasakyan niyo ay ito pa ang ginamit mo? Jusko, Topher, alam mo naman na lagi tayong nasisiraan kapag ito ang gamit natin." "Tricia, I can stop this car and kick you out if you don't stop blabbering stupid things." Pagbabanta ko sa kan
AXEL TOPHER's POV"Ate Grace?! Anong ginagawa mo dito?" gulat kong tanong.Halos isang linggo rin kaming hindi nagkita dahil sobrang busy na niya at may sarili na rin siyang condo. Regalo sa kaniya ni Lolo dahil malapit na siyang grumaduate."Uh, attending Lola Dahlia's Birthday celebration?" sagot niya na tila hindi pa sigurado.Tumango-tango ako at panandaliang nawala ang mga gumugulo sa isipan ko kanina."Ikaw? Anong ginagawa mo rito? saka kwarto nila Malcolm Bryce 'to ah, close na kayo ulit?" sunod-sunod niyang tanong at inilibot ang mata sa buong kwarto."Huh? Dito ako dinala ni Tricia kanina, 'di ko alam na kila Bryce 'to," naguguluhan kong sagot."So it's Tricia, you are really dating that b*tch, huh?" mataray niyang tanong, almost a statement."Of course no, what made you think that I will date Tricia?"But sorry to burst up her bubble, I will never date Tricia. We are better of as friends. Maswerte pa nga siya na naging friends kami."Hmmm...Oo nga pala, hindi ka pa nakaka-mo
MARY ELISE NICOLETTE'S POV4 years agoPagod pa ang katawan ko sa mahabang biyahe, medyo nangawit pa ang leeg ko mula sa pagtulog kanina. My last days of vacation in Bulacan is horrible. After Topher's fight with Danreb, I really did ignore him. Super immature, though I expected it. Kaya nga ayaw kong malaman niya ang tungkol doon. Isa pa, that Tricia, I hate her so much. She is such a flirt. Her true colors appeared during our stay in Bulacan. She took advantage of Topher's and I quarrel. What a snake!Hindi ko na ininda ang pagod at mabilis na ibinaba ang maleta ko sa gate ng bahay na kinuha naman ni Kuya Ams. Kakausapin ko na si Mommy, matatanong ko na ang mga tanong na ilang araw na bumabagabag sa'kin.Pagpasok ng bahay ay sinalubong kami ng mga maids na agad kinuha ang mga gamit namin kasama si Mommy at Daddy.Daddy? More like irresponsible father."Elise/Anak," magkasabay na salubong nila sa'kin."Is it t
MARY ELISE NICOLETTE'S POV"Elise, wake up.""Hmmm..."I felt someone's hand poking my cheeks, it is so annoying. I opened my eyes, ready to scold whoever disturbing my peaceful sleep.Oh, I changed my mind."Finally, here's your water. Kukuhanin ko lang yung food natin sa baba. Maligo ka na rin, nakaready na yung damit mo." He reminded.Ibinaba niya lang ang baso ng tubig sa side bed table at lumabas na. I am surprised to see myself wearing a sweat shirt. This is probably Topher's.I was about to stand up when my head suddenly ache. Oh crap, I drank too much last night. I am so dumb talaga 'no? I know naman na I have low alcohol tolerance yet super lakas pa rin ng loob ko na uminom ng marami."Here we go again, Mary Elise. You are so lasinggera, weak ka naman." I spoke to myself when I managed to stand up.Now, my head is not the only one who's hurting. The pain slowly fades when I started walking. I took the glass of water and drink it. I tried to remember what happened last night w
I was so bothered by my thoughts kagabi. Mabuti na lang ay walang pasok si Papa ngayon. Maybe, I can ask him since wala rin naman akong ibang mapagtatanungan."Papa, do you think I should go back to Manila na?" I asked. He's currently washing our car. Ako naman ay nakaupo lang sa ilalim ng kama at pinapanood siya sa kaniyang ginagawa.Sandali siyang tumigil sa ginagawa at nilingon ako. "Alam mo anak, hindi naman mahalaga ang sasabihin ko. Kung ano ang gusto mo, ang gusto ng puso mo, gawin mo. Pero siyempre, pag-isipan mo rin." He answered at ipinagpatuloy na ang ginagawa."I want to know your opinion din naman po." Sabi ko at tumayo mula sa kinauupuan ko saka lumapit sa kaniya."Anak, itong sasabihin ko ay ang sa tingin ko lang ay makakabuti sa'yo. Kung ako ang tatanungin mo, gusto kong bumalik ka ng Maynila at makipag-ayos sa Mommy at Daddy mo. Ilang taon na rin ang nakalipas, Anak. Patawarin mo na sila para matahimik na rin 'yang isip at puso mo. Alam ko kahit 'di mo sabihin, iniis
"Kuya!" tawag ko kay Kuya Colm na abala sa pakikipagkwentuhan sa mga kasama niya.Agad siyang tumayo nang makita kami ni Ate Grace. Si Mitch ay bored na bored na nakasandal sa pader habang nakamasid sa mga estudyanteng palakad lakad sa kabilang building.Humalik muna si Kuya sa noo ni Ate Grace bago ako niyakap."I can't believe that you will really go back here." Binigyan niya rin ako ng halik sa noo.Normal na sa amin 'yon. He is really treating me as his younger sister since he's an only child."Me too, where's Danreb?" tanong ko."Nasa faculty, nautusan e. Pabalik na rin naman na 'yon," sagot niya at inakbayan ako. "I'm so proud of you," wika niya at matamis akong nginitian."I am proud of myself too, Kuya.""By the way, may kasalanan ka sa akin." Napatayo ako ng tuwid dahil sa sinabi niyang 'yon. Seryosong-seryoso kasi ang boses niya."Huh?" maang-maangan ko."Come on, little Elise. We waited for you kila Tito," seryoso niyang sabi habang mariing nakatingin sa akin."Long story,