CHAPTER " OH? Bakit ang sama ng tingin mo sa akin? Mukha yata kakainin muna akong buhay niyan?"may pagkainis kong tanong. Hindi pa rin nagsasalita si Edward. Tinitingnan pa rin ako nito ng masama. At nakita ko sa kanyang mga mata ang pagkatuwa. Bigla naman nagsalita ang anak namin. " Ano na ang plano niyo ngayon madam? Nandito na kaming muli sa mga kamay mo? Hindi po ba kayo magsasawa na palipat lipat nalang kami ? Bakit hindi niyo nalang kami patayin? Bakit? Mukhang hindi niyo alam kong ano ang dapat niyong gawin! Baka maunahan ko pa kayo at pagsisihan niyo?! hahhahahahaa!" sabay tawa nito na nakakaloko. Hindi na ako sumagot , tinapunan ko na lamang siya ng tingin. Kita ko sa kanyang mukha at mga mata ang galit at pagka inip nito. Hindi ito mapakali sa kanyang inuupuang kama. Mga matang malilikot na hindi mapilirmi sa iisang lugar. Balisa, at mukhang demonyo. " Paano ko mabago ang pagkatao ng aking anak. Naawa ako sa kanya. Simulat sapol naging masama na ang kanyang pag uugal
CHAPTER 61 Lingid sa kaalaman ko ay tumawag na pala si Micca kay Eduard. At alam ni Eduard na ako ang kumakausap kay Micca. "Huwag kang magpapahalata, doon ka pumunta sa sinasabi niya. Ipapatira ko na siya ngayon. Mukhang may nalalaman na siya tungkol sa katauhan ng anak ko!"galit na sabi ni Eduard. " Opo! Sir Eduard, papunta na po ako sa kabilang pintuan. "sagot naman ni Miccah. Sa di kalayuan natatanaw na ni Micca si Miss Nicole. Pabaling baling pa ito ng tingin. " Nakikita ko na si Micca , teka muna". wika ko sa sarili. Nakikita ko na may mga kalalakihang nakasunod sa kanya at may bitbit na mga baril. Kailangan kong umiwas muna. Hindi ako magpapakita sa kanya. Bumalik ako ng kotse at pumasok. Nakikita kong palingon lingon si Micca at ang mga kalalakihan na kasama nito. Tumatawag si Micca. Kailangan ko silang ilihis... " Hello, where are you? Nandito na ako sa loob ng office ! Ang tagal mo naman Miss Micca, ang dami ko pang asikasuhin!"kunwaring galit ako. " Opo director. P
CHAPTER 62 Matagal bago nakasagot si Alpha sa tanong ni Edward na kanina pang hindi mapakali. " Ano na balita! "mataas na ang tono ni Edward na atat na atat na sa malalaman. " Sir Edward, negative po. Wala pong tao ang sasakyan at wala din naman silang nakitang mga patak ng dugo. At wala ding mga gamit sa loob ng sasakyan upang sana makilala kong sino ang nagmamay ari ng sasakyan." malungkot na wika ni Alpha. Galit na sumagot si Edward. " Palpak talaga ang mga tauhan mo.Micca! Palpak! Bakit kasi pinagbabaril niyo ang sasakyan yaong hindi noyo naman nakita kong may tao ba o wala sa loob! mga tanga! galit na singhal ni Edward kay Micca at sa mga tauhan nito na nakatayo sa di kalayuan at si Micca naman ay nasa kusina nagluluto. Maingat naman na hinaplos haplos ng anak nila ni Edward si Micca... " Hayaan muna si Daddy mom, ako na ang bahala. Talaga naman napakatinik ng babaeng iyon. Mapasaan pa ba siya pumaroon at makukuha ko din siya at mapatay!"hahahaha!sabay tawa nito ng malakas.
CHAPTER 63 Nagtaka talaga si Rose kung bakit magkamukha si Alfred at si Miss Nicole habang pinagmasdan ang dalawa na tulog . " Bakit kaya magkamukha sila. At pareho pa sila ng blood type. Nakakapagtataka talaga..pero hindi , baka nagkakataon lang. Sobrang bait talaga itong si Alfred. Ito ang nagustuhan ko sa kanya. Sana nararamdaman niya ang nilalaman ng puso ko." wika nito sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng binata. Mahimbing naman na natutulog si Alfred, dahil na rin sa pagkuha ng dugo sa kanya. Tumayo naman ang dalaga at nagpunta sa kusina. Mag uumaga na kasi kaya kailangan na niya maghanda ng makain ng dalawa para sa almusal . Upang pagising ng mga ito ay nakahanda na ang pagkain at maibigay na niya agad. Alam niyang mahina pa ang mga katawan nito. Lalong lalo na ang pasyente nila. Binuksan niya ang ref ng binata at tiningnan kong ano ang puwede niya mailuto..Nakita niyang may dalawang tray ng itlog, may fresh milk. Tiningnan niya ang freezer , may mga laman ito ng
CHAPTER 64 "Po? saglit lang po hanapin ko lang si lola. " paalam ng binata sa babae...agad na umalis si Alfred sa loob ng kwarto kung nasaan nakahiga si Miss Nicole. Agad nito hinanap ang kanyang lola. Pinuntahan agad ng binata ang labasan kong saan doon naglalagi ang kanyang lola kapag may problema ito. At hindi nga nagkamali si Alfred. Nadatnan niyang umiiyak pa rin ang kanyang lola habang may hawak hawak itong lampin...isang telang kulay asul na may pangalan na nakasulat sa git nito. Agad nitong nilapitan ang kanyang lola at hinawakan sa balikat at nagtanong... " Lola! Ano po ginagawa niyo dito? Bakit nandito po kayo at umiiyak? May problema po ba? Nagtataka po ang bisita ko kong bakit kayo nawala. Halina kayo lola, umuwi na po tayo at ipakilala kita kay Miss Nicole." wika ni Alfred. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang lola nang marinig nito ang sinabi ni Alfred. Nagtataka naman ang binata. " Lola? Bakit po?"takang tanong nito sa kanyang lola. " Ano kamo? Nicole ang pangala
KABANATA 1 Napakagaan ng loob ko sa kanya. Sa tuwing nakikita ko siya nararamdaman ko na kay lakas ng kabog ng dibdib ko at nangangatog ang mga tuhod ko. Nanlalamig ang mga kamay ko. Oh my ghost... tapos kinikilig talaga ako diko maintindihan kung ano na nga ba nararamdaman ko". Kwento ko kay Gilda Calbes . Magkapitbahay lang kami at naging matalik ko na rin siyang kaibigan . " Naku bes Brenda pag ibig na yan mukhang na love at first sight ka na ata...hahahaha" sabay tawa nito. Nagtawanan kami ng biglang dumating si Inay" Brenda ! asan ka namang bata ka? Kanina pa naghihintay ang tatay mo kakain na tayo ng hapunan." Galit na sabi ni Inay. " Sorry po Inay napasarap kasi kwentuhan namin ni bes Gilda nakalimutan ko ang oras." Paliwanag ko kay Inay.." O siya sige na halikana
Kabanata 2 " Ang galing mong sumayaw Brenda kaya dito ka sa unahan." Sabi ng guru namin. " Salamat po mam ". lumipat ako sa unahan. Nakakahiya man sa iba naming kasamahan pero dina ako tumanggi pa sa utos ng aming titser. Nang sabay sabay na lahat mga galaw namin ay huminto na kami sa pag eensayo. Pinag meryenda muna kami ng aming guru bago kami pumasok sa aming class room.Sumabay si Warren sa akin kaklase din namin at kapitbahay ko din. Mabait din siyang kaibigan kaya di ako nagdadalawang isip na makipagkaibigan sa kanya. Tawa kami ng tawa dahil nag sa napag usapan namin noong maliit pa kami naligo kami sa ilog yong pinagpaliguan ng kalabaw. Iwan ko kung bakit naalala namin yon. Kaya diko na napansin na wala si Marlon. Yon pala nandon lang siya sa kabilang grupo a
Chapter 3 Lingid sa kaalaman ni Brenda may tinatagong lihim pala ang kanyang Inay Elaine at Itay Tenor sa kanya. Kaya ganun na lamang kung magselos at magalit ang kanyang ama sa kanyang ina. "Patayin niyo na ang ilaw sa kwarto matulog na kayo bukas may pasok pa kayo. Brenda tuloy ba yong palahok niyo sa skul bukas" tanong ni Inay sa akin. "Opo Inay si Marlon na nagbayad ng costume ko" . Nahiya nga po ako Inay." " Bait talaga ng batang iyan hayaan mo anak pagmalaki kita ko sa paglalabada bayaran mo si Marlon nakakahiya na siya pa magbayad." Wika ni Inay. " opo Inay, cge po matulog na po ako Inay maaga pa ako bukas". Cge , anak matulog na rin ako nag aantay na ama mo baka mamaya aawayin