Chapter 36

“Danielle!”, mula sa pagkakapikit ay bigla siyang napadilat. May tumatawag sa kanya mula sa kung saan at ng tumingin siya ay nakita niya si Robin na malalaki ang hakbang palapit sa kinaroroonan niya.

“Robin, bakit?”, agad niyang ikinubli ang nararamdaman at hinarap ito.

“Naiwan mo yung coat mo, eto oh!”, turan nito sabay abot sa hawak na coat.

“Oh, thank you! Kaya pala feeling ko kanina may kulang saakin. Maraming salamat ulit.”, sinserong pahayag niya at tumango iyon habang nakangiti.

‘Pauwi kana?’, mayamaya ay tanong niya at tumango iyon.

“Oo, mag-aabang ako ng taxi diyan sa labas.”, turan ni Robin na tila nahihiya dahil sa kawalan ng sasakyan.

“Sabay kana saamin!”, bigla niyang pahayag at hindi makapaniwalang tumingin ito sa kanya.

“Sure?”, paninigurado pa nito at nang tumango siya ay parang bata itong tuwang tuwa lalo na ng isenyas niyang don siya sa passenger seat sa harap. Nang buksan ang pintuan sa harap upang pumasok ay bigla itong napahinto dahil nakita niyang nakaupo sa liko