Ang isang hilera sa kanila ay naglakad patungo sa pangunahing pasukan ng gusali nang maayos.Mayroong ilang dosenang mga guwardya sa pangunahing pasukan, at ang mga bantay sa pinakaloob na hilera ay armado. Ito ay isang palatandaan na ang mga taong nagpunta doon ngayon ay may mataas na katayuan.Si Donald at ang dalawa pa ay lumapit sa pasukan ng pasukan, na sinundan nina Thomas at Emma.Ilan sa kanila ay pinahinto ng mga bantay sa pintuan nang sabay."Mangyaring ipakita ang iyong identity."Mayabang na ipinasa ni Harvard ang kanyang identity card sa guwardya bago siya lumingon at tumingin kay Thomas. "Tingnan mo nang mabuti, hindi ito isang lugar kung saan maaaring bisitahin ng mga tulad mo."Na-scan ng guwardiya ang kanyang kard ng pagkakakilanlan gamit ang makina, at isang napaka-halata, malaking pulang "X" ang agad na ipinakita.Agad na lumapit ang mga armadong guwardya at pinahinto ang Harvard.Takot na takot si Harvard kaya't namutla ang kanyang kutis. "Hoy, anong nangyay
Dumating ang duo sa venue. Sa isang sulyap, nakita nila si Johnson na may dalang silang isang kahon ng regalo. Paikot-ikot siya at mukhang balisa."Ama." Lumapit sa kanya si Emma."Bakit kayo nandito?" Nagulat si Johnson.Itinuro ni Emma si Thomas, at sinabi, "Hiniling niya sa kanyang mga kaibigan na makapunta kaming dalawa. Kaya, narito kami upang tumingin. ”"Nagawa niyang makuha ang mga pass?"Ngumiti si Thomas habang sinabi niya, "Ang isang kasama ko noong sundalo pa ako sa west coast ay isang mabuting kaibigan ng tagapag-ayos ng seremonyang ito. Samakatuwid, pinadalhan niya ako ng dalawang pass sa mga panloob na channel."Tumango si Johnson at sinabi, "Ah kaya pala."Tinanong ni Emma, "Ama, bakit ka gumagala dito?"Sumimangot nang malalim si Johnson, at sinabi, "Tungkol sa regalo ang lahat. Bumili ako ng Rhapsody beer. Ngunit, ang problema ay wala talaga akong lakas ng loob na ilabas sila. Alam mo bang ang beer ay nagkakahalaga ng tatlong dolyar at animnapung sentimo baw
Matindi at mahaba ang pagsasalita ni Samson sa entablado. Matapos niyang matapos ang kanyang pagsasalita, umalis na siya sa entablado.Hawak ng host ang mikropono at sinabi sa lahat sa bulwagan, "Ang kaganapan ngayon ay natapos na. Mangyaring lumabas sa isang maayos na paraan. "Pinakiusapan sila ng host na umalis, ngunit maraming tao pa rin ang nanatili sa kanilang mga pwesto.Pagkaalis ng isang pangkat ng mga tao, isang lalaki ang pumunta sa entablado na may dalang regalo. He chuckled habang sinabi niya sa host, “Ako si Rayden Haynes, ang General Manager ng Victory Heavy Industry. Naghanda ako ng isang maliit na regalo upang malugod ang punong opisyal na namamahala. Pakipasa ito sa kanya. "Binuksan niya ang kahon, at nakikita ang isang ugat ng ginseng na may edad na sampung taon. Ito ay Napaka-mahal!Tumango ang host. "Huwag kang magalala, ipapasa ko ito sa kanya.""Maraming salamat."Sa sandaling lumakad si Raiden sa entablado, isang pangalawang lalaki ang umakyat sa entabla
"Ano sa tingin mo? Bakit ang laki ng agwat? ""Sa palagay ko, ito ay isang gimik lamang sa pamamagitan ng sadyang pagbibigay ng basura bilang padding upang mailabas ang kadakilaan ni Michael.""Maaari nga. Sa pagkakataong ito, talagang nakuha niya ang lahat ng pansin. ”Ang mukha ni Michael ay nasilaw sa kaligayahan. Inilagay niya ang susi sa loob ng kahon at ipinasa ito sa host.Maingat na inilagay ng host ang kahon sa gitnang puwang. Sa kabila ng regalo ni Michael na pinakamaliit, ang lugar nito ang pinaka kapansin-pansin.Bumalik si Michael sa kanyang kinauupuan at umupo ng cross-legged."Johnson, ano ang palagay mo tungkol sa regalo ko?"Naging matingkad ang mukha ni Johnson. Ibinaba niya ang kanyang ulo nang hindi umiimik.“Hahahaha! Bakit? Hindi mo ba laging nagustuhan na makipagkumpitensya sa akin?"This time, makikita ko kung paano mo pa ako makakalaban."Johnson Hill, hayaan mong sabihin ko sa iyo. Sa oras na ito, tiyak na maitataguyod ako bilang deputy director, at
Nagduda si Emma. Bagaman natagpuan niya na hindi maaasahan ang mga salita ni Thomas, naisip niya pa rin na maaaring magkaroon siya ng pag-asa dahil naging tama ang sinabi niya dati.Sa sandaling iyon, kinuha ni Samson ang susi na naiambag ni Michael.Ang mukha ni Michael ay kumikinang sa kaligayahan.Palihim siyang nakaramdam ng kasiyahan. ‘Haha, ang punong opisyal na namamahala ay nagustuhan ang Rhapsody beer? Nagpapakita lang siya ng palabas. Sa huli, hindi ba pipiliin ng punong opisyal na namamahala ang aking marangyang villa? Hindi pa ako natatalo. 'Tumingin si Samson kay Michael. "Ginoong Elon, nag-ambag ka ba ng susi na ito? ""Oo ginawa ko.""Sige. Kung hindi ako nagkakamali, ang mga bahay sa Wind Ridge Neighborhood ay hindi mura. Ang bawat hiwalay na villa sa lugar na iyon ay nagkakahalaga ng hindi bababa ng 20 milyon sa average. "Masayang sinabi ni Michael, "Mahal pero sulit. Ang mga bahay lamang sa halagang iyon ang sapat na sapat para sa sinumang may katayuan ng pun
"Young master?" Isang pamilyar na boses ang nadinig mula sa likuran.Dahan-dahang itinaas ni Thomas ang kanyang ulo, nakita lamang ang beteranong empleyado ng pamilyang Mayo na si Ben Caspian."Tiyo Ben."Lumapit sa kanya si Ben. Nanginginig ang kanyang katawan ng ilagay niya isang lumpon ng mga sariwang bulaklak sa libingan."Hindi ko inaasahan na ang pangalawang young master ay mamatay bago ako."Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na nawala siya. Madalas pa rin akong managinip tungkol sa kanya.“Young Master, nakita ko kayong dalawa na lumaki. Sa aking puso, kayong dalawa ay tulad ng mga miyembro ng aking pamilya. Hindi ko talaga matanggap ang katotohanan. "Habang sinasabi ito ni Ben, pumatak ang luha sa mukha niya.Nilingon ni Thomas ang kanyang ulo upang tumingin sa langit. Huminga siya ng mahabang hininga, at sinabi, "Hindi ko makakalimutan ang pagkamatay ni Scott."Umiling si Ben, at sinabi, “Young Master, kalimutan mo na lang ito. Ang Shalom Technology ay k
Maya-maya ay bumalik si Thomas sa townhouse sa Metro Garden Neighborhood.Nang makapasok siya sa bahay, nakita niya ang mga biyenan na nakaupo sa sopa habang masayang nakikipag-usap sa isang lalaki. Nang mapansin ni Felicia na nakabalik na si Thomas, kumaway ito sa kanya.“Tom, halika dito. Nais kong ipakilala sa iyo si Melvin Payne, ang anak ng aming kapitbahay na si Gng. Payne."Si Melvin ay nagpunta sa ibang bansa upang mag-aral ng ilang taon, at ngayon lamang siya bumalik."Ibinigay ni Melvin ang kamay kay Thomas. "Kumusta.""Kumusta."Nang makipagkamay si Thomas kay Melvin, naramdaman niyang nilagay ni Melvin ang higit na lakas sa kanyang hawak.Si Thomas ay matangkad at matipuno, kaya't naisip ni Melvin na nagsanay siya sa gym palagi. Sa oras na iyon, lihim na ginamit ni Melvin ang higit niya na lakas. Kung si Thomas ay isang ordinaryong tao, masasaktan ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak ni Melvin na hindi niya matiis ang sakit.Gayunpaman ...Masyado pa siyang bata
Matapos mag-hang up si Thomas, sinabi niya, "Sabi ng kausap ko na maiahahatid niya iyon sampung minuto."“Pfff! Hindi ka titigil sa pagpapanggap, ha?! " Dinuro ni Melvin ang kanyang ulo, at sinabi, "Kung makakakuha ka ng isang basket ng mga brilyante, ang bawat isa sa kanila ay kapareho ng sa akin, ako, si Melvin Payne ay puputulin ko ang aking ulo, at ibibigay ko ito sa iyo bilang isang upuan. Kung hindi, iiwan mo si Emma. "Sumimangot si Emma at sinabi, "Ano ang pinagsasabi mo?!"Tinitigan ni Melvin si Thomas, "Paano ito? Pumusta ka na parang lalaki? "Natahimik si Thomas.Hinila ni Emma ang kanyang manggas at sinabi, "Balewalain mo ang joker na ito."Mas nagtiwala si Melvin nang makita niyang tumahimik si Thomas. “Haha! Hindi ka naglakas-loob na makipagpustahan sa akin sapagkat inilantad ko ang iyong mga kasinungalingan, tama ba? "Umiling si Thomas, at sinabing, “Hindi. Naramdaman ko lang na di magandang putulin ang ulo mo dahil sa walang gaanong halaga na bagay. ""Pooh!"