(ZAYNAH'S POV)
It’s been a month since my life became lifeless. It’s been one month since I last saw him… and give myself to him.
Nakatingin lang ako sa kawalan, nakatulala. Pakiramdam ko ay babagsak ako anumang oras. Hindi ko kaya ang halo-halong emosyon na nararamdaman ko.
Gusto kong umatras. Gustong-gusto kong lumayo dito at maniwala sa sinabi ni Hera sa akin kanina habang inaayusan nila ako.
'Someday you'll have your own fairytale. You'll live happily ever after. Because you deserve to be happy Zaynah. And I promise you that'
"Your Majesty, ayos lang po ba ang pakiramdam niyo?" tanong sa akin ng dama. Pilit na tumango ako. Sinalubong naman ako ng Hari at Reyna na may mga ngiti sa labi.
"I want to congratulate you in advance, my Princess. Be happy." madamdamin na sabi ng Reyna
Ngumiti ako ng pilit. I hope I'll be happy.
Today is
I'm so sorry for the inconvenience. I made a mistake again in Chapter 63 so the edited version may not be visible for the meantime because it was still in review.
(ZAYNAH'S POV)"Anong ibig niyong sabihin?" Naguguluhang tanong ni Ace sa Hari. A smile crept into his lips as he look at me. Then he wave his hand.Tumambad sa amin ang ilusyon ng propesiya at nakasaad dito na ang nakatakda para sa akin ay si Chris. Mahigpit na hinawakan ni Ace ang kamay ko.Pero nanatili ang paningin ko sa propesiya dahil unti-unting naglaho ang mga letra at napalitan ng katagang hindi ko lubos maintindihan.'A pure and sacred love arises. She , the legend found her mate. Rejoice ! For the new hope is coming. Legend to a legend! 'Naguguluhang napatingin ako ulit sa Hari na may namumuo nang luha sa mata.Saka siya unti-unting ngumiti sa akin. Hindi ko alam pero may umusbong na tuwa sa dibdib ko. Wala akong maintindihan sa nangyayari maging ang sinasabi ng propesiya. Pero ang puso ko, nakaramdam ng saya. Na tila ba naintindihan nito ang nais
(ZAYNAH POV)Years later..."Your Majesty, King Zerif wants to talk to you." Nag-angat ako ng tingin sa kanang-kamay ng aking Ama at saka ko siya tinanguan. Mabilis na tinapos ko ang ginagawa ko at sumunod sa kanya.Narating namin ang hardin at nakita ko agad si Ama na nakangiti na sa akin. Katabi niya ang Mama na ngumiti din sa'kin at bumalik na ulit sa ginagawa niyang pamimitas ng bulaklak."Dear I---""I am fully aware of my obligations and responsibility as a heir of your throne, as the reigning Queen. But I told you that I can't make it now. And don't make as an excuse that you're old because you were not. You can still handle the Magiczard with that state of yours. Piece of cake" Pangunguna ko na sa kanya. My father looks amazed then later on he burst with laughter."I understand." sabi niya ng makabawi saka mahina akong tinapik sa balikat. 
(ZAYNAH'S POV) "Okay ka lang ba baby?" Napaismid ako. "Hindi, ang sakit na ng tenga ko sa kakadaldal mo." reklamo ko.Narinig ko sa kabilang linya ang matinis niyang tawa. "Time's up dear. Mission accomplished" Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Magtatanong pa sana ako pero binagsak na niya ang telepono. Aissh! Naiinis na lumabas ako ng kwarto kasabay ng pagteleport ko pabalik sa kanila. Pero wala na sila. Napalingon ako at do'n ko nakita ang anak ko na patakbong pumunta sa akin. Sinalubong ko ang yakap niya at hinalikan siya sa noo. "Where are they baby? Hmm." I asked. She pouted. Saka siya kumalas sa akin at hinawakan ang kamay ko. Tumakbo siya kaya nagpadala ako. Hanggang sa.... "Happy Birthday, love" Ace greeted me. Napakurap-kurap ako. He's now standing infront of me with a
(ZAYNAH POV)Ipinarada ang kotse ng medyo may kalayuan sa eskwelahang pinapasukan ko. School of Elite na nakabase sa Tagaytay. Bumaba na ako at nagpaalam sa driver saka ko nilakad ang distansya patungo sa paaralan. Pagkapasok ko ng gate ay agad na tumambad sa akin ang mga estudyante na tila hinihintay ang pagdating ko."Everyone the nerd is here." anunsyo ng isa sa mga matinik na bully sa eskwelahang ito.Jessica Miller, ang anak sa isa sa mga board members. Palibhasa ay malakas ang kapit kaya malakas ang loob na magreyna-reynahan dito. Napabuntong-hininga ako at bahagyang inayos ang salamin ko. Umagang-umaga naghahanap sila ng gulo. Hindi ba sila napapagod sa kakapeste sa akin? Halos araw-araw kung pagdiskitahan nila ako at wala iyong tigil. Sinasayang lang nila ang oras nila sa akin na obviously ay wala akong pakialam na sa palagay ko ay iyon ang kinaiinisan nila."Gosh! Gross! I really h
(ZAYNAH POV)"Are you making fun of me?" Pigil na inis na tanong ko bagama't hindi ako makikitaan nang emosyon. Nakakapanggigil. Kung hindi ko lang ito kamag-anak kanina ko pa siya ibinalandra sa inis.We're currently standing here in front of... Ughh I don't know thing. It's somewhat like a portal? Malaking bilog iyon na nasa gitna ng pader at nagliliwanag. Halos hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Damn it. This is f*cking crazy. Crazy crazy crazy."I told you not to use that tone to me. It's creepy. Are you just going to stand there or I will grab you?"I gave her a death glare."Are you f*cking expecting me to enter that thing? " Inis na tanong ko sa kanya. Pilit na nilabanan niya ang walang emosyon na titig ko at nagsalita."We're running out of time Zaynah." seryosong aniya.Naikuyom ko ang kamay ko sa inis. Hindi ito ang inaasahan kong madadatnan ko sa oras na dumat
( ZAYNAH POV)Naimulat ko ang mga mata nang biglaan at wala sa sariling napatitig sa kisame. Inilibot ko ang paningin at napapikit uli ako, hindi dahil sa inaantok pa ako kundi dahil sa inis. Napasigaw ako sa sobrang pagkairita. That was not a dream! Definitely not! Talagang pumasok kami sa bilog na iyon at dinala kami rito sa.. baliw na mundong ito!What was that again? MAGICZARD ACADEMY, THE SCHOOL OF MAGICS? This is my fate? Dito kami nababagay? Ito ang mundo ko? May iba pa bang mundo na pwedeng tirahan maliban sa Earth? Or am I in Mars?THIS IS F*CKNG CRAZY!"Hello? Are you okay?"Napatingin ako sa pinto nang may nagsalita mula sa labas. Hindi ako sumagot kahit patuloy ang pagtawag nila sa akin. Napatingin ako sa relo na gawa rin sa ginto. K*ngina talaga.6 A.M. Ganoon ako katagal na natulog at inumagahan ako.
( ZAYNAH POV)Bigla kong naimulat ang mata ng makarinig ako ng sunod-sunod na sigawan at maging iyak. Asar na kinuyom ko ang kamao. Hindi na yata ako makakahanap ng katahimikan kahit kailan k*ngina!"Tama na Miranda! Nasasaktan ako." dinig kong sabi ng isang babae na umiiyak. Kasunod no'n ay narinig ko ang impit na sigaw niya na para bang sinaktan siya.Napabuntong-hininga ako at tumayo na mula sa pagkakahiga. Saka ko tinahak ang daan papunta sa kinaroroonan ng mga boses."You bitch! Ang kapal ng mukha mong humarang sa dinadaanan ko! Who are you to did that to me!?" sigaw ng babae.How shallow. Nang dahil lang sa dahilan na iyon ay mang-aapak na siya ng ibang tao. I really hate people like them. So childish.Nang makarating ako ay nakita kong sinasakal niya ang babae na pilit kumakawala sa pagkakahawak niya. Lumapit ako sa
(ZAYNAH POV )"Zaynah..."I'm here again..in the darkness. But there's a light from the east and I badly want to go there but I can't do it. It is like someone's blocking me."Be ready my Princess. "I opened my eyes then I sighed when the realization hits me. Damn that dream. Simula yata pagkabata ko ay napapanaginipan ko iyon. Hindi ko naman maintindihan. Umalis ako sa kinahihigaan ko at dumiretso na sa banyo. Ilang oras ang ginugol ko para sa sarili ko bago ako matapos. Saka ako lumabas na."Zaynah?" tawag ni Arriane sa akin.Napatingin ako sa tumawag sa akin. Napansin kong hindi niya kasama si Haydee. Himalang naghiwalay sila."Want to come with us? Mission. " walang paligoy-ligoy na tanong niya at mukhang excited. "Ako ang bahala kay Headmistress."Mission? Nasa isang quest ba ako? N