"Oo na. Papunta na ako," sambit ko kay Danica habang nag dadrive."Kung bilisan mo kaya diba? Para akong ewan rito mag-isa," sambit nito."Malapit na nga ako. Sige na, ibababa ko na," sambit ko at pinatay na ang tawag para bilisan ang pagmamaneho. Nandoon na raw silang lahat at ako na lang hinihintay. Nang marating ko na ang bakanteng lote kung saan ipapatayo ang bagong branch ng ZC Company ay minessage ko na si Danica. Hindi ako nahirapan na maghanap ng pag papark'an ng kotse ko dahil malawak naman ang space.When I came out, I immediately took a picture of the front. Why do we need to come here? This is not our job. Danica waved when she saw me."Hindi pala tayo sa hotel mag i-stay," sambit agad niya nang makalapit siya. "Huh? Saan?" Taka kong tanong. Lumapit ako sa backseat para kunin ang bag ko kung nasaan ang ilang damit ko. Kaunti lang kinuha ko dahil isang linggo lang naman kami rito. Miss Zoler said that we would be spending our nights in a hotel."Really? Hindi mo alam?" n
"Dapat nag stay ka na lang sa bahay, Sandara," natigilan ako sa pagtingin sa pinapakita ni Danica nang marinig iyon galing kay Sebastian.Nasa site na kami at busy na ang iba.Pati si Danica ay natigilan na rin at napasulyap sa kanila. Tumikhim ako para bumalik ang atensyon ni Danica sa'kin."Ako na tatawag kay Miss Zoler para sabihin 'yung changes," sambit ko. Pinaalam na sa'kin ni Danica kung anong pinag-usapan nila ni Sebastian."Sige. Ako na ang maglilibot ngayon," sambit nito kaya tumango ako."Wala akong gagawin doon," rinig kong sambit ni Sandara kay Sebastian.Focus, Zari. Don't mind them."Maalikabok rito. It's not good for your heart, Sandara. You can use my car to go home," hindi ko na nagawang mag focus sa ginagawa nang marinig iyon.This is what I want, right? Bakit nasasaktan ako? Tumayo ako sa kinauupuan at kinuha ang phone ko. Mamaya ko pa sana tatawagan si Miss Zoler, pero hindi ko ata kayang magtagal pa roon at makinig pa sa usapan nila."Zari, saan ka pupunta?" Napa
Sebastian's POVNaihilamos ko ang kamay ko sa mukha at napamura nang makita ko ang pagmamadali ni Zari na umalis sa harap namin."I told you. Ngayon mo sabihin na hindi ako mahal ng bestfriend mo," sambit ko kay Sandara pagkaalis ni Zari sa kusina.Naabutan niya at nakita niya ang biglaang paghalik sa'kin ni Sandara. Hindi ko napaghandaan ang ginawang paghalik niya sa'kin kaya hindi ko siya naiwasan."P-Pero sinabi niya na hindi ka niya mahal," nauutal na sambit nito. Nakikita ko rin sa mukha nito ang gulat. "I'm sorry. Sinabi ko na susubukan ko siyang kalimutan, pero hindi ko kaya. I'm inlove with your bestfriend," sambit ko habang nakatulalang nakatingin sa dugong pumatak sa basag na baso.I already said that I love Zari, but she said that she doesn't care. I know that Zari doesn't want to let Sandara know that she has feelings for me, but I can't help but tell Sandara that. When I said that, she didn't believe it. She said that I was just assuming that Zari was in love with me.Na
Zariah's POV"Kailan nagsimula na nagustuhan mo si Sebastian?" Wala sa sarili kong tanong sa kanya.Natapos na niyang gamutin ang mga sugat ko at mabuti na lang at walang naiwan na bubog. We are just both silent while still sitting here.Akala ko ay hindi niya sasagutin, pero mali ako."I don't know, but maybe when I saw that he really cares about you. One day, I said to myself, I want to feel that. I want to feel his care and thoughtfulness towards you, and when you said that you don't have feelings for him, I'm determined to get his attention," sambit nito habang tulala.Hindi ako nagsalita at napatitig na lang sa paa ko. Hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko pagkatapos kong marinig iyon mula sa kanya. Muling namayani ang katahimikan."Ngayon malinaw na sa'kin ang lahat. You really avoid me. Akala ko guni-guni ko lang 'yun at sadyang busy ka lang sa trabaho mo," sa pagkakataong iyon ay siya ang pumutol sa katahimikan."I'm sorry," sambit ko.Tumingin ito sa'kin at sumimangot. "Do
:Sandara, naman," sambit ko.Alam ko kasi na hindi pa dapat ito uuwi, pero kinabukasan ay sinabi na niya na uuwi na siya. Inaayos nito ang buhok at nakaharap sa salamin. Humarap ito sa'kin."Wala naman akong gagawin rito, Zari. Beside, I'm not part of this project," sambit nito."Per-" When she took my hand in hers, I was taken aback. She locked her gaze on my ring finger, which held both my wedding ring and the engagement ring Sebastian had given me.She smiled as she examined my ring. I slowly took her hand in mine and tucked it behind my back. I bit my lower lip. Hindi ko matagalan ang tignan siya. "I'm sorry. I just love him," mahinang sambit ko, hindi ako makatingin sa kanya. Hindi ko siya magawang tignan sa mata dahil alam ko nasasaktan ko siya."Don't be sorry. If you love him, then it's a nice thing. Kasal kayo. Asawa ka niya. I'm happy for the both of you. Yes, I'm inlove with Sebastian and to be honest I am really hurting right now, but I'm not lying when I say that I'm rea
"Galit ka?" Tanong ko nang hindi pa rin niya ako kinakausap. Malapit na kami sa site, pero hindi pa rin ito nagsasalita. "I'm not," sambit nito gamit ang seryosong boses. I'm not daw, pero wala man lang itong ka rea-reaksyon. Blanco lang ang titig nito habang nag dadrive."Galit ka nga," sambit ko sa kanya at napasimangot."I'm not," sambit niya ulit."You are," mabilis ulit na sambit ko."I'm not, Zariah," sambit pa nito."Stop the car," seryosong sambit ko. Doon na siya napasulyap sa'kin. Naging malambot ang tingin niya nang makita ang seryoso kong tingin sa kanya."Hindi nga ako galit," sambit niya ulit.Inirapan ko siya. "I said, stop the car, Sebastian," sambit ko. He sighs and stops the car, just like I said."Hindi talaga ako gali--" Mabilis ko siyang hinalikan."You are," nakasimangot na sambit ko pagkatapos ng isang halik.He bit his lower lip and stared at my lips. "Yes, baby. Galit nga ako," sambit nito at tinanggal ang seatbelt niya. Pagkatanggal na pagkatanggal niya ay h
"I just can't get it. We all know that Sir Sebastian and Miss Sandara have something, pero bakit noong umalis si Miss Sandara ay naging malapit 'yung dalawa?" Natigilan ako sa pagkatok nang marinig iyon galing sa loob.Nakagat ko ang labi ko. Tatawagin ko sana sila kasi aalis na kami para pumunta sa pupuntahan namin, kailangan pa namin pumunta sa site para sa picture. Hindi ko alam kung tutuloy ba ako sa pagkatok o hindi pagkatapos kong marinig 'yun."Hindi pa ba malinaw? Sir Sebastian is a cheater, and Miss Sandara is a kind of you know... ahas. Balita ko nga ay mag bestfriend pa sila ni Miss Sandara."Sa ibang pagkakataon ay kaya kong ipagtanggol ang sarili ko, pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang ipagtanggol ngayon ang sarili. "Haist! Naiinis na talaga ako sa kanila. May pinag-aralan nga, pero kung makapag chismiss wagas." Gulat akong napasulyap kay Danica. Nakasandal ito sa kwarto na tinutulugan niya. Mag-isa na lang roon si Danica dahil ang isa sa Engineer ay umuwi da
I am busy arranging our food on the table. Nasa tabing dagat na kami. Si Danica ay busy sa pagkuha ng letrato kaya hinayaan ko na. Kanina pa ito namamangha rito. Hindi na ako nagulat, subrang linis ng tubig dagat at ang buhangin ah subrang puti at maninipis.Natigilan lang ako sa ginagawa nang may tumayo sa tabi ko."Engineer? Architect? May kailangan kayo?" Tanong ko kila Engineer nang makita ko silang nakatayo sa tabi ko na animo'y may gustong sabihinNasa loob ng bahay pa si Sebastian. Sinabi ko kasi na maglabas siya ng mga upuan. "I'm sorry. Naging insensitive kami," paunang sabi ni Engineer."Don't mind that, Engineer. Kasalanan ko rin naman at hindi ko pinaalam sa inyo. Ayos na 'yun. Kalimutan niyo na," sambit ko sabay ngiti. Binalik ko ang tingin sa inaayos na mga pagkain."I'm sorry talaga. Please. Can you tell Sir Sebastian na huwag akong tanggalin sa trabaho? I'm the breadwinner of my family, kailangan ko ang trabahong 'to," pagmamakaawa ni Architect. Muli ay napasulyap ako