Chapter thirty nine

Chapter thirty nine

JAMIE

Pangatlong araw ko na sa ospital at mukhang aalis na ako at madidischarge yun ang rinig ko na sinabi ng doktor kay Lance.

Ag ex husband ko hindi pa siya umuuwi simula ng dumating siya dito, hinahatidan lang siya ng damit, ang inaalala ko ay ang iniisip ni Grace baka nababaliw na kakaisip sa amin, pero katangahan na lang ang mag isip ng kung ano ano habang nasa ospital kami.

Baka tanga siya? Hays, naiinip na ako dito sa ospital, gusto ko na lumabas, gusto ko na maglakad lakad, hindi ako gaanong naglalakad dito kase may sakit ako, hindi na ako gaanog mainit kahapon at kagabi.

Iba talaga ang ambiance dito sa ospital.

“Makakalabas ka na maya maya.”

“Salama naman.”

“Pinalinis ko na rin ang kwarto mo dinisinfect mask isa ibang lugar sa bahay, bibili muna ako ng gamot na nireseta sayo.” Sabi ni Lance, aakmang aalis na sana siya ay bumukas ang pinto at pumasok si Arthur.

May dala dala siyang prutas at bulaklak.

“Magandang umaga, para sayo Jamie.” Sabi niya sa akin at