Kampanteng umuwi ng mansyon si Lucy Pearl sa pag-asa na walang magagalit sa umaga nyang pag-uwi. Dire-diretso syang naglakad papasok sa mansyon na para bang wala wala lang. Baon nya pa ang kilig mula sa ginawa nila kagabi ng estranghero. Unexpectedly, mukha na naman ng galit nyang ama ang sumalubong sa kanya. Mukha ng galit na ama na pinipilit magtimpi sa posibleng magawa sa kanyang anak na pasaway. Tiim bagang.
"D-dad? A-ano pong gi--nagawa nyo rito? akala ko po nasa SG kayo? kailan pa po kayo umuwi?" Parang binuhusan ng tubig na malamig si Lucy Pearl matapos makita ang ama nyang si Justine. Just Like yesterday, mukhang galit na naman ito at mas mabagsik ang ekspresyon nito ngayon. Natigil sa kinatatayuan si Lucy Pearl dahil ang ama na niya mismo ang lumapit sa kanya."Hindi ba dapat ako ang magtanong sa 'yo ng ganyan? Huh?! ANO ANG PINAGGAGAWA MO AT BAKIT NGAYON KA LANG UMUWI?" Halos matabingi ang mukha ni Lucy Pearl dahil sa malakas na sampal na iginawad ng kanyang ama muli sa kanya. Sa sobrang lakas ay napahawak si Lucy Pearl sa pisngi nya.Napatingin sya kay manang Joy. Ang sabi kasi nito ay wala ang daddy nya at nasa SG kasama ang ate at mommy nya kaya malakas ang loob nya na hindi umuwi."Sorry, Dad! Mga kaibigan ko po ang kasama ko kagabi. Hindi po ako nagpaalam sa mga tao dito dahil alam kong hindi po nila ako papayagan. Sorry, Dad!" Pagsisinungaling nya." SINUNGALING! You think maniniwala ako? Alam kong may boyfriend ka na at sya ang may gawa ng mga hickeys sa leeg mo. Lucy Pearl, papunta ka pa lang, pabalik na ako. Alam kong may kinikita kang lalaki at sya ang kasa-kasama mo tuwing gabi. I am Warning you, huwag na huwag ko lang malalaman kung sino ang lalaking yan. You know me, Lucy Pearl! Alam mo kung ano ang kaya kong gawin!" her fathers looks now is uneasy to please. Justine was very disappointed to her. Again. Muli ay kinumpara sya nito sa ate nya. "Walang wala ka talaga sa ate mo. Kung sino pa ang bunso, ikaw pa itong sakit ng ulo namin ng mommy mo. YOU'RE A DISGRACE TO THIS FAMILY! kung hindi mo kayang irespeto ang pamilyang ito, irespeto mo yang sarili mo." sinundan pa ulit ni Justine ng isa pang sampal ang anak. Hindi na sapat kasi ang pangangaral kaya kailangan na ng matinding disiplina.Tagos lahat sa puso ni Lucy Pearl ang lahat ng sinabi ng Daddy niya. Pakiramdam nya ay para itong punyal na isinaksak sa kanyang dibdib. Nasaktan si Lucy Pearl pero sa pagkakataon na ito ay sumagot na sya sa kanyang ama. Nasa rebelion stage si Lucy Pearl kaya hindi niya tinignan na bilang Sermon ang mga sinabi ng kanyang ama, sa halip ay nakita nya ito bilang iyon ang totoong tingin sa kanya.Sa gitna ng matinding galit ng kanyang ama ay nakuha nya pang ngumisi. "Huh? A disgrace to this family? Alam ko naman 'yon, Dad! never kong nararamdaman na naging proud kayo sa 'kin. I always didn't meet your expectation and what you want me to be kaya a disgrace to this family ang tingin nyo sa 'kin. Im sicked of you, Dad! I'M SICKED OF ALL THESE! HUWAG KANG MAG-ALALA ITONG DISGRACE TO THIS FAMILY NA SINASABI MO AY AALIS NA SA MANSYON NA ITO PARA HINDI NA SUMAKIT ANG ULO MO AT PARA PURO KAY ATE NA LANG ANG ATENSYON NYO. IM IN THE RIGHT AGE KAYA KAYA KO NA ANG SARILI KO!" Matapang na pagsagot ni Lucy Pearl sa kanyang ama. Sumabog na si Lucy pearl kaya ang tanging nasa isip nya ngayon ay lumayas na lang sa bahay nila. Nagtatakbo sya palabas ng pinto habang puno ng luha ang kanyang mga mata."Saan ka pupunta? LUCY PEARL! IM NOT YET DONE TALKING TO YOU! LUCY PEARL!!!!" Sigaw ni Justine. Hinabol nya ang anak na patungo na ngayon sa hardin malapit sa gate. "Huwag nyong palalabasin 'yan! PIGILAN NYO SYA!!!"Dahil masyadong malawak ang mansyon, hindi pa nagagawang makarating ni Lucy Pearl sa may gate ay napigilan na nya ng mga tauhan sa masyon. 3 sa mga tauhan ang nagtulong tulong upang pigilan si Lucy Pearl at ibalik muli sa loob. Panay ang pagpupumiglas ni Lucy Pearl kahit na nasa harapan na sya ng kanyang ama. "Ano 'to, Dad? please, let me go na lang kesa araw-araw akong nasusuka sa paghihigpit nyo sa 'kin. Kaya ko na ang sarili ko!""NO YOU CAN'T! You will stay here as long as i said! Guard ipasok nyo sya sa kwarto nya. And Lock it!""Dad, no! AYOKO! AYOKO NA DITO! LET ME GO!" Mayroong 3 guard ang nagtulong tulong para buhatin si Lucy Pearl at pwersahan itong ipinasok sa kanyang kwarto. Gaya ng utos ng kanyang ama, ikinandado pa ito. "DAD!! DAD, DON'T DO THIS TO ME! DAD, PALABASIN MO 'KO DITO!" panay ang kalampag ni Lucy Pearl sa pintuan ng kanyang kwarto. Umiiyak sya at the same time ay sumisigaw. Sigaw sya nang Sigaw ngunit matigas ang loob ni Justine na bigyan sya ng Leksyon. Sigaw nang Sigaw si Lucy Pearl hanggang sya ay mamaos at mapagod.Ang nasa isip ni Lucy Pearl ay kumawala at lumayas. Sobrang stress na nya sa kanyang pamilya. Habang lumalaon ay palalim na nang palalim ang tampo nya sa mga ito. Hindi na nya maramdaman na mahalaga pa sya sa pamilyang iyon. Sa gitna ng pagmumukmok nya, habang nakasalampak sa sahig, maga ang mata at paos na boses, isang mukha ang pilit na pumapasok at naglalaro sa kanyang isipan. Ang mukha ng nasabing estranghero. Doon lang napangiti si Lucy Pearl. Ang estranghero kasi na 'yon ang tanging tao na nagbibigay sa kanya ng kasiyahan. Kakaibang klase ng kasiyahan na hindi nya makalimutan. ngunit mukhang mapuputol pa dahil sa kanyang ama ni Justine."Humanda sa 'kin ang lalaking 'yan! Sa dinami dami ng babae, anak ko pa talaga? Hindi ko pinalaki yan para mapariwara lang." tiim bagang na saad ni Justine sa hangin.Ngayong nasa kwarto at nakakulong su Lucy Pearl ay kinansela nya ang dapat sanang importante nyang lalakarin. Hindi sumama si Justine sa SG dahil sa importanteng lakad na 'yon, yun nga lang, mas inuna nyang paglaanan ng oras na puntahan ang kung sinomang lalaki na kinababaliwan ng anak na syang tinuturo nya kung bakit ito nagrerebelde. Hindi imposible para sa katulad na Justine na hindi ito matunton kaagad. With his connection kaya nya itong tuntunin at takutin.JUSTINE GARCIATHE FATHERS'S POINT OF VIEW. Hindi ko na alam kung Karma ba itong nangyayari sa akin at bakit nagkakaganito ang anak kong bunso. Oo. Naging maluko ako noon pagdating sa mga babae at malupit. papalit palit. Onced i took them i disposed it immediately. Gago ako noon pagdating sa mga babae ko noong kabataan ko pero ayoko namang mangyari sa anak ko ang mga naranasan sa akin ng mga naging babae ko. Hindi ganito si Lucy Pearl at lumaki sya ng may takot sa amin ng mommy nya. Lately, this past few months, malaki ang pinagbago nya at naaalarma ako doon. the way she speaks, the way she talks to us, hindi sya ang Lucy Pearl na pinalaki namin. Anong sakit sa akin bilang ama na makitang Late nang uuwi ang anak ko, nakainom at may nga chikinini pa sa leeg. Hindi ako bago sa ganitong eksena kaya habang hindi pa tuluyan napapariwara ang anak ko ay kailangan ko ng aksyonan. Kaagad kong itinawag sa mga bata ko na tuntunin ang lalaking kinababaliwan ng anak ko at pagkatapos ay ibigay s
THE STRANGERS POINT OF VIEW. "Bakit? bakit sya pa? Ang daming babae Bakit sya pa?" Hindi ako makapaniwala na anak si Lucy Pearl ng bilyinaryong si Justine. Sino ba namang lalaki ang hindi gugustuhin ang anak nyang si Lucy Pearl dahil sa ganda nito. At sino bang lalaki ang hindi aayaw kapag nalaman na anak ito ni Justine Garcia. theheart Less billionaire!What happened between me and Lucy Pearl is undeniably unforgetable! We shared 2 Hot Nights and as a man, i can't get over with it. Hindi ako mapakali buhat kagabi noong malaman ko kung saan nakatira si Lucy Pearl at kung sino ang pamilya nya. Ngayon ko pinagsisisihan ang pagiging marupok ko sa babaeng 'yon. Dahil sa kanya masisira ang mga plano ko at mababalewala ang lahat ng pinagpaguran ko. Kahit nag-eenjoy ako sa kung ano man ang namamagitan sa amin sa kama ay kailangan ko na syang iwasan. I have plans and mission na kailangan kong unahin. Sa plano na iyon ay makakasira lang sya. Hindi pwedeng malaman ng ama nya na baliw na baliw
"S-ir Justine, naku, pasensya ka na. Nagmamadali din kasi ako. M-may... i---i have errands to...." Tila mautal utal si Yvann sa kausap. Ofcourse, kailangan nyang tumanggi. Hindi pwede! mabubuko sya at malilintikan. Yun nga lang hindi sya nakaisip ng magandang dahilan na pwedeng idahilan sa mga oras ns ito. "Cancel it! Ako na ang nakikiusap. tatanawin ko ito na isang malaking utang na loob." Mahigpit na napakapit si Yvann sa manibela. Sa itsura kasi ni Justine ay talagang hindi ito papayag na mahindian. Wala tuloy nagawa si Yvann kung hindi ang bumaba na sa kotse at sumama dito. Mabagal at mabigat ang mga naging hakbang nya. Si Justine naman ay nagmamadali na makarating sa unit na kinaroroonan daw ng kanyang anak. Sa unit ng lalaking kinalolokohan nito. Galit na galit si Justine dahil hindi na nya alam kung paanong supil ang gagawin sa anak. Sinabi na nya ritong kriminal ang lalaking iyon ngunit heto nagawa pa rin ng pasaway nyang anak na tumakas at pumunta rito. Pagdating ni Justi
Ilang araw na hindi kinibo ni Justine ang anak. Sobrang stress na ang dinulot nito sa kanya. Ipinagkatiwala na lamang nya sa mga tao nya ang paghahanap sa lalaking kinalolokohan ng anak at dahilan ng pagrerebelde nito. "Dad, can we talk?" habang umiinom si Justine ay biglang nagsalita ang kanyang anak mula sa likuran. Hindi sya nag-abalang lumingon at sagutin ito sa tanong at sa halip ay iinom ang baso na puno ng alak. Alam ni Lucy Pearl na galit sa kanya ang ama at narealize nya na mali ang ginagawa nya kaya naman inamo nya ang amang si Justine at humingi ng tawad. "Dad, i'm sorry. aaminin ko nagkamali ako. Patawarin nyo po ako sa nagawa ko. Hindi na po mauulit, pangako! Dad, kausapin nyo naman po ako." pagsisumamo ni Lucy Pearl sa ama. "tss, hindi ko na alam kung paanong kausap ang gagawin ko sa 'yo, anak. We gave all the best for you and yet, this is how you payback. Hindi ko alam kung bakit tumigas ang ulo mo ng ganyan. Ibang iba ka sa ate mo. Ang ate mo, at that Age, ang dami n
Some people put so much expectation in you and once you failed to meet those expectations they starting to doubt you and your potential not knowing that you want only to live based on your own terms and not based on they want you to be.I hope you will realized that this is your life, you're in charge of your soul, your own happiness and you're not obligated to do certain things because of other people's expectations. Stop letting the opinions of other people dictate the pace of your life. Your self worth will not decreased based on someones inability to see it. If you want to be respected by other people respect yourself by means of proving that you can survive without themLUCY PEARL POINT OF VIEW Maaga ulit akong gumising at naligo at nagbihis. Yes, maghahanap ulit ako ng kompanya na pwede kong pasukan. Nabigo ako kahapon pero hindi ibig sabihin noon na mabibigo ulit ako ngayon. Hindi ako titigil hanggang hindi ko na-prove sa sarili ko ang kakayahan ko. Same as yesterday, nag-ef
LUCY PEARL POINT OF VIEWNakauwi na ako at nakakain ng hapunan at ngayon ay narito na ako ngayon sa aking kwarto at katatapos lang maglinis ng katawan. Walang tao dito sa mansyon maliban sa akin at sa mga tauhan namin. Dati, nalulungkot ako tuwing wala sila pero this time, natuwa ako. Wala sila kaya hindi ko na kailangang umiwas sa mga tanong nila tungkol sa aking trabaho. Hindi naman sa ano pero sa estado ng pamumuhay na meron kami, tiyak na pagtatawanan nila ako. "Pasok!" malakas kong sabi nang may marinig na kumakatok. I know its manang Joy. Inutusan ko kasi syang labahan ang uniporme na gagamitin ko sa trabaho. "Thank you, manang Joy!" kinuha ko sa kanya ang tatlong pares ng uniporme na nilaban nya at inilapat muna ito sa kama ko. Napansin ko na hindi pa rin umaalis si Manang Joy. nakatingin lang sya sa akin o sa damit na inilatag ko sa kama. "Bakit po? May problema po ba?" Tanong ko tuloy. "W-wala naman. S-sigurado po ba kayong iyan ang uniporme nyo sa sinasabi nyong trabaho?
Buong puso kong tinanggap ang utos ng assistant manager dito na syang head ko. kinuha ko ang pera na inabot nya sa akin at dali-dali na lumabas. Starbucks is just 15 minutes away from this office kaya dinala ko na ang aking sasakyan. Pagdating ko sa Starbucks ay nagmamadali na akong umorder. Isa-isa kong binanggit sa cashier ang mga nasa listahan na pinapaorder ng boss ko at pagkatapos ay humanap na ako ng upuan para saglit na magpahinga. hiningal kasi ako sa ginawa kong mabilis na paglalakad."Hindi ba si Lucy Pearl 'yan?""'lucy pearl? yung kapatid ni Andelica? Hindi, ata! Tignan mo nga yung suot... Ang Chaka!""Pero kamukhang kamukha! Sabagay, hindi naman yon magsusuot ng ganyang damit. Damit pang utusan. Saka hindi umiinom ng kape sa ganito ang mga anak ng bilyonaryo." Dinig kong usapan ng nga babae sa likod ko. To be honestly, hindi talaga. Never pa akong nakapasok pa sa Starbucks. Ngayon pa lang. Kahit papaano, hindi naman ako nasaktan sa aking mga narinig. Atleast itong mga
LUCY PEARL POINT OF VIEWMga nasa dalawang oras akong katok nang katok at nagmamakaawa para pagbuksan nila ako ng pinto. Wala. inabutan na ako ng ulan at lahat pero nagawa pa rin nila akong tiisin lalo na si daddy. Ano pa nga ba ang gagawin ko kung hindi ang lumayas gaya ng gusto nila. Masamang masama ang loob ko na sumakay ng sasakyan. Dito ako humagulgol habang nakadukdok sa manibela. Wala talaga akong makuhang pagmamahal mula sa pamilya ko kaya kahit alam kong mahirap, naging buo na ang desisyon ko na lumayas. Paikot ikot ako sa daan at walang mapuntahan. katulad ng salamin ng aking sasakyan, basang basa rin ako sa luha at ulan. IM A LOOSER! KAHIT ANONG GAWIN KO, TULUNAN PA RIN AKO. SA NANGYARI, TIYAK NA HINDI NA NILA AKO GUGUSTUHING PABALIKIN. Nasugatan ko ang magandang mukha ng ate at kamuntik naman na atakihin sa puso si mommy. They all blamed me kaya heto ako ngayon, magpapalipas na lang siguro ng gabi sa isang hotel. May pasok ako bukas at hindi na ako pwedeng umayaw. Pa