Kabanata 14.2

“Pwede naman siguro akong maglakad-lakad diba?” parang bata ko pang tanong sa kaniya, bahagyang nakayuko ang ulo ko pero nakatingin ako sa kaniya. Napabuntong hininga siya na para bang nagdadalawang isip pa sa sasabihin niya.

“Yeah, sure basta huwag sa labas ng hotel.” Mabilis akong tumango at ngumiti sa kaniya. Madali lang naman akong kausap. Hindi naman ako magfefeeling reyna dito, kapag naboring ako rito edi lalabas ako.

Pinanuod ko siya sa ginagawa niya, ang bilis niyang magtipa sa laptop niya. Sa araw-araw ba naman niyang gamit yan malamang nasaulo niya na ang keyboard. Isinandal ko ang likod ko sa malambot niyang sofa saka tumitig sa kisame, gusto ko nang bumalik sa dati, yung tahimik at boses at tawa na lang ni Stella ang naririnig ko.

Sa totoo lang, ang hirap ipagsiksikan ang sarili mo sa mayayaman dahil iba ang mundo nila sa mundo ng mga mahihirap.

Tiningnan ko si Sir Aiden pero napakunot na lang ang noo ko, kanina nandiyan lang siya ah. Nasan na yun? Lumabas nang office