CHAPTER 18

Habang yakap niya ako'y biglang kumalam ang tiyan 'ko. Anong oras na ba at nagkakagulo itong mga bulati 'ko sa tiyan.

"Frelan," tawag 'ko sa kanya.

"Hmmm."

Kumalas ako sa yakap niya saka 'ko siya hinarap.

"Pwede ba tayong kumain?" nahihiyang tanong 'ko.

"Ofcourse, why didn't you tell me that you're already hungry?" He stated with his strict voice.

"Ngayon lang naman ako nakaramdam ng gutom." I touch his face softly.

He's overthinking again. Nagutom lang ako ay nagkakaganyan na siya. How sweet naman.

"Let's go." Hinila niya ang isang kamay 'ko.

Hindi 'ko alam kung saan niya ako dadalhin. Tuloy-tuloy lamang ang lakad namin hanggang sa pumasok kami sa isang restaurant.

Nangangamoy pagkain ang loob na mas lalong ikinagutom 'ko. Hindi 'ko mapigilan na mapatingin sa bawat nadadaanan namin kung saan may mga taong enjoy na enjoy sa kanilang pagkain.

Huminto kami sa pandalawahang lamesa at kaagad na may lumapit na isang waiter. Agad nitong ibinigay ang menu kay Frelan. Nag-taka pa nga ako kung