CHAPTER 39

(ZAYNAH POV)

His eyes widened when I covered his attack on my parents. "Make them safe," utos ko sa Headmistress na natulala. Pero agad itong sumunod sa sinabi ko. Hindi ko inalis ang tingin kay Vlad. I can even feel how intense my stares at him.

"H-How -- " nagugulat siyang napatitig sa akin. I smirked. Hindi pa rin inaalis ang tingin sa kanya at pinanatiling walang emosyon ang mukha ko.

Tumalab ang spell sa akin. Pero may mga oras na nalilito talaga ako lalo na nang dumalaw ako dito at nakita ko sila.

Their expression. Their cries. The longing I can see in their eyes and it hurts me. Especially when I saw him. Ang pagpilit niya na makalapit sa akin at ang pag-iyak niya. It's as if I was stab by a million knives in my deepest.

Mabilis akong umiwas nang magpakawala siya ng kapangyarihan sa gawi ko nang makabawi mula sa pagkagulat. Galit na galit ito habang tuloy-tuloy lang siyang nagpakawala ng itim na mahika. Sa kakasunod niya sa aki