Chapter 41

Akira's POV.

Kumabog agad ang dibdib ko pagkabukas ko pa lang ng pinto at ang bumungad sakin is si Wendy na umiiyak at hindi ko makita ang anak ko.

"Wendy, nasan si Celestine?" tanong ko. Abot abot na ang kaba ko nung humagulgol sya. "Wendy umayos ka! Nasan si Celestine? Anong nangyari?"

"Ate, ate nawawala po si Celestine" umiiyak nyang sabi.

Muntik na kong bumagsak dahil nawalan ako ng lakas, mabuti na lang at nakahawak ako sa door knob.

Huminga ako ng malalim. Kinakalma ko ang sarili ko dahil baka hindi ko mapigilan at mag panic ako.

"S-saan nawala?" tanong ko.

"Doon lang sa park ate, hinanap ko na sya bawat sulok dun pero hindi ko talaga makita" sabi nya.

"Tara na, hanapin na natin si Celestine, hindi pwedeng di ko makita ang anak ko" sabi ko. Nanginginig na ko at pakiramdam ko ay iiyak na ko.

Sinuyod namin ang park pero wala talaga si Celestine doon, pakiramdam ko ay pinanghihinaan ako ng loob.

Pumasok na ulit kami sa loob ng condominium.

"Ma'am. Magru route po ang mga guard niton