Chapter 37

Hindi ako makatulog buong gabi. Ni pagpikit ay hindi ko nagawa buong magdamag. Nakadilat lang ako at napatulala sa kisame. Hindi ako dinalaw ng antok. Maraming mga bagay ang bumabalik sa isip ko na hindi ko naman matukoy kung ano dahil halo-halo na.

At exactly five in the morning, I chose to get ready. Pagkalabas ko ng kwarto ko qy nakita ko kaagad si Tatay na nagkakape sa couch namin.

"Anak, maaga pa," sabi ni Tatay pero ngumiti lang ako ng malatamlay.

"Magluluto po ako," sabi ko sabay diretso sa kusina namin na maayos ng tingnan kumpara noon.

Kung titingnan ko ang mga naipundar ko ay hindi ko maiwasang matuwa. Hindi man kami naging sobrang yaman pero dumating na sa punto na hindi na kami nagkakaproblema ng pera sa araw-araw. I am happy, for real. Pero bakit ganito? Mula pa kahapon mabigat na ang pakiramdam ko.

Napabuntong hininga ako saka napasandal sa pader malaput sa refrigerator. Malamig ang simoy ng hangin kaya marahan kong hinimas ang parehong braso ko.

Huminga ulit ako ng mala