Chapter 32

Chapter 32

Memories flashed through my mind as I stared at the picture. The memories we had formed in the past came back to my mind.

All the happy and painful memories of my past have become clear to me now. Kairo, me and our friends. Ang masasayang samahan namin na natuldokan at natapos lang ng ganoon kadali dahil sa walang kwentang pag amin ko sa aking nararamdaman.

Hindi ko namalayan na may lumandas na pa lang mga luha sa aking pisngi. Napakurap ako at napaiwas nang tingin sa kaniya.

"Don't fucking cry! Tell me the fucking truth!" sigaw niya sa pagmumukha ko.

Umiling ako at hindi nagsalita. Napayuko ako dahil damang dama ko na ang sakit ngayon. Pakiramdam ko bigla akong bumalik sa nakaraan kung saan ang mga masasakit kong mga alaala ay muli kong naramdaman.

"Bakit may ganito kang litrato ha?! Bakit may litrato ka no'ng bata pa 'ko at kasama pa ang best friend kong babae?" 

Best friend...

Hindi pa rin pala nagbabago. Sa