Share
Chapter 13
IRITHEL POV
5 years ago....
"Aaaaaaahhh"
Nagising ako sa isang sigaw. Agad naman akong tumayo sa pagkakatulog ko na nakaupo. Natulog kasi ako sa tabi nitong kama ng pasyente.
Inayos ko naman ang sarili ko at tumayo sa gilid nito<
Related chapters
Love And Stitches Chapter 14
IRITHEL POVPinapagpag ko ang hospital bed na hinihigaan niya."Theo nasabi pala sakin ni Dr. Dee na maayos na daw yang kaliwang braso mo"."Hmmm" tumango lang ito.Inayos ko naman ang mga prutas na binili ko kanina."Gusto mo bang ipagbalat kita ng orange?"
Love And Stitches Chapter 15
"Do you hear that?" Agad naman akong napabaling sa kanya. Malayo pa rin ang tingin nito habang nakaupo. "Hmmm?" mahinang sagot ko nalang dito at binalik ang atensyon sa mga bulaklak ng yellowbell na hawak ko. "Listen wi
Love And Stitches Chapter 16
THEO POV"Iri" Nagulat ako sa isang mahinang boses na narinig ko. May ibang tao pa pala dito sa kwarto ko. "Ssshhh"Narinig ko pang sagot nung isa."Dalian mo na kasi"Yun
Love And Stitches Chapter 17
IRITHEL POVL i G H T S - O U T BARNasa tapat ako ngayon ng isang kilalang bar dito sa Taguig. Nasa labas palang ako pero andaming taong pumapasok at lumalabs dito. Naririnig ko na din ang malakas na tugtugin mas lumalakas pa ito ng makapasok ako sa loob. Halos maghiyawan ang mga tao sa dance floor ng bar na yun habang sumasabay sa tugtog. "Asan kana ba gyselle?" Kanina kasi tumawag ito at sinabing puntahan ko siya dito. Hindi ko naman sana siya pupuntahan dito kung hindi ko napansin na medjo lasing na ito habang kausap kanina. Mas nabahala pa ako nung hindi na nito sinasagot ang mg tawag ko sa kanya."Heyy. Pretty boy. You look pretty in your suit". Sa wakas nakita ko na ri
Love And Stitches Chapter 18
IRITHEL POVTahimik ang buong paligid. Tanging mga tunog lang ng mga busina ng mga sasakyan ang naririnig. Maliwanag ang paligid dahil sa mga nagkikislapang mga ilaw ng mga matataas na gusali na nasa syudad. Tumingala naman ako nagbabakasakaling baka makakita ako ng mga bituin pero sa huli wala naman akong naaninag. Pagbaba ng paningin ko isang maliwanag na ilaw ang sumilaw sa mga mata ko.*peeeeeeeeep*Isang mahabang busina. Nagulat nalang ako nung nahila na ako ni Drew sa isang gilid at naririnig ko nalang ang mga sigaw niya. "Watch where you driving asshole! This is a sidewalk not a goddam rice track!!!!" nakita ko pang nagpakita siya ng middle finger sa sasakyang papalayo samin.
Love And Stitches Chapter 19
GYSELLE POVBagong umaga! Bagong pag-asa! Tama bagong pag-asa. Tapos ko ng iiyak lahat ng sama ng loob this past few days. Sapat na siguro yun para unahin ko naman ngayon ang sarili ko.Wew. Ang sarap talaga ng kapeng barako. Humihigop ako ng kape na galing pa sa batangas. Amoy palang nakakagaan na ng pakiramdam.Maaga akong gumising ngayong araw! Excited na kasi akong pumunta ng hospital at makita ang pangalawang pamilyang kumupkop saken.*booog* *booog*Malakas kong kinakatok ang pinto ng kwarto ni Irithel. "Irii
Love And Stitches Chapter 20
CONRAD POV"Fvck" sigaw ko.Malakas kong binalibag ang hawak-hawak kong stethoscope sa pader. I'm having a bad day. A very bad day."Doc may emergency sa ER kail-" mukhang nagulat pa yung pumasok na nurse nung makitang nagkalat ang mga papel at iba pang mga gamit ko sa sahig."I'm on my way" yun nalang ang nasagot ko at mabilis na dinampot ang lab gown ko sa mini sofa na malapit sa lamesang kinauupuan ko.Yes. I'm a doctor. A fvcking surgeon! Minsan doctor, minsan businessman. Patakbo naman akong lumabas sa kwartong pinagpapahingaan ko at dederetso na sana sa ER ng makasalubong ko ang isang babaeng importante sa buhay ko ngayon."Con"Agad naman akong huminto sa harap nito. Ipinalibot ko pa ang tingin ko bago ko siya nilapitan ng tuluyan at niyakap."What are you doing here mom?"
Love And Stitches Chapter 21
IRITHEL POV"Sorry but we are not hiring. Just leave your contact details in case we will be needing additional people for the next few months" sabi ng head ng human resource ng kompanyang pinuntahan ko. Malalim ang pagkakatitig niya sakin pagkatapos ko maipakita sa kanya ang personal resume na dala-dala ko. Inaral niyang mabuti ang mga nakasukat doon bago niya ako tinapunan ng tingin ulo hanggang paa."Okay. Thank you" wala na akong nagawa kundi tahimik nalang nalang na umalis ng kompanyang iyon.Ilang kompanya ang napuntahan ko ngayong araw pero pare-parehas lang sila ng mga sinasabi. Hindi ko alam kung malas lang ba talaga ako ngayon o sadyang hindi talaga para sakin ang maghanap ng trabaho sa ngayon?2:00 pm. Hapon na pala ng mapansin ko ang oras. Halos hindi ko na namalayan ang bilis ng pagdaan ng oras. Nalipasan na rin pala ako ng panangha
Latest chapter
