Share
Kabanata 19
“Hoy, ano na? nanonood ka pa ba ng sabong dyan? Bilisan mo nga”
Nandito parin kasi kami sa cafeteria at itong si Isia ang pinapalinya ko para makahingi ng mainit na tubig, s***a kanina pa siya dyan tapos hindi pa din nakakasingit. Kanina pa kami pinagtitinginan. Sorry naman.
Maya-maya din e nakasuyo na siya ng mainit na tubig, hinihintay niya nalang si ate na nag-iinit ng tubig. Nakapamulsa siya habang naghihintay tapos ako naman ay nag i-scroll lang sa phone ko. And then my phone beeped for a notification.
Pau +63975********
Hoy, babaita! Nagtanan na pala kayo ni Isia?! Kaya MIA kana sa amin?!OA na text ni Pau sa akin na ikinatawa ko, napalingon pa ako sa paligid ko ng mapansin na malakas pala ang pagtawa ko. S***a, lumingon din si Isia. Tinaasan ako ng kilay saka napatingin sa phone ko.
“Tinitingin-tingin mo?” suplada kong sabi habang nakataas ang isa ko
dinoshaurHenlu po ulit! Nabusy lang sa school works. Enjoy reading, dinos!
Related chapters
Lies of Eyes Kabanata 20
Napabangon ako ng maramdaman ko na para akong nahuhulog sa kanya este sa upuan. Napalingon naman ako sa paligid, si Isia pala na ina-adjust ang upuan ko para makahiga ako ng maayos, nakatulog pala ako sa byahe. At nakastop kami dito sa Lasang Initao, Cliffside forest reserve park siya, madadaanan talaga papuntang Cagayan. Usually din dito nag s-stop ang mga nagbabyahe kasi ayun nga puro kahoy ang makikita like isang kilometro.“Gusto mo muna bumaba?” sabi ni Isia ng matapos niya ng ayusin ang upuan tapos ako kinusot kusot ang mga mata. Bigla tuloy akong nakaramdam ng gutom, alas dos pa pala ng hapon. Ang bilis niya naman magmaneho? Nasa Initao kami agad.Hinanap ko ‘yung mga pagkain kasi gusto ‘kong kumain, napansin ata ni Isia kaya siya na mismo nag abot sa mga pagkain na nasa backseat.“Anong gusto mo?” tanong niya na hawak-hawak ang burger steak at chicken na meal. Nilingon ko &lsqu
Lies of Eyes Kabanata 21
Tahimik lang kami sa byahe, si Isia hindi na din nagtanong kung ano man ang pino-problema ko, mabuti na din ‘yun kasi baka maiyak lang ako kapag ka napag-usapan namin. Maski ako hindi ko nga alam kung ano ang pino-problema ko e. I don’t know exactly what is it. Inenglish ko lang. CharI am only their daughter, the pressure is all on me. Hindi ako ang panganay pero parang pasan ko lahat. I didn’t even enjoyed my teenage life. Nag e-enjoy dapat ako ngayon sa buhay pero napaka walang kwenta ko naman kung magbubulag-bulagan ako sa mga problema namin. I should be happy, princesses don’t cry but I guess they suffer just like I do.Then my phone beeped.Mama:Ginawa na naman ng papa mo, Prem.Wow.Hindi ko na talaga kinakaya ‘to. Haha.Hindi disappointed that’s what I was expecting. Malalim na buntong hininga ang binitawan
Lies of Eyes Kabanata 22
"Mag message ka sa'kin Prem ha kapag ka nakauwi na kayo" Ngumiti saka tumango kay Alfred. Pasado alas nuwebe ng gabi na kasi tapos ngayon palang ako uuwi. "Tita, uwi na po kami, sorry po talaga sa abala," sabi ko sa mama ni Alfred. Silang dalawa lang kasi dito, aside sa only child siya, broken family din sila. "Naku, hindi kana abala sa amin Prem, minsan kana nga lang maligaw dito e. Oh sya, sige na, mag-ingat kayo ha? Hoy! Kie, mag-ingat sa pag da-drive." Bilin niya sa amin ni kuya saka niya kami ginayak palabas. "Una na kami tita, salamat ulit pagpatuloy nitong si Prem." Nag mano si kuya kay tita saka tinanguan si Alfred. Hindi na kami bago kina tita, kahit si kuya noon nakikikain din sa kanila. Ewan ko ba dito kay kuya, sa mga kaibigan ko nakiki-join din lalo na kapag ka lalaki. "Ba't ba puro lalaki nalang issue mo, Prem. Tomboy ka ba?" B
Lies of Eyes Kabanata 23
Inabutan nalang ako ng umaga kakatunganga, wala e hindi ako makatulog. Pagkapasok ko lang nag kwarto higa ako agad, hindi ko na naisipang magbihis dahil siguro sa sobrang pagod na. Nilingon ko yung kinuha kong hapunan kagabi na nilagay ko sa side bed table na ngayo’y nasisinagan ng araw galing sa bintana. Inabot ko na din ang switch sa lips lamp ko na kulay red.Inaantok naman ako lalo na kagabi na hilong-hilo ako tapos ngayon nga kumikirot dibdib ko na parang ewan, mukhang tumitibok na nga rin utak ko e, shuta mamamatay na siguro ako nito.Napailing-iling naman ako. “Kakain nalang ako, baka mapatay na ako nito ni mama kapag ka nakitang niya ‘tong hindi nakain.” Bulong ko sa sarili habang nakatingin sa pagkain ko na isang itlog, labuyo na noodles at kanin, diba pang diet na pang diet akala mo naman talaga nag da-diet. Bumangon na ako saka inayos ang higaan. Pagkatapos kinuha ko sa ilalim ng kama ang folded table ko pa
Lies of Eyes Kabanata 24
“Nandidilim talaga paningin ko sayo e.”“Kumalma ka nga-oh gumalaw na siya!”Nagising ako sa ingay na nasa paligid ko, pagbuka ng mata ko ay putting ceiling agad ang bumungad, nilibot ko naman ang tingin ko at saktong si Cheevy ang lumapit na nag-aalala ang mukha.Nalukot naman ang mukha ko. “Sa dami ng mukhang pwedeng bumungad sa akin, mukha mo pa talaga.” Pag-aangal ko, narinig ko namang tumawa sa kabilang gilid ko kay nilingon ko, si Kino at Paul. Nahagip pa ng mata ko ang kakasara ng pintuan.“Sino yun?” Tanong ko kina Kino.“Sino pa ba? Edi ang gagong si Mondevar,” Nilingon ko si Cheevy dahil sa sinabi niya. Kumunot ang noo ko. Teka nga.“So nahimatay ako? Bakit daw?” Tanong ko sa kanila. Shuta, kumain naman ako ba’t na naman nahimatay, baka sa susunod matuluyan na talaga ako,
Lies of Eyes Kabanata 25
“Magdrive ka nalang kaya. Malamang ikaw nagdala sakin sa hospital so dapat ikaw din magbalik sa akin.”Pinilit ko kasi siya kanina na bumalik na sa school tapos ayaw niya ako payagan kasi nga under monitoring pa daw ako. Ano akala niya sakin? May covid? Kaya ayon nagtatalo kami ngayon sa sasakyan pero wala siyang choice kundi ipagdrive ako. Kukunin ko kasi yung lunch na hinatid ni mama, panigurado masarap niluto nun e. Sina Cheevy naman hindi na nakabalik sa hospital kasi daw may urgent sa kani-kanilang organization. Oh diba, ang busy busy nila tapos kami ni Isia parang wala lang. Sabi din naman niya sakin na si Pam na daw nag handle sa meeting kanina, tama kasi ako na sila pala talaga yung narinig kong kumakanta sa hallway.“You know your condition, Si. So dapat mas hindi mo na nga inaabuso sarili mo, pag pahinga, pahinga.” Umirap lang ako saka tinalikuran siya, sa bintana nalang dumungaw.
Lies of Eyes Kabanata 26
“Goods na lahat, Pres. Tapos yung last set-up natin is ikaw at saka si Isia.” Nakangiting sabi ni Pam sa akin.“Anong kami?” Kuryoso kong tanong sa kanya habang naglalakad na kami sa hallway.“Nag-suggest kasi sila na kayo yung last mag pe-perform. Kakanta ganon”Tumigil ako sa paglalakad saka humarap sa kanya. “Teka ha, anong kakanta? Gagi sintunado ako.” Tapos tumawa si Pam.“Sus, maganda boses mo, mahiyain ka lang sa ganyan.” Luh“Hoy bahala talaga kayo dyan, wag niyo akong idamay dyan”Bahala talaga kayo dyan, hindi ako gorabels sa ganyan. Sa kanta? Jusko ayoko. Goods nalang sa akin tumugtog. Tapos na kasi sila magpractice, habang kumakain kami kanina ni Isia nagpa-practice lang sila, yun yung ikinaganda ng org ko e, hindi naghihintay ng president o ano, initiative lang ganon.
Lies of Eyes Kabanata 27
Naiwan ako mag-isa sa hapag kainan, malinis na din ang lamesa. Si weweng nag ta-tablet na tapos si kuya nag mo-mobile legends na naman, si mama naman ay naghuhugas ng pinggan, siya na nag insist. Aside sa busog na busog ako at ayoko pa tumayo, pinag-iisipan ko din yung usapan namin kanina. Tinitimbang ko lahat ng possibilities, sinasabayan pa ng what if’s. Iniisip ko kasi kapag ka nandun ako, si weweng at kuya nalang ang iisipin ni mama, mababawasan ang gastusin tapos doon naman makakapag diskarte lang ako kasi ako lang mag-isa tapos hindi naman siguro din ako pababayaan ni ate Denze and then if totoo nga wala akong babayarang tuition, makukuhaan ang aalahanin ko dun, pangkain ko nalang talaga.Mas lalo lang akong napapaisip lalo na umuulan pa din, comfort weather ko pa naman ang ulan. Maya-maya natapos na maghugas si mama. Inubos ko lang ang natitirang tubig sa baso ko, si mama naman kinuha ang phone na nakalapag sa lamesa saka umupo na din dun sa sofa.
Latest chapter
