CHAPTER 16

"Natatakot na ako sa'yo, ate." Napalingon ako sa sinabi ng aking kapatid. Napakunot noo akong tumitig ng mariin sa kanya.

"What are saying?" Tinaasan ko siya ng kilay.

He tilted his head and looking at me intently. Tinuro-turo pa niya ang aking mukha na parang mung may anu sa mukha ko.

"Your eyes," turo niya sa mata ko. "Your cheeks," sa pisngi ko naman. "And your lips," tinaasan niya ako ng kilay. "You seems happy..." he pause. "And that's scary."

Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa mga labi. Bakit ngayon ko napansin na nakangiti pala ako.

"And then? May masama ba sa pagngiti ko?"

"Oo, malaking-malaki." Tumatango-tango ito na para bang tama talaga ang sinabi niya.

Umingos ako.

Yeah, for how many years ngayon lang ako nakangiti ng ganito. I am a sweet child before. Yes, before. Pero ng matapos ang pangyayaring trahedya sa aking pamilya ay nagbago na ako. The sweet child they know ay ngayon ay kinatatakutan na ng lahat. That innocent girl is now a devil. Pumapatay, magkapera at mairao