Indie EmersonAll this time, I am restricting myself. Ang dami kong bagay na kinakatakutan. Hindi ko pa nga nagagawa, ayoko na. I truly know in myself that I can do better, possibly, even do best. And yet after all these years, I am still stuck here, with no progress in life and still having difficulties cultivating such things on my own. I really used to build walls... hanggang ngayon pa rin naman. I used to make myself protected over every instance in my life because that's my way of making myself strong… being weak. Agad kong nilalayo ang sarili sa mga bagay-bagay. I know that some people wouldn't understand why there's always a side of this world that has been tainted with subtle showers of remain going. I know they wouldn't understand why sometimes it is crucial to choose to be weak— it's not because I can't stay strong all the time, but because I feel "life" sometimes when I'm weak. My eyes darted to the couple who were walking on the shore, magkahawak ang kamay at parehas na
Indie Emerson"No!" "Indie!"Nabitawan ko ang bote nang marinig na may sumigaw ng pangalan ko. Para akong nagising sa kalaliman ng iniisip at dali-daling lumingon sa pinanggalingan ng boses. Weston is running towards my direction with his horrified face. Halos mapaupo ako sa kinatatayuan dahil naramdaman ko ang malamig na tubig na humahaplos sa tuhod ko. Agad akong humakbang ngunit napadapa sa paghampas ng malaking alon. My mind was filled with fear and because of that tears began to fall… ayoko. What the hell is happening to me? Hindi na ako nakabangon sa kinalalagyan, I started to sob when I felt the heaviness in my chest. "For pete's sake! Ano bang ginagawa mo?" Halos mabingi ako nang marinig na naman ang malakas na boses ni Weston. "Magpapakamatay ka ba?" malakas pa niyang dagdag. Naramdaman ko na lang ang pag-angat ng katawan ko. Weston carried me in bridal style. I couldn't clearly see his face because my eyes were filled with tears. I just sob as he carries me and holds o
Indie EmersonNapatingin ako sa paperbag na nasa sofa sa gilid. Mabilis akong lumapit doon at ikinalat ang laman. I pouted my lips when I saw nothing but a pair set of undergarments. Kinuha ko rin ang bag ko at nakitang wala rin gaanong laman, just my crochet pouch kung saan nakalagay ang board and pen ko, wallets, phone and a pouch for my personal hygiene. I didn't bring anything that much, alam ko kasing isang gabi lang ako rito after ng reception, but it didn't happen. I will talk to Weston's mother after this, sana lang talaga hindi niya masamain lahat ng 'yon at pabigyan ako. Gusto ko rin sana magtanong kay Weston ng iba pa tungkol sa nangyari kahapon pero huwag na lang siguro. Inabot ko ang phone ko at nakita na maraming missed calls from unknown numbers. May mga text messages din at nakitang galing iyon kela Mama. Isa-isa ko 'yong binasa. They were really mad for what I did yesterday. Iba't ibang unknown number ang tumawag sa numero ko. May message rin na may mura at mukhang
Weston Vega"I want to get mad but I will understand Indie's situation," Mama said as I'm having a phone call with her. I'm now in the main lobby of the resort, Indie and I decided to transfer a cabin so we can peacefully rest. "I'll pay for everything, My," I said. "No, don't get bothered about the expenses, bayad na 'yon lahat ng Daddy mo. Hindi nga niya tinanggap 'yong ibinigay mo, magbabayad ka ba for the damages? Just take a rest there, alam kong stress ka rin.""She never mentioned anything about her mother but I know that something happened," I whispered. Napatingin pa ako kay Indie na nakaupo sa may sofa ro'n at tahimik na nakamasid sa akin. "That woman! She's really mad and even cursed at your Daddy! Do you think I would just let it slip away?" Mommy shouted. Narinig ko naman ang boses ni Tita na parang pinapakalma siya. "Where is Daddy?" I asked her. "He's here in our room and sleeping, mabilis lang natapos ang sa may reception dahil kumain lang sila. That woman, Isabel
Weston Vega"Indie…" I softly called her name as she leaned on me. I was lying on the sand while she's on top of me. Her right hand was cupping my left cheek, nakapatong ang kaliwang kamay niya sa dibdib ko to support her body. She has this sweet smile on her face while she's looking at me. Ngingiti lang siya parang sasabog na 'yong puso ko sa 'di malaman na dahilan.. God, why does she need to be so beautiful? Does she have an idea on how good-looking she is? Napahawak ako sa palapulsuhan niya nang mas ibaba niya ang mukha niya sa akin. I gulped as I smelled her scent. Halos maduling din ako, hindi ko alam kung saan ako titingin. Sa mata niya bang nangungusap at kumikinang… o sa labi niyang mapula? My heart is beating wildly as she moves closer and closer. Nang magtama ang ilong namin ay napapikit ako. My lips also parted when I felt her breathing. Shit, may kiss ulit ako. Eto na talaga. Kusa nang humaba ang nguso ko— "Hinimatay o natutulog?" "Bossing! Gising!"Halos lumabas ang
Weston VegaMy eyes rolled when Indie just pass in front of me. Walang kahit isang segundo na titig man lang. Hindi man lang ako tinapunan ng ngiti o sulyap. Pagbalik namin ay agad siyang dumiretso sa Cabin niya, but she signed to me that she will just rest. Seven o'clock ko na siya nakatok sa Cabin niya para lumabas at ayain na mag-dinner. Lumabas naman siya at ayun nga, hindi man lang ako pinansin. Her face look fluppy, halatang kagigising lang niya. Naglakad na rin ako at nasa likod niya lang ako. Nakasuot na siya ng jacket pero nakasuot pa rin naman siya ng dress na suot niya kanina. Kapag bagong gising huwag, asarin, baka mamaya sabunutan na naman ako bigla. Nauna na kumain sila Isandro kaya andoon sila nakatambay sa tapat ng kubo at umiinom. Hinintay ko lang talaga si Indie para may kasabay naman siya. Menudo, fried rice and buttered shrimp ang pagkain namin for dinner. Itinabi ko na 'yong buttered shrimp kasi may allergy naman si Indie ro'n kaya bawal siya. Dahil maaga pa ay
Weston VegaThat night was a bit stressful, Indie's really good at ignoring me. She's good at making me feel worried. When she asked me that question last night, I knew that something would change because of my answer. Hindi ko alam pero parang may mali. Nagalit ba siya sa sagot ko? But she said na tama lang na ganoon ang maramdaman ko. That cold stare and voice, the walls and everything are up again this time. Dalawang araw na ang lumipas na hindi na naman niya ako pinapansin. Mas matindi ata ngayon kasi hindi talaga siya nagpapakita sa akin, pero kapag tinatanong ko sila Isandro nakikita naman daw nila kapag may kukunin sa kubo kung nasaan nakalagay ang mga iba naming gamit at pagkain. Mukhang tinatama niya na wala ako. Nanatili naman ako ro'n, tinagalan ko naman pero hindi siya lumalabas, mukhang nakamasid din siya kung andoon ako. This is hard. How can I do something to make her get out of her cell if she's like that? Sobrang tigas. She was like a rhythm sometimes, too lively and
Weston VegaI've never been this curious and covetous, ngayon lang talaga at kay Isandro pa. I should be happy but I'm feeling something and it's not good. Iisipin ko na lang siguro na okay na rin 'yon para kahit papaano ay may magiging kaibigan siya at kausap, and at least kilala ko para makampante rin ako. May tiwala naman ako kay Isandro. Ayokong mag-isip ng iba dahil baka malunod ako sa mararamdaman at may mangyari na hindi maganda. Ayokong dumating sa punto na may masisira dahil lang sa isang bagay. Hindi naman siguro mangyayari 'yong iniisip ko 'noh? Huwag naman sana. Hindi ko maiwasan na hindi mapatitig kay Indie habang kausap niya si Isandro. Si Isandro ang maingay, puro tango at iling lang din si Indie sa kanya. Nasa yacht kami ngayon ay papunta sa isang isla. Lagpas isang oras din daw ang lalayagin kaya medyo matagal. Wala pa ata nga kaming 30 minutes na lumalayag. Nagulat din ako kasi akala ko hindi siya sasama, mas nauna pa nga ata sila ni Isandro sa amin. Maya-maya ay tu