Chapter 11

Mas maaga ako nagising kinabukasan, para makatakas sa pag-aaya nila tita na kumain ng sama sama. Ayoko pa rin talaga makasama sila sa iisang hapag.

Pero mukhang pareho kami ng iniisip ng mama ni Kiro dahil nasa labas na siya ng kwarto ko pagkalabas ko.

"Fhey,"

Hindi ko siya pinansin at naglakad na pababa ng hagdan.

"Fhey, please, kahit hindi ka na kumain dito dalhin mo na lang itong ginawa ko."

Sumusunod siya sa'kin kaya mas lalo kong binilisan ang lakad ko.

"Fhey, please."

Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya, hinawakan niya ako sa braso para patigilin sa paglalakad. Agad ko naman inalis ang pagkakahawak niya sa'kin at hinarap siya.

"Kung gusto ko 'yan, kusa kong kukunin. Pero hindi ko kinukuha, so obvious naman siguro na ayoko diba?"

Iniwan ko na siya do'n at dali dali akong umalis. Mabuti na lang talaga at mukhang hindi morning people ang mga laging humahabol sa'kin kasi hindi sila lu