CHAPTER 13: Maharot

"I found you, Amanda." ani ni Zeil nang makita niya ito. Ngunit laking gulat niya nang bigla itong tumakbo papalayo sa kanya kaya naman ay mabilis niya itong hinabol. Nang malapitan niya ito at mabilis niyang hinila sa braso si Amanda.

"Amanda, bakit ka ba bigla na lang tumakbo palayo?" inis na ani ni Zeil sa kanya. Halos ayaw namang humarap ni Amanda sa kanyang kuya. Nanatili lang itong nakatalikod habang hawak ang kanyang braso mula sa kanyang likuran. Ayaw niya ring makita nito ang kanyang magang mga mata at magkahalos inis niya sa kanyang kuya.

"Bakit ka ba nandito? Alam ko naman ang daan pabalik." inis na ani niya at pili na iwinaksi ang kamay nito sa kanyang braso.

"No! Naliligaw ka kaya kita hinanap. Alam mo bang kanina pa nakarating sa finish line ang mga kasama mo! At kanina pa ako paikot ikot dito sa kagubatan para hanapin ka! Tapos ikaw pa ang magmamatigas! Ikaw na nga ang tinutulungan!" inis na ani ni Zeil sa kanya.

"Well I don't need your help!" inis na ring wika ni Am