Chapter 34 Daughter

Nahihilo ako sa oras na iyon habang nakasandal sa pader ng gusaling pinaglabasan ko kanina, lasing na lasing ako sa oras na iyon. Nilunod ko ang sariling lumbay para makalimot, kahit sa sandaling ito lamang.

I fuck up, I know alam ko ang kakulangan sa oras na iyon. Hindi ko alam ang gagawin. Sa totoo lang, gustong-gusto kong magwala. The ironic of it, heto ako at walang magawa.

Hindi ko napansin ang mga grupo ng lalaking nandoon at hindi sinasadyang matabing ang kanilang lider.

"¿Qué carajo, hombre?" (What the fuck, man?)

"Lo siento," (Sorry) sabi ko saka tumagilid para bigyan sila ng daan.

"¿Tu sabes quien soy? quieres pelear conmigo?!" (You know who I am? Do you want to fight with me?) Sabi pa nito saka kinuha ang kwelyo ng suot kong suit. I look like a beggar that time, clothed with a piece of trash that doesn't fit my figure. Hindi ko gusto ang nangyari kanina sa amin ni Vanna.

She left me hanging alone, nothing but an option to set her free. It hurts and I can't accept it.