Kabanata 52
Enough
I never fully understand what pain feels like until Daddy died six years ago. Na sa sobrang sakit ay halos hilingin ko ring mamatay ako. Labis kong pinagsisissihan ang pangyayaring iyon dahil galit siya sa akin nang mawala siya. I didn't get a chance to apologize to him which was my biggest mistake I made. The next thing was the time I found out I lost Zick's twin because of my own fault. It is my fault. Hindi ko ito naalagaan. Hindi ako nag-ingat, na kung wala nang natira sa akin nang mga panahon na iyon ay hindi ko na gugustuhing mabuhay pa. Na kung hinid Niya ako tinirhan, nang araw na rin na iyon ay tatapusin ko ang buhay ko.
Kabanata 53 Loneliness "Can you recommend me someone," I greeted Lex when I entered his office the next day. Umangat ang tingin nito sa akin nang nakakunot ang noo. Tamad akong umupo sa harap niya at tinitigan siya pati na ang ginagawa niya. "What is it?" he asked me. Itinigil niya ang ginagawa niya. I decided last night to do everything I can just to find Henry De Ocampo, even Enrique Lim. Napanood ko sa TV kahapon na
Kabanata 54 Moon "Kakarating lang ni Caleb doon base sa text niya sa'kin. Bakit ba?" Lynne asked me behind the line. Narinig ko pa ang mabigat na paghinga niya senyales na nahihirapan itong kumilos dahil sa malaki niyang tiyan. Kinamot ko ang gilid ng ulo ko at tiningnan ang anak kong mahimbing na ang tulog kanina pa. Nang tingnan ko ang orasan sa side table ay lalo akong nagtaka dahil 11 PM na. Kanina pa sinabi ni Kiel na magkasama sila ni Caleb. What is happening? "Really? Anong oras ba umalis?" tanong kong muli. Sigurado akong naiinis na ito dahil sa mga tanong ko pero wala siyang magawa dahil kai
Kabanata 55 Half Unknown Number Let's meet. I'm here at your office Ilang minuto ko pang tinitigan ang message na iyon mula sa isa na namang unknown number. Wala akong ibang maisip kung sino ito. Imposible namang si Calix dahil hindi siya puwedeng basta-basta magpakita sa kahit na sino dahil pinaghahanap din ito ng mga pulis. I just shrugged it off then I continue cooking our breakfast. It's been a week since everyone has left our mansion. Gustuhin ko mang umalis na rin dito dahil hindi ko na kayang tumira pa rito, ngunit hindi ko naman magawa dahil walang maiiwan dito. This house is the only witness how happy our family was. Hindi ko ito magawang iwan. Bumalik na sina Uncle Ronald kasama si Auntie Maris sa States habang si Ma
Kabanata 56 Twin "I-I'll go ahead, Kiel-" "No," mariin niyang putol sa sasabihin ko. "Why are you crying?" maawtoridad niyang tanong muli na tila sinasabi na kailangan ko talagang sagutin ang tanong niyang iyon. I cleared my throat habang patuloy sa pagkalampag ang puso ko sa labis na kaba. Napatingin ako kay Eleanor na mas lalong tumalim ang tingin sa akin. I tried to calm down. Pinilit kong alisin ang hawak sa akin ni Kiel ngunit masyadong mahigpit iyon kaya lalo akong na-frustrate. Pakiramdam ko ay mababaliw ako sa sobrang fru
Kabanata 57 No Napapikit ako nang sumalubong sa akin ang malamig nahangin. Niyakap ko sa katawan ang robe na suot ko at nanatiling nakatayo sa balcony ng kuwarto namin. It was exactly 2:45 AM when I woke up from a nightmare again. Halos mawalan ako ng hininga nang magising ako dahil sa matinding pag-iyak. I was crying in my dream and also in reality. Isa sa pinakamasakit na araw-araw na pangyayari sa buhay ko. I looked up the sky and saw the full moon. Napangiti ako nang maalala ko ang mga sinabi sa 'kin ni Kiel nang gabing iyon. Now I know the reason why he said those things to me. Alam ko kung gaano namin kamahal ang isa't isa at noon pa man, ramdam ko na iyon kahit ilang beses niya akong pinagtabuyan noon. What happened before, it cannot be undone, but it can still replace with a new o
Kabanata 58Damaged I can really feel my heart is racing at this point. Halos hindi ako makahinga dahil sa labis na takot at kaba lalo na nang makita ko ang duguang si Kiel. Agad na kinalong ko ang ulo nito at mabilis na bumaling kay Calix. "N-no, please! No!" sigaw ko sa kaniya at nanginginig na hinawakan si Kiel. Nakapikit na ito. Nakita ko ang malaking cut niya sa kilay at ang bibig nito ay sabog. Pakiramdam ko ay aatakihin na ako sa puso habang tinitingnan siyang walang malay. Tila napuruhan ito. Nang hawakan ko ang likod ng ulo niya ay lal
Kabanata 59 Memory My grandmother once told me, "Always choose the one that calms your heart and not the one that gives butterflies." I was too young to understand then but now I know why. Because in times when the world becomes too loud, I'd only go to him and he'll make it all go away. I always felt safe with him. Na kahit wala siyang sabihin sa 'kin ay ayos lang. Na kahit sulyap lang ang ibigay niya sa 'kin ay kumakalma na ang kalooban ako. Kuntento na ako roon. Gaya ngayon... Inangat ko ang tingin ko upang tingnan muli si Kiel at nagtama ang mga mata namin. Hindi ko alam kung anong ibibigay ko sa kaniya kaya awkward akong ngumiti ngunit hindi niya iyon sinuklian ng kahit na ano. T
Kabanata 60 Dare "So, why are you still here? He doesn't even remember you," panunuya sa 'kin ni Eleanor nang lapitan niya ako. Tiningnan ko lang ulit ito mula ulo hanggang paa at nginitian siya. "Sa ating dalawa, ikaw ang walang karapatan manatili rito, Eleanor. Alam mo 'yan," kaswal na sagot ko sa kaniya kahit ang totoo ay gusto ko nang sampalin ito dahil sa kakapalan ng pagmumukha niya. Saan siya kumukuha ng kapal ng mukha magpakita sa