Hindi naka sagot si Anya sa tanong ng kanyang anak. Ngumiti lamang siya rito at kinarga ang bata upang maka tulog. Samantalang sa Mansion ng mga De Luca ay hindi mapalagay si Rhea. Hindi siya papayag na makuha ng pamangkin nya ang lahat ng pinaghirapan nya. Simula kasi ng umalis ang kanyang uncle na lolo ni Anya ay siya na ang namahala sa mga na iwan nito. Ang buong akala nya ay hindi na siya magkakaroon pa ng problema. Lahat ng sagabal ay inalis nya mapunta lang sa kanya ang kalahati ng share ng kumpanya. Nag tipa siya sa kanyang phone at may tinawagan. "May nakalap ka na bang information?" "Ako pa ba madam? Saan po tayo magkikita?" Umalis si Rhea na may ngiti sa kanyang mga labi habang naka tingin sa mga litrato ni Anya. "Sigurado ka bang palagi siyang naroon sa condo ni Mr. Carter?" "Pagkakaalam ko po ay may relasyon sila dati. Muntik na silang ikasal pero may nangyareng hindi maganda." May na isip si Rhea para lumayo sa kanya ang kanyang pamangkin. Tinawagan
ANYA POINT OF VIEW Naka tingin lang ako sa labas habang naghihintay sa amo ni Tonyo. Ininom ko ang in-order ko na coffee, naagaw ang atensyon ko ng may dumating na sasakyan. Sa itsura pa lang nito ay halatang mamahalin na. Hindi ko na pinansin kong sino man ang nasa loob ng sasakyan na o kong sino ang may-ari. Nakatanggap ako ng text mula kay Tonyo na nasa labas na daw ang amo nya. Inilibot ko ang pangin ko baka sakaling makita ko kong na saan ang amo nya. Wala naman bagong kapapasok na customer bukod sa bagong dating na sasakyan. Napatayo ako ng makita ang isang lalake na nagpapalinga-linga na para bang may hinahanap. Siya na ba yong amo ni Tonyo? Kumaway ako sa kanya ng mapatingin siya sa pwesto ko. Halata ang pagkunot ng noo nya ng makita ako. Habang papalapit siya sa akin ay unti-unti ko ring nakikita ng malinaw ang mukha nya. "Anya/Adrian?" sabay namin na tanong sa isat-isa. Sabay din kaming napatawa ng makilala namin ang bawat isa. Magkaharapan kaming umupo sa
Alas-tres ng hapon sa matingkad na sikat ng araw, isang batang lalake ang tumatakbo na walang yapak, halata sa katawan nito ang kapayatan, pamumutla at bitak-bitak na labi. Nakikipagsiksikan sa napakaraming tao at 'di alintana ang init ng semento. Palinga-linga ito habang tumatakbo na parang may humahabol sa kanya. Takbo lang ito ng takbo hanggang sa makarating sa isang iskenita at barong-barong na bahay."Kuya," isang batang babae ang tumawag sa kanya na nakahiga sa sapin na karton. Hingal na hingal siyang umupo sa tabi nito."Pasensya kana nahirapan kasi ako makakuha ng gamot." ani nito. Kinuha nya ang gamot na nasa bulsa nya isang pad ito. Kumuha muna ito ng tubig at ipinainom nya sa kanyang kapatid."Ayos na ba ang pakiramdam mo?" marahan naman itong umiling.Isang malakas na kalabog ang nagpagulat sa magkapatid."Pinapatawag ka ni boss," isang matabang lalaki ang bumangad sa kanila na halos 'di na magkasya sa maliit nilang pintuan. Nagkatinginan naman ang dalawa at halata sa mga
Padilim na ang paligid pero namamalimos pa rin kami ni Tessa. Paparusahan kami ng amo namin. Hindi ko rin alam kong bakit namin siya sinusunod. Bigla na lamang nya kaming ginulo at kinukuha ang kinikita namin sa pangangalakal at panglilimos. Kakarampot na nga lang na kita namin kinukuha nya pa."Nakakapagod Anya." umupo si Tessa sa gilid ng daan at tumabi din ako sa kanya.Napatingin ako sa mga batang naglalakad kasabay ng mga magulang nila. Ano kayang pakiramdam ng may magulang? Ano kayang pakiramdam ng inaalagaan? Hindi ko na kasi alam kong anong pakiramdam.Tinignan ko ang kita ko na nakalagay lamang sa lata na napulot ko. Hindi man lang ito umabot ng isang daan. Hindi kami pwedeng umuwi hanggat hindi namin ito naabot ng dalawang daan. Siguradong papagalitan kami ng amo naming si Herbert. Simula ng dumating siya dito 'di na ako nakaka kain ng maayos dahil kinukuha nya iyon. Natatakot rin kaming lumaban sa kanya dahil marami siyang mga tauhan at baka bogbogin lamang kami."Tessa, A
Magkakasama kami ngayong tatlo ulit ni Adrian and Tessa."Gusto nyo ba ng pagkain?" sa unahan kasi may nagbebenta ng mga street foods. Nandoon din si Tan-tan na nag bigay sa akin ng panyo kasama nya yong kapatid nya. Parang four or five years old lamang yong kapatid nya."Kakasya pa ba? Baka makagalitan lamang tayo." paano kasi 'di pa umaabot ng singkwenta ang kita namin ngayon. Tapos ibibili pa namin ng pagkain."Minsan lang naman kulang yong quota natin. Tsaka 'di pa tayo kumakain." sumunod na lang ako kay Tessa and Adrian."Hello." bati ko sa kanila ng kapatid nya ng makalapit kami. Marahan nya lang ako tinignan. Kumakain sila ng fishball ng kapatid nya at may kanin silang pinaghahatian."Oh," binigay sa akin ni Adrian yong limang pirasong fishball. "Saan kayo nakabili ng kanin?" tanong ni Tessa kay Tan-tan. Hindi siya nag salita sa halip tinuro nya lamang kong saan siya bumili."Akin na yong sampung piso nyo." Inabot ko kay Adrian yong sampu ganon din si Tessa. Umupo kami sa tab
"Ano pong gagawin nyo sa amin?!""Maawa po kayo."Napasigaw ako ng tinutok ng lalake sa ulo ko ang baril na hawak nya."Hwag po!" napapikit na lamang ako at tinanggap na hanggang dito na lamang ako."Robert!" napamulat ako ng may dumating na isang lalake. Tinignan ko si Adrian and Tessa na walang mga malay. Buong akala ko ay wala na sila pero buhay sila."Anya!" Nagising ako sa isang sigaw na mukhang kanina pa ako ginigising."Ikaw pala, Sab" halata sa mukha ni Sabrina na nag-aalala siya."Ano ba 'yan kanina pa kita ginigising para namang ang lalim ng tulog mo." Si Sabrina at si Tessa ay iisa. Pinalitan nya yong name nya dahil 'di raw unique yong Tessa at masyado daw maraming memories ang name nya na Tessa."Napuyat kasi ako kakahanap ng information about sa Secret Protection Agency." That agency always interrupt our transaction. "Secret na nga pangalan, eh no clue. Ano ba yan Anya ang bobo mo." Gusto ko siyang sapakin kong 'di ko lang talaga siya bestfriend at kasama ko na siya simu
Maaga akong nagising dahil sa ingay ng cellphone ko. Unknown number ang tumatawag."Hello?""I have a mission for you, dear." babae ang nasa kabilang linya. Napabangon ako kahit antok na antok pa ako dahil sa unknown caller na 'to."Wala akong panahon para makipaglokohan sa'yo," papatayin ko na sana ang tawag ng mapahinto ako sa sumunod na sinabi nya."You don't want to be free?" paano nyang nalaman na gusto ko ng tumiwalag sa grupo at maging malaya."Who the heck are you?"Tanging si Keanu lang ang pinagsabihan ko non through email. Si Adrian ang team leader namin pero kahit kailan wala akong natanggap na response mula sa kanya."You don't need to know. Tatanggapin mo ba ang alok ko bilang kalayaan mo?" Isa lang ang naiisip ko hindi lang basta kong sino ito. Lalo na sa mission na 'to ay kalayaan ko ang nakataya. Imposible naman na papayag sila ng ganito lang."Anong mission?" tanong ko."You can check your own email." pagkatapos non ay pinatay nya na ang tawag.Binuksan ko ang email
Maputik na din ang pantalon ko dahil sa mga dinaraanan kong basakan."Tao po," walang sumasagot kaya napag desisyunan ko ng pumasok sa loob ng bakuran.Kawayan lang ang bakod at ang gate nilang maliit na kawayan din."Sino yan?" matandang lalake ang tumingin mula sa bintana sa taas.Siya na siguro si lolo Ronaldo. Ngumiti ako sa kanya ng bumaba siya sa hagdan. Tinitigan nya ako ng husto na parang kinikilala nya kong sino ako. Nag suot pa siya ng kanyang eyeglasses para lang ma kilala ako. Sana man lang 'di nya ako makilala."Anya apo?" "Opo, lolo" agad ko siyang inalalayan ng makababa siya."Natutuwa akong nandito ka na." Hindi ko na pigilan ang sarili sa bugso ng damdamin ng makita ang matanda. Tuwang tuwa kasi ang reaction nito ng makita siya.Umupo kami sa gawa sa kawayan na upuan. Dito din pala sa baba ang lababo na gawa din sa kawayan."Kamusta ka, apo?""Ayos lang po ako lolo kayo po ba?""Maayos na ako ngayong nandito ka. Matagal kang hinintay ng ama mo." nalungkot ako sa isi