Kabanata 39

"Kuya, pwede niyo po ba akong mahintay? Kukunin ko lang po yung mga gamit ko." Pakiusap ko sa driver ng taxi para hindi na ako hahagilap ng masasakyan paalis.

 

Pansin siguro nito ang pag- iyak ko kaya napatitig pa ito sa namamaga kong mata bago sumagot.

"Wala pong problema ma'am." Aniya kaya't mabilis akong bumaba para kunin ang mga gamit ko.

 

Nang makapasok sa loob ay muli na naman akong napahikbi. Di ko mapigilan maging emosyonal habang nilalagay sa bag ang mga gamit ko.

I'm going to miss him! Sobra! Feeling ko'y mahihirapan akong hindi na siya makita araw-araw. Sobrang sakit lang kasi na kahit hindi naman ganoon kasaya ang pagtira ko dito, memorable pa rin lahat dahil kasama ko siya. Nasanay na ako na kahit dinedeadma niya lang ako ay masaya na akong mapagsi

Locked Chapter

Continue to read this book on the APP

Comments (1)

Lgen Yoj

bobo wla ka ng aabutan ......sayo ng yaman mo grabe pnglait mo ky megan for sure kakainin mo lht ng mga binitiwan mong salita sa knya .. like mother like son .........

VIEW ALL COMMENTS