[NARRATOR] Dumating ang araw na hindi malaman ni Lyresh kung matutuwa ba siya o ikamumuhi niya. Araw na kung saan makikita na niya sa wakas si Zyaire pero sa piling na ng iba. "Handa ka na ba, Lyresh?" Buong tinging tanong ni Fiero ng nasa harap na sila ng kumpanya. Walang alam si Zyaire sa nag aantay sa kanya pero attorney na niya ang magpapaliwanag ng lahat. "I'm ready.." Sambit ni Lyresh sabay ang paglabas ng sasakyan kasunod si Fiero sa kanyang tabi. "Good Morning Ma'am.." Bati ng mga staff na masalubong nila Lyresh. Hindi niya alintana ang mga ito dahil okupado ni Zyaire ang utak niya. [ZYAIRE TORRICELLI]"Let's go?" Tanong ko kay Luna na tila hindi pa din tapos. Nakailan palit na siya ng damit at kulang na lang baliktarin ang kanyang cabinet. Ano bang meron sa araw na ito at hindi siya makapag desisyon ng isusuot. "Love okay na ba to??" Pang sampu na ata niyang tanong. Muling umikot, nirampa ang kanyang suot sa harapan ko. "You look gorgeous in every clothes you wear, Lov
[NARRATOR] Nauwi sa malaking gulo ang pagtatagpo ni Zyaire at Lyresh. Parehas na kampo ang nagtamo ng mga sugat at galos sa katawan sa pag aaway. Tanging ang lawyer ang walang natikmang sapak o sipa maski kurot o tapik man lang. "Mauna na ako Don Zyaire. Kung gusto niyo ho kumuha na lang kayo ng panibagong lawyer." Paliwanag nito ng matapos ang bagyo sa pagitan ng dalawang kampo. "Sa oras na bumalik ang ala ala mo Zyaire wag na wag kang magmamakaawang muli kay Lyresh para balikan ka niya. At ako hindi na kita kailan man tutulungan. Ilalayo ko pa sayo si Lyresh. Kasalanan ko to lahat ei kasi ako ang nagdala sa kanya sayo.. Tang ina akala ko nagbago ka na ei. Mas lumala ka.. Tara na Lyresh. Wala naman magagawa ang taong ito dahil ikaw na ang may ari ng buong asset ng TORRICELLI.." Walang salitang lumabas sa bibig ni Zyaire. Naguguluhan siya sa mga sinasabi ni Fiero sa kanya at sumasakit pati ang ulo niya na siyang naging dahilan para matumba siya at hindi matuloy ang pag ali
[LYRESH FONTANILLA]"Hindi mo ba ako kilala?" Tanong sakin ni Zyaire ng muli ko siyang puntahan sa kwarto niya. Nakagapos ang magkabilang kamay nito at mga paa sa mga sulok ng kama. "Kilalang kilala.." Tipid kong sagot, magkatama ang mga mata namin. Pilit kong binabasa ang mga tingin na yun pero hindi ko makita ang sarili ko. Kahit kaunti ba talaga wala siyang maalala sa akin? "Sa oras na makawala ako rito pagsisisihan nyo ni Fiero lahat ng to.." "Hindi ako natatakot sayo Zyaire. Madami na akong pinagdaanan na mas mahirap pa kaysa sa banta mong yan. Wala ng mas sasakit pa sa pagkawala ng baby natin.." Nangingilid ang mga luha pero maangas pa din ang tindig ko sa kanyang harapan. "Anong pinagsasabi mo?""Kahit anong sabihin ko wala kang maiintindihan dahil hindi mo kami binibigyan ng pagkakataon. Ayaw mong pakinggan ang mga paliwanag namin sayo dahil sarado ang utak mo, Zyaire. Ako ang tunay mong mahal hindi si Luna kaya nga tayo nakabuo at ngayon nasa langit na siya dahil sa kapa
[YANAH MORI] Simula ng confrontation namin ni Stefano nagbago ng mas malala ang lahat. Umuuwi siya pero hindi tumatabi sa akin. Alam kong hiniling niya ang pansamantalang space pero bawat araw na magdaan nahihirapan ako dahil babae ako na may pangangailangan. Isa pa buntis ako. Sinilip ko ang asawa ko sa kabilang kwarto bago nagsimulang magluto. Hindi na ko nakabalik ng trabaho ko dahil sa pagiging maselan ng pagbubuntis ko. Habang abala ako sa king ginagawa isang tunog ang kumuha ng atensyon ko. Ang phone ko na nasa table sa sala ay walang tigil sa pag riring. Lumakad ako ng marahan palapit roon para sagutin ito. "Hello.. Naiwan po kasi ni Sir Stefano ang phone niya dito sa bar nung isang araw.." Paliwanag ng isang babae. Napalunok ako at hindi agad nakapag salita dahil unang nag calculate ang utak ko. Sino ang babaeng yun at bakit nasa kanya ang phone ng asawa ko. Huminga ako ng malalim bago nagsimulang ibuka ang aking bibig. "Sino to?" Maikling panimula ko. "Bartender po a
[ZYAIRE TORRICELLI]Lalaki lang ako na madaling nakutuban ang binabalak niyang gawin. Hindi ako isang santo para tanggihan ang grasyang naka atang sa harapan ko. Banayad niyang sinira ang boxer short ko kaya sumilay ang pakay niya. "Torture ba to?? Kasi baka hindi mo kayanin mag isa.." Maangas kong hayag. Gusto kong palayain niya ako sa king pagkakagapos para naman maging fair ang laban. "Hmm.. Let's see.." Nakangisi niyang sagot. Kumunot ang noo ko sa di niya pag payag sa pahiwatig ko.."I'm not going anywhere.." Muli kong sinubukan pero bigo pa din ako. "Mahirap na Zyaire baka anung gawin mo sakin sa oras na pakawalan kita.." Nagiging malalim ang bawat pag hinga ko habang napako ang mga mata ko sa kanya. Nagsimula siyang tumuwad patalikod sa akin kaya naman ang puwet niya ay halos makain ko. "WHAT THE FUCK!! Kung isusubo mo yan wag mo ng tagalan pa.." Urumintado ko.. Napapakagat labi ako at kung ano anong tumatakbo sa isipan ko. Pinasasabik niya kong husto sa sunod na gagawin
[NARRATOR] Nang matapos ang lahat sa pagkain nagmungkahi si Emma na siya na ang magdadala ng pagkaen kay Zyaire. "Marapatin mo sana Lyresh may gusto lang akong sabihin kay Don Zyaire.." "No!" Nanlaki ang matang sigaw ni Lyresh. Kinabigla naman ng husto ni Emma. "Ang ibig kong sabihin Emma.. Ano kasi.. amm.." Nahirapan si Lyresh na sabihin ang tamang salita. Tila naintindihan ito ni Fiero kaya ngumisi ito. "Bukas mo na lang siya kausapin, Love.." Makahulugang hayag ni Fiero sa asawa pero nakatingin kay Lyresh. Namula naman bigla ito dahil sa pagkahiya kay Fiero. "Hmm thanks.." Tanging naisagot niya. Ilan sandali pa nga at dinalhan ni Lyresh si Zyaire ng pagkaen. "Mabuti naman at naisipan mong bumalik!" Agad na salubong sa kanya ni Zyaire. Bakas sa tinig nito ang pagkainis. "Papatayin mo ba ako sa lamig?" Dagdag pa nito. Naglabas ng malaki at makapal na kumot si Lyresh mula sa mataas na cabinet. "Alam mo ba sa kwartong to halos nagawa na natin lahat ng posisyon. Araw araw hin
[ZYAIRE TORRICELLI] Hindi na ako makakatagal ng isa pang gabi sa ganitong kalagayan ko. Masisiraan ako ng ulo habang nakagapos sa kamang to. Ang tunog ng pagbukas ng pinto ang pumutol sa mga iniisip ko. Si Emma?? Pati si Emma parte ng lahat ng to?? "Traydor ka Emma.." Sigaw ko kasabay ng pagmumumiglas ko. "Wala ho kayong maalala kaya ako naging traydor sa isip niyo.. Kung bubuksan niyo lang ang puso niyo.. Pakikinggan ang sinasabi nito mahahanap mo ang mga kasagutan sa mga gumugulo sa isipan mo. Imposible na hindi ka magkaron kahit kaunting bakas diyan sa utak mo patungkol kay Lyresh. Nasaksihan ko kung gaanu mo siyang kamahal.." Natahimik ako sa sinabi niya. Buksan ang puso ko? Pakinggan ang sinasabi nito?? Pero si Luna ang isinisigaw nito. Malinaw sa utak ko yun. "Hindi ninyo ko maiisahan at hindi kayo magtatagumpay sa lahat ng to. Babawiin ko ang akin!" "Ito ba? Ang lahat ng ito ba ang tinutukoy mo? Sa totoo lang sa pagkakakilala ko kay Lyresh handa siyang bitawan ang lahat
[EMMA GRECO] "Anong nangyari, Lyresh?" Nag aalalang tanong ko. Hapo hapo ko ang dumudugo niyang ulo sa kandungan ko. "Nakatakas si Zyaire, Emma.. Nilinlang niya ko.." Hikbi nito. "Wala kang saplot.." Nailahad ko ng may halong pagkabigla.. Tila may nangyari sa pagitan nila bago ito tumakas. "Tawagin mo si Fiero. Ipaalam mo sa kanya ang pagtakas ni Zyaire.." "Pero ikaw ang mas mahalaga ngayon. May dugo ang ulo mo." Balisang paliwang ko. Una pa talaga niyang naisip si Zyaire kaysa sa sariling kapakanan. "Malayo ito sa bituka Emma. Mas hindi ko kakayanin kung mawala ng tuluyan si Zyaire sa akin! Sige na iwan mo na ko dito.." Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya. Panalo siya. [LYRESH FONTANILLA] Hindi ako makapaniwala na bumalik na talaga ang dating Zyaire. Natawa ako na parang nababaliw na. Nagawa niya akong saktan sa pangalawang pagkakataon at hindi ko to lubos na matanggap. Sumilay ang kulubot sa gilid ng mga mata ko ng tangkain kong haplusin ang masakit kong noo. Pina