Lexien PoV:"Lhex?!!" tawag naman sa akin ni Leo.Dahil sa nanghihina ang buo kong katawan at nakaramdam ng pagkahilo, tinawagan ko siya para mag pasundo sa kaniya.Agad ko naman palihim na pinunasan ang mga luha ko.Ngunit agad din nitong napansin. "Bakit ka umiiyak? okay ka lang ba?"Bahagyang tumango naman ako."Tumawag kasi ako kila itay, namiss ko lang." pilit na ngiting sabi ko naman"Ganon ba?" ngunit halata sa kaniya na di sapat ang paliwanag ko.Tumango ulit ako."May de-deliver ka pa ba?"Umiling naman ako at iniangat ang paper bag na walang laman."Wala na.""Asan na yong akin?" malungkot at parang bata na may pag ngusong tanong nito.Napakunot noo naman ako."Ayan tayo eh laging nakakalimutan yung akin." pagtatampo na nga nito"Hala sorry heheh"Natawa na din naman ito.Tahimik lang namin tinatahak ang daan pauwi sa Mansion. Ngunit napapansin kong ns mukhsng meron gustong sabihin si Leo di lang nito masabi."Leo uuwi na ako ng probinsya." Ako na ang biglang basag ko sa k
Marco PoV:Nagising ako sa alarm clock na walang tigil sa kakatunog ito. Kinapa ko pa ang higaan ngunit wala na ito sa tabi ko, kaya agad naman akong napaupo at nilingat ko ang buong kwarto wala siya,Baka nasa banyo' sa isip ko at humakbang pa ako papunta sa banyo para tingnan kung nandon ito ngunit wala din to'.Biglang may narinig naman ako ng pag buhay ng makina ng sasakyan sa labas kaya agad naman akong dumungaw sa bintana para tingnan kung sino iyon. Sasakyan ni Leo at nakita ko pang sumakay si Lexien dito.Halos mag baonan ang mga kuko ko sa palad ko sa sobrang pagkuyom ko."Ang mga hayop!!! saan kaya pupunta ang dalawang to?!"Madaling pagbihis at nagmadali din akong lumabas at pag sakay sa sasakyan ko para sundan ang mga ito.Halos magkanda bangga banga na ako, ngunit di ko na iyon pinapansin para lang maabutan ko silang dalawa kung saan man sila pupuntang lupalopn.Mga ilang oras na pagbubuntot sa kanila. Huminto naman ito.NAIA? paglingat ko sa labas, bakit dito sila pumunt
Patrick PoV:"Boss okay na po lahat." sabi naman ng isa kong inuutusan na mag manman kila Lexien at Leo."Sige""Tito tara na okay na daw po ang private plane!"Tumango naman ito"I'm sorry Ms. Mendez kung kidnapping man ito sayo, pero kaylangan mo ng tulong namin ni Tito, hindi pwedeng hahayaan mo na alang iyang sakit mong lumala." sambit naman ng isipan ko habang tulak tulak ang wheelchair."Im sorry" bulong ko pa ditoHanggang sa inihiga na namin siya. Taimtim kong pinagmasdan ang namumutlang maganda niyang mukha. May sariling isip din ang palad ko at hinawakan ang palad niyang napaka lambot."Ano ba itong nararamdaman ko? Nung unang kita ko palang sayo sa elevator, may kakaiba itong nararamdaman ko."Biglang flashback naman nung nakita ko ito sa elevator nung nabangga niya ako, di naman ito tumitingin sa akin, siya lang ang nakagawa non sa akin. Yung iba kasi na mga babae, i halos mag kandarapa na makita at malapitan lang ako. Naiwan niya pa ang ID niya sa akin, hanggang sa siya
Patrick PoV:"Babe where here na." sabi ko naman dito sa kasama kong sexy at magandang babae."Babe ka diyan!! Babe mo mukha mo sira ka talaga hahah." sabi naman nito na tatawa tawa pa."Hahah joke lang ito naman!!"Natatawang iiling iling na lamang ito na lumabas ng kotse."Okay na ba sayo ang lugar na ito?" tanong ko naman dito at nilingat ang paligid."Hmm' oo' okay naman.""Eh ayan na bahay na iyan okay na din ba sayo?" turo ko naman sa isang malaking bahay.Nalilito pero bahagyang tumango naman ito. Nilabas ko naman ang susi sa bulsa ko at inabot sa kanya."Ito ang susi niyan, sayo na iyan." biglang laki naman ng mga mata nito ang cute lang eh."Hahah ang cute cute mo talaga kapag nabibigla no!!" at diko mapigilan na guluhin ang buhok niya."Para kang timang totoo ba ito?" di maka paniwalang sambit niya at tinititigan pa ng maigi ang susi. Ang cute cute talaga ng reaksyon niya."Oo nga! Regalo namin to' ni Dad sayo."Biglang nalungkot naman ito, nalungkot oh nahihiya."Sobra sob
Lexien PoV:Abala ako sa pag ta type ko sa laptop ko, ng may biglang lumapit sa akin na isang batang babae na halos mag aapat na taong gulang ata.Huminto naman ako sa pag ta type ko at humarap at ngumiti naman ako dito. At sobrang cute naman itong ngumiti din sa akin. Hmm, parang hindi ata ito natatakot sa mga stranger's."Hey' Miss beautiful flowers for you?" sabi naman nito at binigay sa akin ang mga bulaklak na pinitas lang ata sa tabi tabi, napapalibutan din kasi itong playground ng mga bulaklak."Thank you, ang sweet sweet mo naman, what's your name, sweety?" tanong ko naman, napansin ko naman ang pag lingon doon lingon dito niya. "Naku parang tukas lang ata to sa nagbabatay sa kanya" sa isip ko naman."I'm Maxien""Maxien" halos katunog ng pangalan ko."Nice to meet you Maxien, I'm Tita Lexien." di parin maalis ang ngiti sa labi na sabi ko naman dito at dahan dahang hinawi ang buhok niyang nililipad ng hangin sa mukha niya, akala ko maiilang, ngunit ngumiti lamang ito.Agad ko
Marco POV:"Mom' I'm sure magugulat kayo sa sasabihin ko ngayon." bungad ko agad dito.Napahawak naman ito bigla sa dibdib niya, marahil ay nabigla ito sa biglang pag dating ko."Ngayon pa lang Marco nagulat na ako sayo.""I saw Lexien!""What?!!""Yes' and not just me, also Maxien saw her, sa playground."Siyang di parin makapaniwala sa sinasabi ko."Akala ko nanaginip lang akong nakita siya pero hindi, totoong siya!! Totoong nakita ko siya Mom."Kita ko naman ang pag biglang umaliwalas ang mukha niya"Nasaan na siya?""Di ko po napansin na umalis sa tabi namin ni Maxien naging abala kasi ako sa pagpatahan ko kay Maxien, nung nadatnan ko kasi silang dalawa umiiyak si Maxien dahil nadapa ito.""Please hanapin mo siya Marco ang laki ng kasalanan ko sa batang iyon, sana mapatawad niya pa ako." garagal na sabi ni Mom na mukhang paiyak na naman ito. Agad naman akong lumapit dito para yakapin ito."Shhh' Mom, ngayon na alam ko ng nandito lang siya, lalong hindi ako titigil kakahanap sa kan
MARCO POV:Halos di ako makatulog kakaisip mag damag sa imahe ni Lexien kahapon.Sana magkita pa kami. Para maka hingi na ako ng tawad sa kaniya sa mga kasalanang nagawa ko lahat lahat noon sa kaniya.Agad din akong nag ayos sa sarili ko, binalik ang dating Marco napabayaan ko na kasi ang sarili ko simula nung umalis siya."Daddy bili ulit tayo ng cookies please." pangungulit na naman ng batang ito na pumunta ng bake shop, kakabili lang kahapon ng isang box, ngayon na naman nag papabili ulit.Hay's inuubos ata ang lahat ng flavor ng cookies na nandoon sa shop na iyon ng batang ito."Ayan ka na naman Maxien diba sabi sayo ng MomiLa mo na huwag sobra sa sweets kasi nasisira na ang mga teeth mo." sermon ko naman dito"Hindi naman po masyadong sweets iyon,..Please daddy.... please!!.." pag pupumilit nitong nagpapa cute pa.Napabuntong hininga na lamang ako."Okay okay basta behave ka lang kapag nandon na tayo ha." baka mangulit nang mangulit kapag nandoon na eh.Ngiting wagi na naman tong
Lexien PoV:Buti nakinig at nanahimik na ang dalawang pasaway na ito. At umalis naman kaagad sila Marco pagkakuha ng order ni Maxien. Ngunit kitang kita ko pa ang pag iwan nang matalim na tingin nito kay Patrick. Na isang pasaway din na ito ay ngumisi pa nga at napapailing na lang. Saka naman ako nabunutan naman ng tinik ng makaalis na silang dalawa.Sabay nag pakawala ako ng malalim na pag hinga."Peeww! grabi pala ang pag ka obsessed sayo ni Marco, Lexien kaya pala pati si Leo kawawa sa kaniya last time eh." biglang sabi at iiling iling pa sabi ng isang pasaway na'to.Ako na walang imik, tinuun ko na lamang ang pansin ko sa pag aayos sa pagkakalagay ng mga cookies at cupcakes sa bawat tray."Eh' paano iyan Lexien sa party ng mga Montes tiyak na naandon ang HUSBAND mo?!"Biglang napatingin naman ako ng masama sa kanya.Ngunit dahil mapang asar ito alam ko na naman ang sasabihin ng isa na'to."Sabi niya iyon kanina ha' hahahah, malay mo naman mahal ka talaga ni Marco, sa mga titig ni