Chapter 86 Pagdating ko sa silid ay agad akong pumasok doon, i-sasara kona sana ang pintuan ngunit biglang pumasok ang dalawang kambal na hindi ko namalayang sumusunod pala ito sa akin. "Careful Twins!" tanging sabi ko na lang dahil tumatakbo kasi ito papunta sa kama kung saan ang kanilang Inang natutulog hanggang ngayon. Nakita ko si Xenno at Xenna na gumapang at pumasok sa loob ng kumot. "Buti na lang at napunasan ko ito at nabihisan kung hindi baka marami na naman itong itatanong sa akin. Lalo na si Xenna," sabi ko ng mahina. "Mommy wake-up," sabi ni Xenna. Habang si Xenno ay sumiksik sa leeg ng kanyang Ina ngunit agad rin itong napa-atras dahilan upang pareho kami ni Xenna na nagtataka. "Why, kuya?" tanong dito. "I think Mommy is sick," sabi nito sa kanyang kakambal. "How can you be sure that Mommy is sick?" curious nitong tanong sa kakambal, ako rin kaya agad akong lumapit roon saka nilapag ang isang basong gatas na dala ko. "Look!" sabi nito sabay turo sa
Chapter 87 Habang palabas kami sa silid ay kumikirot rin ang aking isang mata. Hanggang nakarating na kami sa hapag-kainan na s'yang sabay lumingon ang dalawang kambal. Nakita kung nagpipigil tumawa si Xenno habang si Xenna ay nagtataka sa kanyang nakita. Hanggang hindi ito nakapigil magsalita. "Cosa ti succede agli occhi, Papà?" (What happening to your eyes, Dad?) tanong nito sa akin. "Ah, è una principessa?" (Ah, is it a Princess?) turo ko sa aking kaliwang mata. Tumango naman ito sa sinabi ko. "Ha colpito il lato del letto, stavamo cercando grossi insetti," (It hit the side of the bed, we were looking for big insects) ngiwing dag-dag kung sabi rito. "Huh! allora hai capito?" (Huh! then you get it?) tanong ulit nito sa akin. "Yeah, kaya wala ng insect doon," sagot ko agad. "Okay!" agarang sagot naman nya sa akin. "Let's eat na po," sabi ni Xenno kahit na pinigilan tumawa ay magawa pa ring maging normal ang pananalita nito. "Sai una cosa, Papà! Sembri un panda,"
Chapter 88 Pagbabà namin ay nakahilera na ang mga sasakyang aming sundo. Doon kami sumakay sa puting BMW na sasakyan. Akala ko ay mga tauhan lang ang sumundo sa amin ngunit sumundo rin pala ang mga kaibigan namin lalo na ang mga kasamahan sa organization kung saan nabibilang si Ana, ang Dark Moon assassin. "Tol, kumusta?" nating sabi ni Alex sa akin. "Heto magaling na, salamat sa maganda kung doctor" sagot kung pagbati ni Alex sa akin sabay hapit sa baywang ni Ana. "Ayon oh! So kaylan ang wedding?" tanong ni James sa'kin. "Malapit na, kailangan ko munang tapusin ang dapat kung tapusin," alam na nila ang ibig kung sabihin dahilan upang magsitanguan ang mga ito. Hanggang nag salita si Das na kina mura ko sa aking isipan. "Anong nangyari sa iyong mata Dave?" tanong nito na kinatingin ng iba na may halong pagtataka sa tanong ni Das sa akin. Nakita ko sa gilid ng aking paningin si Ana na nagpipigil tumawa pati ang dalawang kambal kaya agad akung tikhim upang mawala ang bara sa
Chapter 89Pagkatapos sabihin ng aking Ama, agad naman kaming nagsitayuan upang lumabas. Ngunit bigla na lang kaming tinawag ni Dark kaya agad rin kaming bumalik sa kinauupuan namin."I need help!" sabi nito nang may seryosong boses."Speak!" sambit ko agad dito."Nais ninyong kunin si Soledad sa kanilang mansyon, kunwaring dudukutin ninyo para hindi maghinala ang kabalan," sabi niya sa amin."Huh! Paano kung hindi sumama sa amin?" tanong ni James."At paano kung may pumigil?" tanong naman ni Alex."Tsk! Para kayong mga timang, ang humadlang ay patayin!" sabi naman ni Kent habang may nakapaskil na ngiti sa labi. Dahilan upang napakamot lamang ang dalawa sa kanilang mga batok."Kailan namin gawin ang nais mo?" tanong ko dito kay Dark."Ngayong gabi, magkita-kita lang tayo sa dati nating tagpuan," sabi ni Dark.Hindi nagtagal ay agad rin kaming nagsilabasan sa library at pumunta sa sala kung saan ang mga kasamahan naming nagkasiyahan.Ngunit agad akong napalingon sa kabilang direksyon n
Chapter 90 "Done, let's go!" Yung ang hudyat upang kumilos kami kaya lang pigla kaming napa mura ng biglang nawala ang tatlong babaeng kasama namin sa dilim. Habang papunta kami sa Gate ay agad itong bumukas dahilan upang naging alerto kaming lima, pero si Dark ay parang wala laman katakot-takot pumasok sa loob. Kaya agad kaming sumusunod doon. Doon nakita naming nakahandusay na ang bantay sa gate. Mabilis ang mga pangyayari dahil nakapasok na agad kami sa loob ng nakitalamitam ng kalaban dahilan upang maalarma ang ibang mga kalaban dahil sa putok ng baril. "Mga kalaban!" sabi nito sabay paputok ng baril."Mga kalaban!"Ulit nitong sabi kaya magsilabasan ang mga kalaban, hanggang nag simulang nagpalit-palitan ng putok ng baril. Buti na lang may dalawang snipers kaming kasama kaya malaya kaming kumilos. "Wag n'yong patayin si Mr. Luther. I-reserve natin sa aking Ama ang kanyang buhay," sabi ko sa earbuds na ka konektado sa mga kasama ko. "Copy!" sabi nila ng sabay-sabay.Aga
Chapter 91 Lumipas ang mga nagdaang buwan ay tuluyan nang naging maganda ang takbo ng aming pamilya, maliban lang sa aking pinsan na si Dark. Mula noon nalaman nyang ang babaeng matagal na nyang binigay pansin at nilabanan nang panahon ay isa palang huwad. Labis ang galit Dark sa babaeng nag papanggap ay pinatapon ito sa malayong lugar kung saan ito mamuhay bilang isang simpleng mamayan. Nagpaliwanag ang babae kung bakit nya ito nagawa para mailigtas ang pamilya nito na syang pinagbantaang patayin ni Enrico. Sinabi rin nag babae kung saan ang tunay na Soledad na kanyang pinoprotektahan upang hindi patayin ng tuluyan ni Enrico pero matigas ang puso ni Dark. Kaya walang nagawa ang babae kundi sumunod lamang sa gusto nito. Agad naming pinuntahan ang naturang lugar kung saan si Soledad, doon nakita naming maganda ang kanyang kinalalagyan. Nakita naming masaya itong nakipag-kausap sa dalawang matanda Kaya agad naming silang nilapitan ngunit si Dark ay malalim itong nag-iisip haban
Chapter 92 Kinabukasan ay nagising kami sa isang malakas na katok mula sa labas. Agad kung minulat ang aking mata doon ko lang napagtanto nasa hotel pa rin ako, pero ang kabilang mata ko ay kumikirot pa ito at mahirap imulat. Doon ko napagtantong nangyayari kagabi, kaya agad akung napabalikwas ng bangon saka tiningnan ko ang aking relo, labis ang pagkataranta ko ng nakitang alas-otso na pala at alas-nuwebe ang kasal ko. Kahit masakit ang aking mata ay sinikap kung imulat ito. Saka ko ginising ang aming hanggang ngayon ay tulog pa rin. Pagkagising nila ay sabay silang napaturo sa isa't isa nang makitang malaking pasa sa kanilang mukha. Pero si Kent ata ang na purohan, dahil nahihirapan itong kumilos at maga ang mukha ganoon din ang lima. "Kailangan namin umalis na dahil kasal ko ngayon at kailangan andoon kayo," sabi ko sa kanila. "Parang ayaw ko atang dumalo Dave, nakakahiya ang aming mukha. Buti ang sayo dahil isang pasa lang ang iyong natamo," sabi naman ni Das na kin
Chapter 93 Pinagsalit-salitan kung sinipa ang dalawang papaya n'ya, hanggang ang kanang kamay ko ay naglalakbay patungo sa bintang bahagi. Hindi na ako nag-dalawang isip na hinablot ko ang kanyang manipis na tulang nakabalot sa kanyang tahong. Kahit masakit ang aking kabilang mata ay hindi ito hadlang upang nakita ko ang kanyang tahong na naglalaway na. Napalunok ako sa aking nakita at ang alaga ko ay tayong tayo na at handa na ito sumugod sa isang girang masarap. Hinubad ko na rin ang aking damit, wala akong tinira kahit isa saka ko ito pinatungan sa ibabaw at sinungaban ko muli ang kanyang labi na may kasamang pang gigil at pananabik hanggang bumaba muli ang aking mga labi ito, lahat na nadaanan sa aking labi ay sinipsip ko na parang vampirang sabik sa sariwang dugo. Umungol ito dahil mas ginanahan akong roromansahin. Kaya pumunta ako sa kanyang dalawa papayang tayong-tayo na ang kanya korona, ni laro-laro ko ito at sinipsip na parang uhaw sa gatas ng ina. Ang isa kung kamay a