HALF an hour passed before Brielle calmed down. Panay lamang din ang hagod ni Ivana sa likod niya habang magkayakap silang dalawa. Nag-aalangan si Ivana na tanungin ang asawa ngunit gusto niyang malaman kung ano ang dahilan bakit bigla nalang itong umiyak.
She hadn’t noticed when he left their bedroom. Marahil nga sobrang pagod din siya sa buong maghapon kaya’t malalim ang tulog niya kanina at di na namalayan na umahon pala sa higaan si Brielle.
“Sana gumaan na ang pakiramdam mo,” malumanay na tugon ni Ivana.
Brielle ran his fingers to Ivana’s soft hair, “I’m sorry if I wailed like a child. I’m just so tired and worried. Pakiramdam ko nauubos lahat ng enerhiya ko at gusto ko nalang matulog at sana paggising ko lahat ng ito ay panaginip lang,” basag an
SINIPA ni Reymond ang upuan na nakaharang sa pintuan. Di pa rin bumitaw ang dalaga sa pagkagat sa braso nito, kahit nalalasahan na niya ang dugo mula sa balat nito. Dumiretso si Reymond sa kama at pabagsak na ibinaba ang dalaga.Buti nalang at malambot ang kama kaya’t di siya nasaktan ng bumagsak siya. Naglakad si Reymond patungo sa switch ng ilaw at binuksan ito. Kumalat ang liwanag sa kwarto at sumalubong kay Denise ang pagod nitong anyo. Tinitigan niyang maigi ang mukha nito at napansin niyang medyo kumulubot ang balat sa mukha nito.“You’re wearing a skin mask?” She asked, stunned.Reymond didn’t answer. Pumihit na siya para lumabas ngunit napahinto siya ng marinig muli ang boses ng dalaga.“If you’re
NAG-INIT ang punong taenga niya, at mamula ang pisngi niya. Biglang gumalaw ang lalaki at ramdam niya ang paghigpit ng yakap nito sa beywang niya. Pumikit siya ng mariin at nag-ipon ng lakas para pumihit paharap dito ng dahan-dahan.She was now staring at his peaceful and handsome profile, but she knew it wasn’t his real face. Mataas na ang sikat ng araw at alam niyang magtatanghali na dahil kalat na ang liwanag sa buong silid na tumatagos mula sa salamin ng bintana. Malinaw niyang natitigan ang mukha ng lalaki.May nabuo siyang plano at abot-abot ang kaba na nararamdaman niya ng mga sandaling ito. She will remove his mask to see how he looks like. She was so curious to know who the man was.I hope he will not be awake. Denise thought silently.
SHE was stunned, seeing his vulnerable side. Was he crying? But why? Did she hit his ego, or did she say something that triggered his emotions?Bigla siyang nakaramdam ng awa dito. Maling-mali, hindi ito nararapat dahil ang lalaking ito ang tumangay sa kanya at paulit-ulit na siyang pinagsamantalahan nito.She rolled her eyes. What a jerk, he’s acting like I insulted him severely? She thought.Nagkaharap silang dalawa at panay ang agos ng luha sa mga mata ni Reymond. Paano nga ba niya sasabihin sa dalaga na mahal na mahal niya ito noon pa mang una niya itong nakita. Ah, wala siyang lakas ng loob para magtapat dito dahil nagkamali siya. Tinangay niya ito at sinira ang maganda nitong buhay at relasyon sa kasi
NAKAKABINGING katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa. Tanging tunog lang ng mga kubyertos ang namayani sa loob ng dining room. Manaka-nakang sinusulyapan ni Denise ang lalaking nasa harap niya. Patuloy lamang ito sa pagkain.She saw dark bruises on his fair skin, clear evidence of her physical assault on him earlier. Bigla siyang nakaramdam ng konting kirot sa puso para dito dahil hindi din naman ito lumaban.Ang akala niya ay gaganti ito kahapon dahil nasugatan niya ang ulo nito. Kailanman di niya magawang manakit ng kahit na sino maliban na lamang sa pagkakataong katulad ng ganito. Samot saring damdamin ang gumugulo sa utak niya, naroon ang lungkot dahil gusto na niyang makita ang pamilya niya, naroon din ang takot dahil hindi niya alam kung may pagkakataon pa nga ba siyang makabalik sa piling ng sariling pamilya kung ganitong kinukulong siy
TININGNAN muna niya ang orasan na nakasabit sa dingding. Pasado alas-syete na ng gabi. Mabilis siyang lumabas ng kwarto at binaybay ang pasilyo sa ikalawang palapag, madilim ang paligid, kaya’t bigla siyang nakaramdam ng konting kaba. May dalawang kwarto siyang nakita dito sa ikalawang palapag malapit sa kwartong tinutuluyan niya. Hindi niya alam kung alin sa dalawang ito ang tinutuluyan ng lalaking iyon.“Bahala na, isa-isahin ko nalang tingnan, natitiyak kong nandito sa alinman sa dalawang kwarto na ito tumuloy ang lalaking iyon. Kailangan kong maituloy ang plano ko, hindi na ako makapaghintay na mahanap ako ng pamilya ko. Isang linggo na akong narito,” bulong ni Denise sa sarili.Unang binuksan niya ang kwartong katabi ng kwarto niya, pagpihit niya sa doorknob nito, bukas naman. Sh
DENISE wanted to swear, hearing the arrogance coming from this devil, but she had to control herself to pursue her plan. Time is running out, and she can’t wait anymore. Staying in this house with him is like a cage that gradually takes all her sanity.Naramdaman niyang nasa pagitan na ng hita niya ang ibabang bahagi ng katawan nito. At bawat paglapat ng balat nito ay tila libong kuryente ang dumadaloy sa katawan niya, lalong ginigising ang matinding pagnanasa na kanina pa gusto kumawala mula sa katawan niya.Lihim niyang pinapagalitan ang sarili dahil nagmumukha siyang atat na atat makasiping ang lalaking ito. She couldn’t deny that every time they have sex, she always felt satisfied. Satisfied?! She hated herself suddenly, thinking that she’s gone mad, desiring this man who had ruined her innocence.
NAPATIIMBAGANG siya ngunit mas pinili niyang sarilinin ang naobserbahan. Alam niyang hindi titigil ang dalaga na gumawa ng paraan upang tumakas. Hindi siya bobo para mahulog sa patibong nito dahil alam niyang kinamumuhian siya ng dalaga.Anuman marahil ang gagawin niyang panunuyo o paghingi ng tawad dito wala ring silbi ang lahat ng iyon.She pretended to be meek and used herself to trap me. She really hated me so much! Naikuyom ni Reymond ang mga kamao ngunit kailangan niyang sakyan ang laro nito dahil nakapagpasya na siya, gagawin niya ang lahat mailayo lang ang dalaga.Isa-isa niyang ibinaba ang pagkain sa center table. Inayos niyang maigi at naglagay pa siya ng candlelit para magmukhang espesyal ang hapunan niya. Pilit niyang kinakalma ang sarili
REYMOND felt guilty after he touched her again. He heavily scolded himself and wanted to apologize to her, but he knew it wouldn’t work anymore. Nakatalikod sa kanya ang dalaga ngunit alam niyang lalong nadadagdagan ang galit nito para sa kanya.Sa bawat pagsisikap niyang magkaayos sila at amuin ang dalaga lagi naman siyang nadadala sa emosyon at nagkakamali. He hated himself for being selfish and for hurting the woman he loved.Pinili na lamang niyang bumangon sa kama at nagbihis. Tahimik pa rin ang dalaga ang nakatingin lamang ito sa kawalan. Sinamsam niya ang nagkalat na pagkain at basag na plato. Hindi na naman sila ulit nagkaroon ng maayos na hapunan kaya’t mabilis siyang bumaba at naghanda ng sandwich at hot milk para sa kanilang dalawa.Pagbalik niya sa kwarto nadatnan pa rin niyang na