Medyo nakonsensya si Miranda, ngunit hindi siya sumuko. “Ano? Nilabag niya ang batas at inaresto siya. Kasalanan ba it ng iba?”Tumingin si Yvonne sa nanay niya at umiling siya. “Hindi niyo pa rin naiintindihan na makapangyarihan siya. Kung kayo talaga yun, mas mabuti na humingi ka ng tawad para iklaro ang mga bagay. Sa ganun, baka makaligtas pa ang pamilya Willow.”“Wala akong ginawa. Wala akong kinalaman dito!” Ang mabilis na sinabi ni Miranda, tumalikod siya at umalis.Gayunpaman, sigurado si Yvonne na ang nanay niya ang nag utos upang mangyari ito.Kilala niya ang ugali ng nanay niya, at halos imposible para umamin ang nanay niya sa mga pagkakamali nito.Huminga ng malalim si Yvonne, umupo siya sa kanyang upuan. Matatapos na talaga ang pamilya Willow.Nilagay ni Wilbur ang lahat ng problema at pag aalala niya sa likod ng isipan niya at nag drive siya papunta sa palengke na ilang kilometro ang layo mula sa bahay.Alas nueve pa lang ng umaga, at bukas na ang palengke. Ang mga
Ngumiti si Wilbur bago siya umalis.Tumalikod si Faye para tumingin sa mesa na puno ng pagkain. Gutom na gutom siya kanina, ngunit tail nawala na ang gutom niya.Nag drive ng saglit si Wilbur at dumating siya sa Sealake Island.Ang Sealake Island ay isang resort villa na pagmamay ari ng binuo ng pamilya Owen at ginastusan nila ito ng ilang hundred million dollars.Ang isla ay binuo sa gitna ng isang lawa, may mga hotel at entertainment spot dito. Ito ay isang sikat na tourist destination sa Seechertown.Nagpark si Wilbur sa labas, pagkatapos ay naglakad siya sa bridge.Sa oras na yun, may isang dosenang mga tao na nakaupo sa square sa gitna ng Sealake Island.May isang upuan sa gitna, inuupuan ito ng isang lalaki na nasa kanyang sixties. Maliwanag ang mga mata niya, kumikinang at may bahid ng spirit energy.Siya ang head ng pamilya Owen, si Jeremy Owens. Ang nakatayo sa likod niya ay ang dalawang anak niya, si Ian at si John.Sa kaliwa at kanan niya ay ang dalawang major clans
Tumingin si WIlbur sa paligid niya. Ang tanging nakita niya ay ang madla na nakatitig sa kanya, halata na hindi sila humahanga sa kanya. Ito ay para bang sigurado sila na sigurado na ang kamatayan niya.Napunta ang tingin niya kay John. “Isa itong disente na aura blow. Siguro ay masasabi na medyo kahanga hanga ito.”Tumayo si Gerard, tumuro siya kay Wilbur. “Ang yabang mo! Sinasabi mo ba na ang isang aura blow ay medyo kahanga hanga lang? At anong lebel ka na ba sa tingin mo, hm?”“Ako?” Umiling si Wilbur. “Hindi ko rin sigurado ang tungkol dito.”Pagkatapos ay nagsalita si Matt. “Ipinagmamalaki mo ang sarili mo. John, wag ka nang mag aksaya ng oras. Dalhin mo na siya sa impyerno.”Ngumisi si John, naglakad siya patungo kay Wilbur.Kumunot ang noo ni Wilbur. “John, wag mong sirain ang kinabukasan mo ng ganito.”“Nababaliw ka na,” Ang galit na sagot ni John, at nagalit din ang lahat.Halata na walang respeto si Wilbur sa tatalong clan, may lakas ng loob siya para sabihin ito sa
Kumpara kay John, mas makapangyarihan at mas mahusay si Jeremy sa anak niya. Ang aura niya pa lang, hindi na ito kayang gayahin ni John.Muling naghiyawan ang tatlong clan nang makita ang kapangyarihan ni Jeremy.Nanatiling walang pagbabago ang ekspresyon ni Wilbur habang tumingin siya ng tahimik kay Jeremy.Ang mga mata ni Jeremy ay puno ng galit. Tumalon siya sa ere, umatake siya kay Wilbur na parang isang hawk.Nang bumagsak siya, maraming mga afterimage ng mga suntok niya ang lumabas sa era, umulan ang mga ito kay Wilbur.Kasabay nito, ang ere ay napuno ng usok at buhangin.Ang isang kamay ni Wilbur ay nasa likod niya, ang isa niya pang kamay ay gumagawa ng iba’t ibang pattern sa ere habang kinontra niya ang bawat atake ni Jeremy, sinangga niya ang bawat atake.Nagalit si Jeremy. Bumagsak siya sa lupa, umatake siya ng sunod sunod kay Wilbur. Ang mga suntok niya ay lumipad patungo kay Wilbur mula sa iba’t ibang direksyon, ngunit nasangga pa rin ni Wilbur ang mga ito gamit lan
Sa oras na tumunog ang mga sinabi ni Jeremy, lumapit si Ian kay Jeremy na may hawas na isang kahoy na box. Lumuhod si Ian, pinasa niya ang box kay Jeremy.Binuksan ni Jeremy ang box. Kinuha niya ang scroll at binuksan niya ito ng isang mabilis na kilos.Ang scroll ay may laman na painting ng isang matanda na may suot na mahabang robe. May espada sa likod ng matanda habang hinipan ng hangin ang robe niya, mukha itong misteryoso.Kasabay nito, may isang makapangyarihan na pressure na lumabas mula sa painting. Ang ere ay biglang napuno ng hindi mawari na pressure.Pagkatapos, tumayo ng gulat si Gerard. “May alamat na ang pamilya Owens ay may portrait ng isang ancient ancestor na may hawak ng kapangyarihan ng isang elite cultivator! Masasabi na ito ay ang clan jewel. Ito ba yun?”Medyo nawala ang pagiging mahinahon ni Gerard.Tutal, ang painting ay isang legendary treasure, at nabighani si Gerard para masaksihan ito.Gulat din si Matt, nanginginig siya habang tumayo siya. Hinimas ni
Pagkatapos, ang mukha ni Jeremy ay naging maputla. Hindi niya mapigilan na umubo ng dugo, ang ekspresyon niya ay puno ng gulat at hindi siya makapaniwala.Makalipas ang ilang sandali, tinaas na nila Gerard at Matt ang kanilang mga ulo.Nakita nila na walang kahit anong galos si Wilbur, at nagulat ang kanilang mga dibdib.Paano nangyari ito?Nakatayo si Wilbur doon, at hindi sila makapaniwala.Sa oras na yun, ang scroll na hawak ni Jeremy ay nagliyab bigla, agad itong naging abo, naglaho na ito.Nabigla si Jeremy, bago niya sinigaw, “Ancient ancestor! Ancient ancestor!”Kumunot ang noo ni Wilbur. “Wag kang sumigaw. Ang malakas na energy na yun ay ang huling energy ng ancestor mo, pero pinilit mo itong ubusin. Ito ang kinalabasan.”Kinagat ni Jeremy ang ngipin niya at sumigaw siya kay Wilbur. “Sinira mo ang clan jewel ko.”Naging malamig ang ekspresyon ni Wilbur. Naglakad siya palapit kay Jeremy ng may malaking mga hakbang. Hinawakan ni Wilbur si Jeremy sa leeg at tinaas niya it
Gayunpaman, yumuko ng malalim si Jeremy kay Wilbur. “Maraming salamat sa kabaitan niyo, Senior, at pinagsisisihan ko na ang mga ginawa ko. Magpapadala ako ng mga regalo sa inyo bilang paghingi ng tawad.”“Oh?” Medyo nabigla si Wilbur.Tumingin si Jeremy sa paligid niya. “Ang pamilya Owens ang may ari ng isla na ito. Minaliit at ginalit ko kayo. Gusto kong ialok ang isla na ito bilang paghingi ko ng tawad.”“Ibibigay mo sa akin ang isla na ito?” Hindi talaga ito inaasahan ni Wilbur, at tumingin siya ng gulat kay Jeremy. “Mahal din ang ginastos sa lugar na ito.”Yumuko ulit si Jeremy. “Sigurado ako na hindi problema sa inyo ang pera, Senior. Isang regalo lang ito mula sa akin, sana ay tanggapin niyo ito.”Tumahimik ng ilang sandali si Wilbur bago niya sinabi ng mabagal, “Dahil nag alok ka, hindi ako tatanggi.”“Salamat sa pagtanggap nito, Senior. Mag hahanda ako na itransfer ang property sa madaling panahon. Mapupunta na ito sa inyo,” Ang sabi ni Jeremy.Tumango si Wilbur, pagkata
Hindi ito binanggit ni Faye dahil hindi rin ito binanggit ni Wilbur.Nang malaman kung ano ang dapat at hindi dapat sabihin ay ang pinakamagandang bagay para sa isang tauhan, kaibigan, o kahit kasintahan.Ngumiti si Faye sa mga sinabi ni Wilbur. “Ang Sealake Island ay may halaga po na at least five hundred million dollars. Isa po itong magandang deal.”“Biglaan lang ito. Hindi ko ito inaasahan,” Ang sabi ni Wilbur ng nakangiti.Sa oras na yun, tumigil na si Faye sa pag aalala. Nag kwentuhan silang dalawa habang inubos nila ang pagkain bago maghugas si Faye ng mga hugasin.Umupo si Wilbur sa sofa at nagsindi siya ng sigarilyo. Tumitig siya kay Faye sa kusina, malalim ang kanyang iniisip.Hindi nagtagal, natapos na si Faye at pumunta siya sa sala.Sa oras na umupo siya, nadulas siya at bumagsak siya papunta sa direksyon ni Wilbur.“Ayy!” Ang sigaw ni Faye, bumagsak siya papunta kay Wilbur.Nabigla ng ilang sandali si Wilbur bago niya inabot ang isa sa mga braso ni Faye upang map