I pulling myself away, to break out of the kiss. Naghihina ang mga daliri na hinawakan ko ang aking labi."A-Anong g-ginagawa m-mo?" Nagtatakang tanong ko.He stared at me like he was a dangerous predator while I was his little prey. Nilalasing ako ng bawat titig niya.Bahagyang bumuka ang aking bibig upang magsalita muli, ngunit naunahan niya ako."We kissed." Walang gana niyang sabi.Napabuga ako ng hininga sa sinagot niya. My heart throbbing harder, I can't hide it. Nanginginig ang mga labi na tumingin sa kanya at saka itinuro siya."Anong akala mo sa akin easy to get! Bakit ka nagnanakaw ng halik ha!" Matapang na sambit ko.Umangat ang kanyang labi na tila'y tuwang-tuwa sa aking naging reaksyon."Your reaction is kinda cute." Walang modo niyang sambit.Halos mawalan ako ng balanse nang bigla siyang lumapit sa akin. Bahagya akong lumayo sa kanya, sapagkat natatakot sa maari niyang gawin sa akin.Tumapat ang labi niya sa aking tainga. Langhap na langhap ko ang matapang niyang pabang
There is only one happiness in this life to be loved by someone you like.Pinagbuksan niya ako ng pinto at saka inilahad nito ang kanyang kamay.Namula ng bahagya ang aking pisngi. Hindi ako sa kanya tumingin upang hindi niya malaman ang nagagawa niya sa akin sa tuwing malapit o lumalapit siya.Inabot ko ang kanyang nakalahad na kamay bago tumayo."I will fetch you later." Aniya.Nauna akong naglakad habang siya naman ay nasa likuran ko. Itinikom ko ang aking bibig at hindi siya sinagot.Nabibigla ako sa lahat ng nangyayari. Patuloy kong tinahak ang papasok sa University. Kagabi halos hindi ako nakatulog dahil sa mga pangyayari. Ang una ay sa halik at ang pangalawa ay sa agreement.Kaninang umaga ay sabay kaming kumain. Tahimik lamang siya habang ako naman ay nakatitig sa kanya. Ang dating pakiramdam ko noon sa tuwing kasama ko siya ay biglang nag-iba, kumbaga gumaan ng kaonti. At isa pa hindi na rin ako mahilig mag-isip tungkol sa kilos niya.Pilit ko nga kinakausap ang aking konsens
Sumilay ang bukang liwayway sa gitnang bahagi ng kanluran. Ala-syete pa lamang ng umaga ay narito kami at lulan ng bus upang tumungo sa paliparan.This day is our biggest day ever. Mahaba-habang biyahe ay aming sasabakin bago maapakan ang buhangin ng Coron Palawan.Iginala ko ang tingin at napangiti na lamang. My co collegues are really excited to see the beauty of that place. Kahit ang ipinunta namin roon ay ang mini thesis na magaganap.Ang iba'y abalang nakikipag-usap sa kanilang kaibigan, habang ang iba'y tahimik na nakikinig ng musika.Tumingin ako sa aking katabi na mapayapang natutulog. Nakasandal ang kanyang ulo sa aking balikat. Bahagyang naka-awang ang kanyang labi. Hindi sa kanya alintana ang mga taong titingin.Mahigit apat na araw akong hindi pinansin ni Drianna. Alam kung hindi niya ako naiintindihan.Ibinigay ko sa kanya ang eksplenasyon na kailangan niya ngunit limitado lamang 'to.Mali man ang maglihim sa matalik kong kaibigan ngunit hindi ko rin naman magawang magsis
Mahigit dalawang oras rin ang byahe namin bago nakarating sa hotel na aming tutuluyan.Binuksan ko ang backdoor at tinignan ang buong kapaligiran.Ngumiti sa amin ang dalawang babae na may mga hawak na bulaklaking kwintas. Katabi ng mga 'to ang dalawang bellboys.Bumaba ako roon kasabay na rin ang iba. Lumapit sa amin ang isang unipormadong bellboy at saka magalang na kinuha ang aming mga bagahe upang ihatid na sa aming naka-aasigned na kwarto.Tumingala ako at nakita ang katalogo sa harapan.Welcome to CALLE REAL HOTELSTinanggap ko ang bulalak na kwintas na ibinigay sa akin ng babaeng empleyado na naka-abang kanina.Tumingin sa amin ang team leader na nakalaan sa amin at saka itinaas ang kamay upang bigyan siya ng pansin ng iba ko pang kasamahan."I'd booked a double deluxe room for five persons. Limang room iyon. Ang isa'y sa rolling bed na lamang." Anito.Ibinigay nito sa amin ang room number at saka inabala na ang sariling kausapin ang front desk.Nagkibit balikat na lamang ako a
His jawlines that made me feel like I am free. His pointed nose made me feel I am safe. His tantalizing eyes made me feel like I am pretty. His feature soften that made me feel like I am calmed.My heart beat pounding inside on my chest.Habang naglalakad siya patungo sa akin, ang kanyang mga mata'y tanging nakatutok sa aking kinaroroonan.Nagpa-angat ang aking tingin ng siya ay makalapit na. Ang katangkaran nitong tila'y maliit ako kapag siya ay katabi ko.Maingat nitong hinawakan ang aking siko bago nito niyapos ang aking baywang gamit ang kanyang braso.Napapikit ako ng mariin ngunit ng maramdaman ko ang halik ni Ryker sa aking sentido ay napamulat ako agad.Mapupungay ang kanyang mga matang nakatingin sa akin. Hinawi nito ang iilang hibla sa aking noo at saka ngumisi."You're pretty, baby." Aniya gamit ang malamyos na boses.Uminit ang aking mga pisngi at naiilang na yumuko sa kanya.He chuckled softly. Nag-umpisa na kami maglakad palabas.Narinig ko ang mahinang tukso ng aming mg
Kaya ko bang panindigan ang mga pangako na sinabi? Kaya ko bang tuparin na huwag masaktan sa tuwing iniisip ang mga bagay? Kaya ko bang sisihin ang naging desisyon ko sa magiging resulta nito?Part of me wants to conquer tonight. Part of me wants it to be accurate but part of me, too wants to stop this unrequited feeling.It's been three days passing by. Me and Ryker are like a real sweetlover. Ayaw ng paawat ang aking damdamin upang huwag lumalim ang aking kagustuhan na mahalin niya rin ako.The night they blanketed the place. It took a couple of minutes until the scorching became soothing. The stars sparkle much more mischievous.The moon was the king, and it demanded attention. I feel the stones tickle my feet and the water gently flowing.Those dim lights surrounding the giant tubs were painted faintly of the surrounding mangroves that stood to a natural fence.Giant tubs are built, its rough wall in stacks of rocks, and it's floor strewn with pebbles.Whatever pain and fatigue I
Sa mga nagdaang araw hindi ko mabilang ang kaligayahan na aking naramdaman. Life has been kind to me. Siguro'y dahil naging mabuti akong tao. Naniniwala ako roon.Lumawak ang aking pag-ngiti ng hilahin ako ni Ryker payakap sa kanya. Ipinatong nito ang baba sa aking balikat at saka hinigpitan nito ang kapit sa aking baywang.From this moment I feel that I am enough na bagay kami kahit na hindi kapani-paniwala."Akin ka nalang baby!" Bulong nito.Bahagyang pumula ang aking pisngi. Iba din ang isang 'to? Iba ang nagagawa niya sa akin."Baby mukha mo." Natatawang saad ko.He restore back the joy in my heart. Hindi ko na kailangan mag-kunwari sa iba na okay ako. Hindi ko na kailangan magpanggap na masaya ako. Because he already prove to me, na ang pagpapanggap at pangkukunwari ay hindi makakabuti sayo.Being truthful to yourself is like suffering to find the one who is worth it for you.But stop worrying about that, because in the end, the risk of spending your life not doing what you want
I don't want to pull out of love with him.Akala ko ay kailangan ko pang itago ang nararamdaman ko sa kanya upang hindi niya ako iwasan. Ngunit heto at sinabi niyang gustong-gusto niya ako.The problem is that my heart making my mind as my idea, that I want to be perfect. Iyong dapat bagay kami. Natuto akong bigyan ng importansya ang mga hinaing ko sa aking utak na hanggang ngayon ay tumatatak sa aking kaibuturan.His smiles give me a thousand goosebumps. I know I need him, but I've never shown this feeling like I am damn needy."Are you serious?" Napakagat ako sa labi.Ang malalim at malamig niyang mga mata ay nakatingin sa akin tila'y hino-hiptismo ako."I don't know. I missed you always." Sagot niya.Pasimple akong napahawak sa dibdib. My heart palpitate too much. Pambihirang lalaking 'to!Hello, hindi ba siya marunong sa hindi pagiging direct to the point?!"Maari ba muna natin tong pag-usapan? Naguguluhan ako." Seryosong wika ko.He lean closer towards me. Halos isang pulgada lama